“ไม่ปล่อยครับ จนกว่าหนูจะคืนดีกับพี่” คนหน้ามึนบอกอย่างไม่ยอม
“...” เขมมิกาได้ฟังคำตอบก็ถึงกัดฟันแน่นที่เขาบีบให้เธอยกโทษให้
“โธ่! โยโกะครับ อย่าทำให้พี่เสียใจสิ” ขุนพันเห็นสาวเจ้านิ่งไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยอ้อนต่อ
เขมมิกาพยายามหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย แล้วระดมทุบกำปั้นที่หน้าอกกว้างอย่างเจ็บใจในความหน้ามึนของอีกฝ่าย ปึก! ปึก! ปึก!
“เอาเลยครับ อยากตีตรงไหน ก็ตีมาได้เลยครับ พี่ไม่เจ็บหรอก แต่ตีแล้ว...คืนดีกันนะ” ขุนพันยืนนิ่งให้สาวเจ้าระบายอารมณ์อย่างเต็มที่
เขมมิกาที่รัวกำปั้นไปจนเหนื่อย แต่อีกฝ่ายก็ขยับหนี จึงสบถขึ้นอย่างหงุดหงิด “คนบ้า”
“ไปอาบน้ำกันเถอะครับ” ขุนพันเห็นสาวเจ้าหมดแรงจึงเอ่ยชวน
“ปล่อยนะ” เธอสะบัดมือของเขาที่เอื้อมมาจับมือของออก แต่ก็ไม่ส่งผลใดๆ
“ไม่ปล่อย หนูหายเป็นวันนั้นของเดือนหรือยังครับ” คนหน้ามึนถามด้วยสายบตาเป็นประกายและนั่นทำให้พายุที่กำลังจะสงบปั่นป่วนขึ
