อลันก้มหน้าลงมาใกล้ๆ ใบหูของฉันแล้วกระซิบบอก “ถ้าอยากรู้ก็ลองท้าทายดูสิ”
บางครั้งเขาก็เป็นผู้ชายที่น่ากลัว เข้าถึงยาก ฉันไม่รู้เลยว่านิสัยจริงๆ ของอลันเป็นยังไงกันแน่
อลันจับแขนฉันดึงมายังที่นอน ก่อนที่เขาจะผลักตัวของฉันให้นอนราบลงไปบนเตียง รับรู้ได้ทันทีว่าเรื่องแบบนั้นมันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
“อยากทำมากเลยใช่ไหม” ฉันถามอลันเสียงสั่น
ก่อนจะลุกขึ้นยืนผลักเขาออกห่าง จากนั้นก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นๆ โดยมีสายตาของอลันจับจ้องอยู่
“ฉันเป็นเบี้ยล่างของนายอยู่แล้วนี่ เอาเลย อยากทำอะไรก็เชิญ”
เมื่อถอดเสื้อผ้าเสร็จฉันก็กลับขึ้นมานอนรออลันบนเตียงเหมือนเดิม
“รีบๆ จัดการซะสิ เสร็จแล้วก็รีบกลับไปฉันไม่อยากให้นายนอนค้างที่นี่” ฉันพูดขึ้นอีกครั้งเพราะอลันเอาแต่เงียบ ไม่ใช่ว่าไม่อายที่แก้ผ้าต่อหน้าต่อตาเขาแบบนี้ แต่เพราะความโกรธมันทำให้ฉันกล้า
“หิวข้าว” อลันบอกแล้วก้มลงดึงผ้าหุ่
