“เอ่อ...บริเวณรอบๆ ช่วยปลูกผลไม้ให้หมดเลยนะครับ จะได้เอามาให้คนงานทานตอนเที่ยง หากออกเยอะก็แบ่งไปให้โรงเรียนกับวัด”
“ครับพ่อเลี้ยง อยากให้เน้นอะไรเป็นพิเศษก็แจ้งได้นะครับ” ศรชัยเห็นด้วยกับสิ่งที่เจ้านายบอกเป็นอย่างมาก
“ผมอยากจะให้ปลูกผลไม้ที่หมุนเวียนสลับกันออกในทุกๆ ฤดูครับ เช่น แอปเปิ้ลสตาร์ หรือแอปเปิ้ลพื้นเมือง, ลองกอง, มะไฟหวาน, แอปเปิ้ลการ่า, ฝรั่ง สายพันธุ์ หงเป่าสือ, หม่อนดำออสตุรกี, พีชสีเหลืองสายพันธุ์ โอกง กับ พีชสีขาวสายพันธุ์ฮาคุโฮและอาคาสึกิ ครับ” ขุนพันบอกรายชื่อผลไม้ที่ไปเห็นในฟาร์มโคขุนของแม่ทัพและในไร่ของเพื่อนคนอื่นๆ มา ซึ่งล้วนแต่ออกผลได้ดีเยี่ยม จึงอยากให้มีในฟาร์มของตนด้วยเช่นกัน
“ได้ครับ” ศรชัยขานรับยังไม่ทันขาดคำ ป้าเอ้ย ก็เอ่ยขึ้นเสียงดัง
“ประกาศ! ใครที่ยังไม่อิ่มและคิดว่าจะเติม ให้รีบลุกมาได้เลยเน้อ ผัดกะเพรากับผัดเผ็ดไก่ใส่หน่อไม้ใกล้จะหมดแล้ว”
สิ้นเสียงผู้ช
