พอฉันห้ามอลันพูดบาสก็ยิ่งมองด้วยแววตาสงสัย ฉันจะแก้ตัวยังไงดี “ผมอยากรู้แค่ข้อเดียวว่ามันเข้ามาในห้องพี่ได้ยังไง ในเมื่อห้องต้องใช้คีย์การ์ดหรือรหัส” “…….” ฉันเม้มปากแน่นอย่างคนที่จนมุม ไม่รู้จะตอบไปว่ายังไงดี “เป็นอะไรกับมันงั้นหรอพี่แพร” บาสถามอีกครั้ง “อะ อลันเป็นน้องชายเพื่อนพี่น่ะ” “เป็นน้องชายเพื่อนแล้วมีสิทธิ์เข้าห้องพี่ได้แบบนี้หรอครับ แล้วผมที่รู้จักกับพี่มาตั้งแต่เด็กๆ ล่ะ ทำไมถึงไม่รู้รหัสห้องเลย” คำถามของบาสมันทำให้ฉันจนมุมอีกครั้ง ตอนนี้ฉันได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อไม่รู้ว่าจะพูดยังไงต่อ กลัวพูดไปแล้วจะถูกจับพิรุธได้ แต่การนิ่งแบบนี้มันก็ทำให้ถูกจับพิรุธเหมือนกัน “กูคงเป็นกรณีพิเศษ” เสียงของอลันพูดขึ้น เขาเดินมาหาฉันพร้อมกับเอามือมาจับดึงแขนของฉันให้ขยับเข้ามาใกล้ๆ ตัวเอง แล้วก้มหน้าลงมาเล็กน้อยก่อนจะพูด “ใช่ไหมครับพี่แพร” “ผมต้องการให้มันออกไปจากห้อง” บาสบอก เขาหยุดพ