บทที่2 คัมภีร์ กับ ศรสวรรค์

3644 Words

“คุณพี่ พิธีเสร็จแล้วครับ ใส่เสื้อผ้าได้แล้วครับ” “เสร็จพิธีแล้วเหรอคะ? หมอเอก” “ครับคุณพี่ “ ลูกค้าสาวค่อยๆ ขยับไปเก็บผ้าถุงที่เธอถอดทิ้งไว้บนพื้นห้อง ก่อนจะมีคำถาม ที่กล่าวออกมาเป็นเสียงตะกรุตะกะกับหมอผีเอกรัตน์ “เออ..น้อง เอก คือ..ว่า.. เออ ..เห็นพี่นิภาว่า..ถ้า.. ถ้าอยากจะให้อาคมขลัง และ..ไม่.มีพลาด คือ ๆ ว่า.. “ ใบหน้าผู้ต้องการมัดใจสามี ออกอาการเขินอายขณะพยายามกล่าวถามบางอย่าง ทำให้เอกรันต์ต้องนั่งนิ่งรอฟัง.. “คือ น้อง..นิภา บอกว่า..ถ้าลงศิวลึงค์ของจริง เออ...ที่ ที่..มันเคยสักน้ำมันลงอาคม อย่างที่หมอเอกสัก มัน..มัน..จะขลังที่สุด พี่ เลยว่า อยากจะ..จะ.. ทำพิธี.แบบนั้น..ต่อ ..เรื่องค่าใช้จ่าย..พี่จะจ่ายเพิ่มให้เต็มที่ “ “ก๊อกๆๆ” ขณะรอคำตอบจากหมอผีหนุ่มก็มีเสียงเคาะประตูห้อง พร้อมเสียงแจ้งดังมาจากนอกห้อง “ขอโทษนะคะ.. ตอนนี้..พิธีเสร็จแล้ว และ ตอนนี้ มีแขกมารอพบอาจารย์เอกอยู่อีกนะคะ “ ผู้ประสงค์จะทำพิธีให้ขลังกว่าเดิม ใบหน้าหงุดหงิด เพราะ รู้ว่าในวันนี้เธอคงจะไม่ได้ลงลึงค์ของหมอผีเอก อย่างแน่นอนแล้ว ………………………………………………. “ขวัญแม่ไม่เห็นมีใคร มารอทำพิธีกับอาเอกสักหน่อย แล้วทำไมไปร้องบอกอาอย่างนั้นล่ะลูก” เมื่อแขกกลับไปแล้ว นิภาผู้เป็นแม่ก็เร่งมาคุยกับลูกสาวคนโตของเธอทันที ในเรื่องที่ขวัญมณีไปเคาะประตูห้องทำพิธีไสยศาสตร์ที่เป็นเรื่องไม่สมควร จนทำให้เหตุผลของลูกสาวเกิดขึ้น “แม่ก็? ถ้าเราทำกันแบบนี้ เดียวเขาก็ว่าสำนักเรา หลอกลวงสาวแก่แม่หม้าย ให้มาทำเรื่องลามกหรอกค่ะแม่ “ นิภาผู้เป็นแม่กำลังจะพูดเหตุผลให้ลูกสาวได้เข้าใจ แต่.. “ที่ขวัญพูดนั่นก็ถูกนะครับ ผมก็เคยบอกพี่ภาแล้วนี่ครับ ว่าเราจะไม่รับทำพิธีแบบนั้น แต่พี่ก็ยังไปบอกแขกแบบนั้นอีก “ เอกรัตน์เดินเข้ามาพูดในสิ่งที่เขาเคยตกลงกับพี่สะใภ้ ในเรื่องที่เขาจะไม่ยอมทำพิธีด้วยการร่วมรักกับแขกถึงแม้ว่าวิธีนี้ มันจะได้ผลสูงสุดของอวิชชานี้ก็ตาม “อาเอกไม่ต้องมาพูดดี แขกเขาขอทำพิธีต่อ อาก็เงียบแทนที่จะบอกว่าไม่ทำ? ฮึ” “ขวัญ อาเอกบอกแม่ว่า จะไม่ทำตั้งแต่ต้นแล้ว