ตอนที่10 เด็ดดอกฟ้า
วันทำงานที่หนึ่งในผู้บริหารอย่างบีน่าต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพราะกลัวเพื่อนทั้งสองที่เป็นพนักงานขายและผู้ช่วยผู้จัดการจะถามถึงเรื่องที่เธอไม่ได้ลงมาจากห้องของอิทธิกรในคืนนั้น...
เคร้ง! ว๊าย!
“อีเจ๊!”
“อี.. อีลูกศร” ทั้งสองดันบังเอิญเจอกันที่ทางเดิน ด้วยมีชนักติดหลังลูกศรจึงปล่อยช้อนกาแฟร่วงพื้นไป
“มึง..มาทำอะไรตรงนี้เหรอ”
“กะ..กูมาแดกกาแฟไง”
“อ๋อเหรอ โชคดีนะมึง” บีน่ามีท่าทางเลิ่กลั่กหนักว่าลูกศรหลายเท่าตัว เธอรีบชิ่งหนีลูกศรจึงได้รู้ว่าบีน่าเองก็กลัวเธอถาม
“อีเจ๊มันไม่สงสัยเราแน่นะ”
“แน่ มันเด๋อด๋ามาเชียวล่ะวันนี้”
“แล้วมึงว่ามันเสียตัวมั้ย”
“พิรุธออกขนาดนั้นมึงไม่รู้นิสัยมันเหรออีเจแปน ถ้าไม่ได้ปากมันนี่แซ่บซี้ดแล้วป่านนี้” สาวสองเพื่อนรักคุยกันคิกคักที่มุมตึก บีน่าชอบซื้อความสุขด้วยเงิน เพื่อนอย่างพวกเขาก็หวังดีอย่างสุดซึ้งจึงมอบคนที่ไม่ต้องการเงินไปให้
