THE MISTRESS'S SWEET REVENGE ||SPG-R18

CASSANDRA’S POV: I, Cassandra Buenavista Soesanto, my name screams wealth, power, and connections! My words are the law. I owned a television station where I could manipulate and ruin everything. But what if someone out of nowhere destroys my reputation? How would I deal with the accuser? If anyone tries to slander me, I will make sure they regret being born in the first place. As I stood in front of my building, I observed the woman performing the shameful act and accusing me of being the very last thing I wanted to be. A home wrecker, a mistress, and now a f*****g murderer? “Haliparot! Mang-aagaw! Kabit! Mamatay tao! Lumabas ka diyan!” Ito ang sinisigaw ng babae sa hindi kalayuan. I have been watching her for a while now. As much as I dislike the show, I must admit that I enjoy it. I am confident that her stunts will boost my station's ratings. Pumalakpak ako habang papalapit sa kanya. As I walked like a goddess, I wanted this woman to know that I owned the land and place where she stood. I, Cassandra, was a brutal b***h, and no one dared to step on me! Not even this woman, who is typically low class in society! "Are you finished yet?" Do you need a camera on a scene? I have everything covered." Ngising tanong ko. Lumingon ito sa aking gawi at nagbabaga ang kanyang mga mata, na ipinagtataka ko. What did I do? Why was this woman insanely mad at me? Kung nakakamatay lang siguro ang galit sa mga mata niya kanina pa nagdanak ang dugo sa lupa. Nagkibit balikat lang ako. Hindi ko siya kilala. It is the first time I have encountered this woman in my life. Taas noo akong naglakad at nilampasan siya ng biglang hinila niya ang buhok ko. That is the wrong move, b***h! “Wha the f**k!” Hinawakan ko ang kamay niya, at pinaikot ko ‘yon para pilipitin ito sa sakit at walang habas na sinipa ko ito mula sa likuran. This is one of the perks of having a friend who is proficient at MMA. Sumadsad ang babae sa semento. Ngunit hindi ito nagpatinag. Agad itong tumayo at akmang susugurin ako. Pero hinarang siya ng mga tauhan ko. "No let her!" Utos ko. “Isa kang puta! Higad! Makati! Kabit!” Isang malakas na sampal ang hindi ko napaghandaan. I have fair skin, so I'm sure her palm leaves a mark on my face. Napasinghap silang lahat. The look of shock on their faces was too obvious. Sino bang hindi? This b***h just slapped me! Nanlilisik ang mga mata kong pumukol sa kanya. Kita ko ang mga tao at empleyado sa aking paligid hawak nila ang kanilang mga cellphone at kinukuhanan kami ng video. “People, be sure to keep the video as a souvenir. But not on social media because I will make you sure, na hihimas kayo ng rehas kapag kumalat yan!” Puno ng banta sa boses ko. "So, could you repeat what you said, Ms.? I was preoccupied with the audience." Panunuya kong tanong. Are you kidding me? Who gave her the right to tarnish my reputation? I was accused of being a b***h, homewrecker, mistress, and murderer? Again and again? What the f**k? “Ang galing magpa-inosente, akala mo kung sino kang angel sa lupa pero buhay ka pa sinusunog na ang kaluluwa mo sa impyerno!” Gusto kong takpan ang ilong ko! Nakakasuka ang hininga niya, amoy sigarilyo at alak. “Nag-toothbrush ka man lang ba bago ka sumugod sa teritoryo ko? Kasi naaamoy ko ang nakakasuka mong hininga!” Bigla itong natigilan. While I was calm, deep inside, I knew that at any moment, I might burst out in anger. I can be very diabolical in nature, so she would be better off watching her tone. “Saan ka kumukuha nang kapal ng mukha para umaktong inosente!” Ilang