แม่ก็เลยบอกให้แขกไปถามอาเอกเอาเอง เพราะว่าถ้าทำเราจะได้เงินเพิ่มกว่าสามเท่าเลยนะ ลูกขวัญ " แต่เมื่อผู้เป็นแม่พูดมาถึงตรงนี้ เธอก็ต้องทำหน้าสงสัยก่อนที่จะตั้งคำถามกับลูกสาว "เออ แล้วขวัญรู้ยังไงว่าพิธีเสร็จแล้ว แล้วแขกกำลังขออาเอกทำพิธี ต่อ? “ บุรุษหนุ่มมองหน้าขวัญมณีเพราะเขารู้ดีว่าหลานสาวรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร “ก็ ๆ เสียงอาเอกท่องคาถาเงียบไป ใครๆ ก็รู้ว่า พิธีในห้องเสร็จแล้วสิคะแม่ “ ขวัญมณี พูดจบก็รีบเดินกลับไปยังห้องของเธอ ก่อน ที่จะถูกชักไปมากกว่านี้ทันที “สวัสดีค่ะ คุณน้าทั้งสอง “ ยังไม่ทันที่พี่สะใภ้กับน้องชายสามี จะแยกย้ายกัน ก็มีหญิงสาวที่กำลังพยุงเด็กหนุ่มเข้ามาในบ้านก่อนจะกล่าวทัก ด้วยใบหน้าเหมือนยกของหนัก “อ้าว..คัมภีร์ ไปเมามาอีกแล้วเหรอนี่.” “เมาอะไร แม่ ผมพึงชิม ยังไม่ทันได้กินเลย. ครับ .อึ...” ชายหนุ่มผมยาวหน้าหล่อคม กล่าวอย่างอารมณ์ดี ขณะมือข้างหนึ่งกอดคอหญิงสาวที่พยายามพยุงตัวเขาเอาไว้ไม่ให้ล้ม “เป็นไง..มาไง ..เจี๊ยบ ภีร์ถึงเมาขนาดนี้ “ เอกรัตน์ถามนักศึกษาสาวรุ่นพี่ ในมหาวิทยาลัยของหลานชายคนเดียวของเขา ขณะเข้าไปพยุงช่วย.. “ภีร์ เขาก็เมายังงี้มาตลอดละคะ ตั้งแต่อกหักครั้งนั้น วันนี้เพื่อนเจี๊ยบโทรไปบอก ว่า..ภีร์เมาไม่รู้เรื่องอีกแล้ว เจี๊ยบเลยรีบไปรับตัวเขามานี้แหละค่ะ” ผู้เป็นแม่ยืนมองลูกชาย ที่ต้องทำตัวเหลวไหลเพราะความรักเป็นพิษในหนก่อน ด้วยความห่วงใย ………………………………………… “ขอบใจนะเจี๊ยบที่พาน้องกลับบ้าน..” แม่ของคัมภีร์ขอบใจผู้มาส่งลูกชาย ในขณะที่ผู้เป็นอาวางหลานลงบนที่นอน ก่อนนิสิตสาวมหาลัยเดียวกับชายหนุ่มจะรีบเอาผ้าชุบน้ำที่เตรียมเอาไว้ รีบเช็ดไปตามใบหน้าของนักศึกษารุ่นน้อง “แม่ฝากหน่อยนะเจี๊ยบ” “ค่ะน้า..” นักศึกษาสาวยิ้มขณะตอบ ก่อนที่ทั้งแม่และอาของคัมภีร์จะเดินออกจากห้องไป เพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่นักศึกษาสาวกับนิสิตหนุ่มรุ่นน้องจะอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้องแห่งนี้ “ภีร์ๆ ไปอาบน้ำก่อน ถึงกลับมานอน เร็ว สิ เร็ว “ นักศึกษาสาวทั้งพูดทั้งเขย่าตัวนักศึกษาหนุ่มรุ่นน้อง แต่ร่างนั้นกลับนอนหลับตานิ่งเฉย มันจึงทำให้ เธอตัดสินใจใช้ผ้าชุบน้ำพอมาดๆ เช็ดไปตามแขนชายหนุ่ม ก่อนมือเล็กจะเอือมไปปลดกระดุมเสื้อผู้นอนอยู่บนเตียงออกที่ละเม็ด จนเสื้อหลุดออกจากกัน จนทำให้รอนกล้ามเนื้อกลางหน้าอกและท้องได้โชว์ลอนนูนเด่นต่อสายตาหญิงสาว มือเล็กโยนผ้าในมือทิ้งก่อนจะใช้มันลูบไปตามลอนเนื้อได้รูปของนิสิตหนุ่ม ขณะอารมณ์ความต้องการทางกิเลสของเธอถูกกระตุ้นจากกลิ่นเหล้าอ่อนๆ จากลมหายใจนิสิตรุ่นน้อง รวมทั้ง ลอนนูนเนื้อแข็ง ที่เธอกำลังลูบไปมา จนมันทำให้หญิงสาวรู้สึกชื้นขึ้นที่ว่างขา “พี่เจี้ยบ ครับไหนว่า… เราจะไม่ทำอย่างนี้ กันอีกครับ” คัมภีร์ พูดแบบไม่เหลือเคล้าของคนเมาหลงเหลืออยู่ ขณะที่ลืมตามองหน้าสวยของนักศึกษาสาวรุ่นพี่ ที่เคยมีสัมพันธุ์สวาทกับเขามาแล้วหลายต่อหลายครั้ง ที่ตอนนี้เธอมองสบตาของเขาด้วยแววตาฉ่ำหวาน “ภีร์ ก็รู้ว่าพี่ไม่ได้หวังครอบครองตัวภีร์ แต่เราคบกันก็เพียงช่วยปอดปล่อยสิ่งนี้เท่านั้น ภีร์เข้าใจพี่นะ” นิสิตหนุ่มไม่พูด แต่ เขาถอดเสื้อ ถอดกางเกงนอกและในออก ก่อนที่จะโยนมันลงไปกองบนพื้น แล้วนอนลงบนเตียงเพื่อรอนักศึกษาสาวรุ่นพี่ ที่ค่อยๆ ถอดชุดนักศึกษาออก แล้วนำมันไปวางพับไว้แบบกลัวว่าชุดของเธอจะยับแบบช้าๆ “อือ...” หญิงสาวหายใจแรงขณะนั่งลงลุกเข่าข้างเตียง แล้วค่อยๆ ใช้มือลูบไปตามผิวเนื้อบนเรือนร่างเปลือยของชายที่นอนนิ่ง ก่อนจะคลึงปลายหัวนมสีชมพูเล็กของคัมภีร์อยู่นาน แล้วจึงใช้มือเล็กลูบเลื่อนผ่านหน้าท้องที่มีขนขึ้นเป็นไร ตั้งแต่ใต้ราวนมลงไปผ่านสะดือนิสิตหนุ่ม ก่อนมือเล็กจะกำเอาท่อนเนื้อแข็งเอาไว้เต็มมือ แล้วรูดมันลงช้าๆ จนส่วนปลายที่ซ่อนอยู่ในหนังหุ้ม จะโผล่ออกมา ก่อนที่ปากเล็กของนิสิตสาวจะขยับเข้าไปอ้าอมส่วนปลายแท่งเนื้อเอาไว้ แล้วจึงค่อยๆ ใช้ปากครอบมันให้ไหลเข้าไป จนส่วนปลายของมัน เคลื่อนไปยันที่ลำคอของหญิงสาว แต่เธอก็ยังพยายามดันให้มันเข้าไปให้ลึกกว่านั้น “คร่อก ๆ” ร่างเปลือยสาวอยู่ในสายตาของคัมภีร์ จนมันทำให้รู้ว่าร่างที่ได้สัดส่วนของหญิงสาวเบื้องหน้ามัน ทำให้อารมณ์ที่อยากสมสู่ของเขา