“ทำไม พวกกูมันทำไม” ไอ้พี่หมอมิ้งย่นคิ้ว ผมไม่ได้ตอบ เพราะไม่รู้จะตอบอะไร ก็ดูแต่ล่ะคนสิ น่าไว้ใจที่ไหน ไอ้หมอมิ้งก็ดูเจ้าชู้ สันดานไม่ค่อยจะดี หมอแม็คก็ปากหมาซะเหลือเกิน จะเปลี่ยนจากคนดีๆ อย่างผมไปเจอพวกมัน ก็สงสารเตย ไม่รู้จะนั่งร้องไห้เพราะเจอหมอบ้าๆ รึเปล่า
“ไปดีกว่า” ผมตัดบทตามนิสัยแล้วยิ้มให้หมอมิ้งมันงงเล่น ไอ้หมอมิ้งทำหน้าไม่พอใจแล้วเดินตามผมต้อยๆ พลางบ่นอุบอิบไปด้วย พวกเราเดินมาถึงตึกผู้ป่วยนอกที่เตยกำลังยืนด้อมๆ มองๆ อยู่ พอเธอเห็นผมเดินมาก็รีบยิ้มหวานแล้วโบกไม้โบกมือด้วยท่าทีดีใจ
“หมอคะ มาแล้วเหรอคะ”
“หมอคะ มาแล้วเหรอคะ” หมอมิ้งเลียนเสียงแหลมๆ แล้วทำหน้ากวนตีนเพื่อล้อเลียนผม ผมถอนหายใจพยายามจะไม่สนใจ “ฮอตจ้า นี่ Hospital cute boy รึเปล่าเนี่ย”
“มาแต่เช้าเลยนะ หมอนัดเตยบ่ายนี่คะ” ผมตอบคนตัวเล็กแล้วล้วงเอากระป๋องกาแฟออกมาจากถุงเซเว่นก่อนจะเปิดกระป๋องเตรียมกระดกเพิ่มพลังงาน ไอ้