sandaling sabi niya. I raised my armpits, I sniffed. “Naligo ka man lang ba bago ka nagngangawa ng ganyan? Look at you? Look like—” binitin ko ang aking sasabihin nang makita ko ang reaksiyon sa mukha niya. “Look like what!” Inulit niya ang sinabi ko. “Uhm, nakakadiri ka kasi, kung ako ang boyfriend mo ipagpapalit talaga kita, look at you?” Dugtong ko nang painsulto sa kanya. Akmang sasampalin niya ako ng pangalawang beses ngunit hinarang ko ang kamay niya, at marahas kong binitawan. “Not again b***h! No one dares to lay their hand on me, not even you! Should I give you an award?” Pang-aasar ko sa kanya. Currently, I am in the mood for a bitchy day, at gusto kong sampulan ang babaeng ito. “Hindi ka ba nahihiya, na inagaw mo ang asawa ko? Pinatay mo pa ang anak ko! Asan ang konsensya mo? Babae ka rin, bakit ka pa pumatol sa may-asawa? Maganda ka naman, mayaman, maraming magkakandarapa sayo! Pero bakit ang asawa ko pa ha? Ganun ka na ba ka desperada? Para magawang angkinin ang asawa ng iba?” Punong-puno ng pang-uusig niyang sigaw sa akin. Tumaas ang kilay ko. “Stop! Stop right there! Sa dami ng sinabi mo, it makes me wonder, ako pa talaga ang napili mong kalabanin at pagbintangan ng ganyan? Are you f*****g for real? Do you know who I am?” Naka ngisi kong tanong. “Kilalang-kilala kita mula ulo hanggang paa! Ano nagpapanggap kang angel pero isa kang demonyo! Paano mo nagagawa maging kalmado, wala ka na ba talagang konsensya Cassandra? Isa kang maruming babae! Nakakadiri ka!”Bwelta niya. “If you know me, then why am I being implicated like this?" Kalmado tanong ko. Nagbago ang mukha niya. May kinuha siya sa kanyang bag. Isang sobre, at hinagis niya ‘yon sa harapan ko. Nagkalat ang mukha ko sa semento, litrato ng lalaking aking mahal. Biglang nanigas ang buong katawan ko. Ang tapang na pinakita ko kanina biglang napalitan ng panlalamig. Parang tinarakan ng ilang libong kutsilyo ang puso ko. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa. The woman claims to be the wife of the man who made me fall in love over and over again. It's almost impossible to believe that the man who swept me off my feet, who gave me butterflies in my stomach, who made me believe that I was the one, is f*****g married! She is the wife of Rafael Drake Toledo. “Nasaan ang tapang mo ngayon hah? Ayan! Siguro naman ngayon, hindi mo na yan maitatanggi pa, siguro naman pwede mo nang layuan ang asawa ko! Wala kang pinagkaiba sa nanay mo, isa ka ring kerida!” Binangga niya ang aking balikat at nilampasan ako. Naiwan akong tulala. Hindi ako makakilos. Napako ako sa aking kinatatayuan. Hindi maproseso ng utak ko ang nangyari. Walang may naglakas ng loob na lumapit sa akin para kausapin ako. Lahat sila sa akin nakatingin. May mapanghusga, mapang- uyam at may nakikisimpatya sa akin. I ignore all of them. Nang mahimasmasan ako. Naglakad ako papasok ng lobby. Tumayo ako sa gitna. Tiningnan ko sila isa-isa, mata sa mata. My employees were shocked, surprised even, because of that woman. “Hindi ko kayo pinapasweldo para makinig at manood ng eksena sa gusali ko na pinag tatrabahuhan niyo! Magsibalik kayo sa trabaho niyo!” Biglang tumahimik sa buong lobby at tunog lang ng sapatos ko ang naririnig. Pagpasok ko sa elevator agad kong pinindot ang C button. Pagdating sa floor ko, nakaabang na agad si Clarissa sa akin. Namumula ang mga mata niya. Pero blangko ko siyang tiningnan. “I am not in the mood Clarissa it is gonna be good!” Asik ko sa kanya. “Ah—eh, Ms Cassie kasi po—” hindi niya natuloy ang sasabihin nito ng nilampasan ko siya. Agad akong pumasok sa aking