พุงสูงขึ้นจนยากที่จะอธิบายได้ ดังนั้นคัมภีร์จึงใช้มือลูบไปตามขาอ่อนของนักศึกษาสาวคู่สวาท เพื่อประสงค์จะคลำหาร่องเนื้อที่เปียกชื้น เพื่อต้องการจะกระตุ้นอารมณ์สวาทเพิ่มให้แก่หญิงสาว ก่อนเจี๊ยบจะขยับหน้าขาเข้าไปหามือใหญ่ที่ลูบลงมา ในขณะที่ปากของเธออมอวัยวะสำคัญของคัมภีร์รูดขึ้นลงแบบเนิบๆ ก่อนที่หญิงสาวจะรู้สึกว่า ร่องเนื้อที่ติดชิดของเธอกำลังถูกนิ้วแทรกกดเข้าไป จนเนื้อทั้งสองข้างแยกออกจากกัน ก่อนที่น้ำเมือกที่ถูกหญิงสาวขับออกมาสะสมอยู่เต็มร่อง ได้ทะลักล้นออกมาเยิ้มจนเต็มกลีบเนื้อ ทั้งขน และนิ้วมือของชายหนุ่มรุ่นน้องจนเต็มไปหมด “อูย์ ภีร์ พี่เสียว แล้วนะ” ปากที่คลายท่อนเนื้อออกมาคราง ก่อนจะถูกปากรุ่นน้องปะกบจูบ ขณะปลายนิ้วกลางก็ถูกแย่งเข้ารูเล็กของนิสิตสาวจนเธอต้องรีบลุกขึ้นตามแรงยกของนิ้วที่คาอยู่ในรูสวาท ก่อนที่นิ้วนั้นจะนำเธอขึ้นไปนอนหงายอยู่บนที่นอนนุ่ม ชายหนุ่มถอนนิ้วถอนปากออกมานั่งอยู่กลางว่างขาของร่างเปลือยบนเตียง ก่อนจะใช้มือจับท่อนเนื้อประจำกายสาวรูดขึ้นลง ในขณะที่สายตานักศึกษาสาวรุ่นพี่มองดู ก็รู้ว่าในไม่ช้านี้เธอจะโดนแท่งเนื้อที่เกินมาตรฐานของชายไทย สวมเข้าไปในโพลงเนื้อตีบเล็กของเธอ “ภีร์ ยังไงก็เบาๆ นะ ของพี่เล็กนิดเดียว..ครั้งก่อนก็ระบ่มไปตั้งหลายวัน โอ๊ย ...อูย์” หญิงสาวยังพูดไม่จบ ปลายท่อนเนื้อก็ดันเข้าไปในตัวเธอผ่านช่องเนื้อกลางขา ลึกกว่าสองนิ้ว มันยังผลทำให้ใบหน้าสวยของนิสิตสาวต้องบูดเบี้ยวลงทันใด “อุย์ ภีร์ ๆ เบาๆ นะ ภีร์ โอ๊ย” การเคลื่อนตัวครั้งที่สองในการสอดใส่อวัยวะเพศของคัมภีร์เข้าไปในอวัยวะเพศของเจี๊ยบ มันไหลเข้าลึกจนเกือบสุดปลายทางของหลืบเนื้อ ก่อนที่คัมภีร์จะถอยแท่งสวาทออกมาเล็กน้อยแล้วดันเข้าใหม่จนสุด “โอ๊ย อูย์ พี่ๆ ไม่ไหวแล้ว ภีร์ ...” ร่างเปลือยของเจี๊ยบสำเร็จความไคร่ จนร่างกระตุกเกร็ง ใน ขณะที่นิสิตหนุ่มรุ่นน้องขยับเอวต่อเนื่อง เพื่อส่งส่วนที่ยังคาอยู่ในตัวหญิงสาวเข้าออกร่างของเธอแบบถี่ยิบ “ผับ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เจี๊ยบถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง ก่อนจะรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นพุ่งเข้าไปกระทบด้านในสุดของผนังมดลูก ก่อนร่างใหญ่ที่หายใจหอบจะเคลื่อนลงมานอนทาบทับบนร่างเปลือยของเธอ .............................................. “ลูกศร..