“ขอบคุณค่ะ ช่วยเอาไปวางไว้ที่โต๊ะตรงนั้นได้ไหมคะ” เขมมิกาบอกก่อนจะลุกขึ้นยืนอย่างรู้สึกเขินๆ “ได้ครับ” ชายหนุ่มถอดรองเท้าออก แล้วเดินเข้ามาในบ้าน จากนั้นก็เอาอาหารหลากหลายเมนู ซึ่งบรรจุมาในกล่องถนอมอาหารอย่างดี วางไว้บนโต๊ะตามที่หญิงสาวคนสวยบอก “เอ่อ...ค่าอาหารจ่ายหรือยังคะ” “จ่ายเรียบร้อยแล้วครับ” “นี่ค่ะ ขอบคุณนะคะ” เธอล้วงธนบัตรใบสีม่วงออกมาจากกระเป๋าเงิน แล้วส่งไปให้พนักงานชาย “ให้หมดนี่เหรอครับ?” หนุ่มส่งอาหารเอ่ยถามอย่างตกใจนิดๆ “ใช่ค่ะ” เขมมิกาขานรับด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณมากๆ ครับ ขอให้ทานอาหารให้อร่อยนะครับ” หนุ่มส่งอาหารยกมือไหว้ก่อนจะเดินออกไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ขุนพันที่ได้ยินเสียงพูดคุยดังขึ้นแว่วๆ จึงรีบเดินลงมาถาม “หนูคุยกับใครครับ?” “พนักงานส่งอาหารค่ะ” เขมมิกาบอกพร้อมกับชี้ไปยังกล่องอาหารนับ 10 กล่องที่วางอยู่บนโต๊ะ “เขาไปแล้วเหรอครับ” ขุนพันถามพร้อมกับส่งสายตามองหา