opisina pero ramdam ko ang pagsunod niya sa aking likuran. "What's going on, Clarisse? Provide me with the details of my schedule for today?” Naiinis at diretso kong tanong sa kanya. This is not the time for her to act like this. “Kasi Ms Cassie— kinuha niya ang remote at nag- on siya ng television. Headline ako sa kalaban naming estasyon at ang mukha ko ang naka balandra na isang kabit. Doon ako bumigay! “Hayop ka Drake! Hayop ka!” Iwinasiwas ko ang lahat ng dokumento sa mesa ko. Walang habas akong nagwala. Puno ng galit ang isip at puso ko. Kabi-kabila ang tunog ng aking telepono. Pati ang nasa aking opisina. Walang tigil ang pagsira ko ng aking mga gamit. Lahat ng madampot ko ay aking binabato. “Bakit mo nagawa sa akin ito Drake? Bakit!?” Paulit-ulit kong tanong. We were just happy, we made love. Hinatid ko pa siya kaninang madaling araw sa airport para sa kanyang three days business trip sa Japan. Pero ano 'to? Bakit iniwan niya ako sa gitna ng kahihiyan! As a child, I was raised to hate mistresses because my mother was one! Wala rin pala akong pinagkaiba sa kanya. Ano na lang ang sasabihin niya sa akin? It doesn't matter what other people say, my mother was different! Her words matter. Napaupo ako sa sahig, sumandal ako sa pader. Humagulgol ako, lahat iniyak ko. Lahat ng sakit. Hanggang sa natuyo ang luha sa mukha ko. Hindi ko matatanggap na ito ang ginawa niya sa akin. I gave him everything I had. “Ms. Cassie, si Sir Drake po.” Iniumang niya ang cellphone nito sa akin pero tinitigan ko lang ‘yon. Pumasok ako sa aking private room, inilock ko iyon. Napaupo ako sa likod ng pintuan at nagtakip ako ng kamay sa aking bibig. Para pigilan ang aking pag-iyak. Dinurog mo ako Drake! Bakit mo nagawa sa akin ito? Do I deserve this? Pagapang akong umakyat sa kama, niyakap ko ang unan at doon ko binuhos ng tahimik ang aking pagluha. Samo't -saring katanungan ang gumugulo sa aking isipan. Pinipiraso-piraso ni Drake ang puso ko. Nasaan na ang mga pangako niya. Lahat ba ‘yon puro kasinungalingan lang? Are those I love you's are true? What have I done to deserve this pain? Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakayakap sa unan. Isiniksik ko ang aking mukha roon. Kung pwede lang hindi na ako aangat at mamatay na ako mas pipiliin ko na lang ‘yon. Kaysa sa problemang kakaharapin ng kumpanya ko, ang aking kahihiyan. Ano na lang ang sasabihin ng mga kaibigan ko? Are they going to judge me? Tumayo ako ng kama, pumunta ako sa banyo para mag hilamos. Nagpalit ako ng damit. Nag-ayos ako ng mukha. Kita ko ang aking repleksiyon sa salamain. Namamaga ang aking mga mata. Fight self! Ilang sandali pa, lumabas ako sa aking private room. Malinis na ang mesa ko. Wala ng bubog at kalat. Maayos na, nakapatas na ang aking mga papeles sa ibabaw ng mesa ko. “Clarissa, get in!” Malamig kong tawag sa kanya mula sa intercom. Ilang segundo lang hawak na niya ang tablet niya, puno ng simpatya ang mga mata niya. Una niyang nilapag, ang withdraw shares from the board. Ten department heads have submitted their resignation letters. All of my meetings today will be postponed indefinitely. “Anything else?” Tanong ko. Kinuha niya ang phone, at pinindot niya ang play button. Love, please allow me to explain; this is not what you think it is. I will fix this. Please don’t give up on me. Can you not give up on us? You know I love you, don't you? I will be there soon! I promise. The recording ended, the tears on my face ended… I had enough for today. Today is just an ordinary day for me. This will never be my downfall. I am certain of it... ***