ฉันยืมผ้าเช็ดหน้าแกหน่อยสิ..” นักศึกษาปีสอง คิ้วขมวดขณะมองหน้าเพื่อนสาว ที่เข้ามาขอยืมผ้าเช็ดหน้าของเธอแบบกล่าวเสียงค่อย เพราะผู้ยืมกลัวว่าอาจารย์สาวใหญ่ ที่กำลังอธิบายถึงเนื้อหาวิชาที่กำลังใช้เล่าเรียน อยู่ภายในห้องที่เต็มไปด้วยเหล่าเพื่อนๆ นักศึกษาชายหญิงของเธอจะได้ยิน “แล้วของแกอยู่ไหน? หลิน “ “ฉันเช็ดมูกเลอะหมดแล้วนะสิ “ “กริ๊งงงงงง” ขณะนั้นเสียงสัญญาบ่งบอกว่าหมดคาบวิชาเรียนก็ดังขึ้น มันจึงทำให้หลินรีบใช้ขวดน้ำดื่มยี่ห้อดังของเธอ เทใส่ผ้าเช็ดหน้าที่ยืมมาจากลูกศรทันที แต่ไม่นานนักดวงตาของหญิงสาวก็ต้องเหลือกโพลง “แกนะ..แก นังหญิง “ ศรสวรรค์ขยับแว่นสายตาของเธอเพื่อมองไปสุดหลังห้อง และที่ตรงนั้นมีนักศึกษาหนุ่มกำลังนั่งหลับคอพับอยู่ ก่อนเธอจะเห็นเพื่อนนักศึกษาสาวในห้องของเธออีกคน เดินเข้าไปเขย่าจนชายหนุ่มตื่น แล้วจึงยื่นผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งไปให้ ก่อนนิสิตหนุ่มที่เพิ่งตื่นจะรับเอาผ้าผืนนั้นไปเช็ดตามใบหน้าที่รกไปด้วยเคราดำครึม “ดูสิลูกศร นังหญิงมันตัดหน้าฉัน..ฉันไม่ยอม! “ นิสิตสาวสองคนเชิดหน้าใส่กันเมื่อหลินเดินไปถึงบริเวณด้านหลังห้องเรียน ก่อนผู้ไปถึงใหม่จะยื่นผ้าเช็ดหน้าที่เธอยืมมา ส่งไปให้นักศึกษาหนุ่มมาดเซ่ออีกผืน และภาพนั้นทำให้ศรสวรรค์ส่ายหน้าไปมากับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเช่นนี้.. ............................................. “คัมภีร์ เมามาก ลูกศรเราไปส่งภีร์กันไหม? เย็นนี้” “ไม่ “ “โธ่..เห็นว่ามีรถ เล่นตัวไปได้ “ “เมามาเรียนก็แย่อยู่แล้ว แล้วยังจะให้คนนั้น คนนี้ไปส่งอีก..ทุเรศ..เออว่าแต่ว่าผ้าเช็ดหน้าของฉันล่ะหลิน” “นั่นไง..สงสัยภีร์คิดว่าเป็นผ้าเช็ดหน้าของฉัน ก็เลยไม่ยอมคืน..นะ..