อลันลุกขึ้นจากตัวฉัน เขาเดินออกไปจากห้อง ฉันจึงค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งแล้วตบหน้าตัวเองเบาๆ เพราะเมื่อครู่เผลอพูดอะไรแบบนั้นออกไป
สักพักก็มีเสียงผู้หญิงโวยวายดังขึ้นมาให้ได้ยิน แต่ฉันจับใจความอะไรไม่ได้เพราะได้ยินไม่ชัด รู้แค่ว่าเธอคงไม่พอใจอลันแน่ๆ
ผ่านไปครู่หนึ่งอลันก็เดินกลับเข้ามาในห้อง เขาเดินมาหยุดตรงหน้าฉันแล้วก้มลงมาใช้มือจับชายเสื้อที่ฉันสวมใส่ให้เลิกขึ้นมาแล้วถอดมันออกไป โดยที่ฉันเองไม่ได้ขัดขืนอะไร
ตอนนี้ท่อนบนของฉันมีเพียงแต่เสื้อชั้นในที่ปิดบังหน้าอกอยู่
“…ผู้หญิงคนนั้นกลับไปแล้วหรอ”
“อืม” อลันตอบในลำคอก่อนที่เขาจะถอดเสื้อของตัวเองออกแล้วทิ้งมันลงพื้นอย่างไม่ใยดี
ฝ่ามือใหญ่กดตัวฉันให้นอนราบลงมาบนเตียง ร่างหนาของอลันคร่อมบนตัวของฉันอีกครั้ง สายตาคู่นั้นที่จับจ้องมองอยู่มันทำให้ฉันไม่กล้าที่จะสบตาจึงเลือกเบือนหน้าหนี แต่มันกลับเป็นการเปิดโอกาสให้อลันก้มลงมาจูบที่ต้นคอ
คำพู