อิ อิ “ “ถ้ารู้ว่าเธอจะเอาไปทำแบบนี้ฉันไม่มีทางให้เธอยืมหรอก “ ลูกศรมองไปทางนักศึกษาหนุ่มเพื่อนร่วมคณะปีที่สองของเธอ ที่ทั้งเซอ ทั้งขี้เกียจ แถมยังเมามาเรียนได้ทุกวี่ทุกวัน แต่ลูกศรก็ไม่รู้ว่าทำไม พวกเพื่อนผู้หญิงของเธอ จึงได้ หลงใหลได้ปลื้มกับชายคนนี้มากนัก ก็ไม่รู้ ............................................ คาบวิชาเรียนสุดท้ายวันนี้สิ้นสุดลง ศรสวรรค์ก็เร่งเดินตรงไปยังห้องสมุด เหมือนดังที่เคยทำเป็นประจำ นับตั้งแต่เธอได้เข้ามาร่ำเรียนวิชาในมหาลัยดังแห่งนี้ นับตั้งแต่เรียนปีหนึ่ง จนเธอขึ้นปีสอง “ลูกศร ฉันกลับก่อนนะ “ “จร้าหลิน แล้วพบกันพรุ่งนี้นะ “ นักศึกษาสาวใช้เวลาอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุดอยู่นาน ก่อนจะเพ่งผ่านแว่นสายตาไปมองนาฬิกาบนผนังของห้องสมุด จึงพบว่าตอนนี้มันใกล้จะสามทุ่มแล้ว ศรสวรรค์เดินช้าๆ จนไปถึงลานจอดรถของมหาลัย แล้วกดรีโมตจากกุญแจ ก่อนที่สายตาจะมองไปพบบางอย่างในมือของนิสิตหนุ่มคนหนึ่งที่นอนฟุบอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนของมหาวิทยาลัย นิสิตสาวจึงรีบเดินเข้าไปดึงเอาผ้าในมือของเขา “ปล่อย..สิ นาย ปล่อย “ มือของคัมภีร์กำผ้าเช็ดหน้าของศรสวรรค์ไว้แน่นตอนที่หญิงสาวพยายามดึงเพื่อหมายจะเอาผ้าเช็ดหน้าของเธอคืน และสิ่งนั้นเองมันทำให้นักศึกษาหนุ่มเริ่มจะรู้สึกตัว ทำให้ร่างใหญ่ลุกขึ้นมายืนมองหน้าหญิงสาวที่กำลังดึงผ้าในมือของเขา “โอ๊ย “ คัมภีร์ปล่อยมือที่จับผ้าเช็ดหน้า จนทำให้คนที่พยายามดึงมันเสียหลักเซล้มลงไปนั่งก้นกระแทกพื้น “สมแล้วคนขี้ขโมย “ “อะไรนะ? คนขี้ขโมยหรอ..นี่มันผ้าเช็ดหน้าฉันนะ “ “หรา “ ใบหน้าที่ตอบแสดงความยียวน ในขณะที่หญิงสาวใบหน้าบึ้งตึง รีบลุกขึ้น ก่อนจะมีเสียงโทรศัพท์เรียกเข้า มันจึงทำให้นักศึกษาหนุ่มยกมันขึ้นมารับ “ครับ อาเอก...ได้ครับ..ได้..เดียวผมจะรีบไป “ ศรสวรรค์ ลุกขึ้นปัดกระโปรงที่เปื้อน ขณะที่คัมภีร์ลุกเดินไปเก็บเอากุญแจรถและผ้าเช็ดหน้าที่นิสิตสาวทำหล่นไว้ตอนที่ล้มเมื่อสักครู่ “เออ..สวรรคโลก..เธอ..” “ฉันชื่อศรสวรรค์..” “หรอ.. เอ่อยังงี้... นะ...ยายสวรรค์เบี่ยง เธอไปส่งฉันหน่อยสิ..” คัมภีร์ไม่พูดเปล่า เขากดรีโมตกุญแจรถของศรสวรรค์ มันจึงทำให้ชายหนุ่มพบตำเหน่งรถของนิสิตสาวจอดอยู่ “เออ..อยากเรียกสวรรค์อะไร ก็เรียกไป แต่ฉันไม่ไปส่งนาย “ ช้าไปสำหรับคำปฏิเสธ เพราะตอนนี้คัมภีร์เดินไปเปิดประตูรถของศรสวรรค์ แล้วขึ้นไปนั่งในตำแหน่งของคนขับ แล้วลดกระจกหน้าต่างรถลงเพื่อพูดกับเพื่อนสาวร่วมห้อง “มาขึ้นรถสิ.." "ไม่ฉันไม่ให้เธอไปด้วย และจะไม่ไปส่งเธอ.." "ไม่ไป..งั้นเธอก็เดินกลับ..” “เรื่องอะไร? .. ลงมาเลยนะนั่นรถของฉัน และ.ฉัน ฉันจะไม่ไปส่ง นาย..” “เพื่อนกัน ไปส่งกัน..มันจะตายไหม? ดูสินี่มันสามทุมแล้ว..เราจะมีรถเมล์กลับไหม? เร็ว..ถ้าไม่ขึ้นรถ เธอได้เดินกลับแน่ๆ ” ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า เขาสตาร์ทเครื่องรถ แล้วหันหน้ามากล่าวขู่เสียงดัง “ให้เร็ว “ สิ้นคำชายหนุ่มทำให้ลูกศรรีบวิ่งขึ้นไปนั่งข้างคนขับ ด้วยความกลัวว่าเพื่อนชายจะทิ้งเธอไว้คนเดียวแบบที่เขาขู่จริงๆ “ฉันจะแจ้งความ..ว่านายขโมยรถของฉัน “ “ลักพาตัว แล้วข่มขืนด้วยไหม? คดีจะได้หนักหน่อย เดียวเราจะจัดให้ “ คัมภีร์ออกรถแล้วพูด "บ้าสิ..พูดบ้าๆ " คัมภีร์ขับรถไปเรื่อยๆ ก่อนจะหันมามองหน้าสวยที่เหมือนกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้ "อย่าร้องนะ.." "ฉันทำไมต้องร้อง..." "ก็..เธอโง่ไง..เพราะ..รถตัวเองแท้ๆ ยังให้คนอื่นมาบังคับให้ไปส่งได้" ชายหนุ่มพูดจบ ศรสวรรค์ก็รีบถามเพื่อตัดประเด็นทุกอย่าง “แล้วนายจะให้เราไปส่งที่ไหน? “ “ป่าช้า “ “นายอย่าพูดเล่นสิ..เรากลัวนะ “ ชายหนุ่มไม่พูด แต่ขับรถออกไปทางด้านชานเมือง ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปยังถนนสายรอง แล้วขับลัดเลาะไปตามเส้นทางเปลี่ยวที่หญิงสาวไม่รู้จัก “ป้ายบอกว่าเรากำลังตรงไปวัดนี้ นาย..นาย.. “ “อ้าวก็เราจะไปป่าช้า ก็ต้องไปวัดสิ “ “ภีร์ เรากลัวนะ..” “กลัวก็นั่งเฉยๆ ..พูดมากเดียวทิ้งไว้ตรงนี้เลย “ ลูกศรนั่งนิ่งอีกครั้ง ในขณะที่รถยังวิ่งลัดเลาะไปตามถนนเปลี่ยวที่ไร้บ้านคนอยู่นาน จนในที่สุด รถเก๋งคันเล็กของศรสวรรค์ก็วิ่งเข้าไปจอดใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างกำแพงวัดที่เก่าคร่ำคึก “เอาละ..ฉันลงตรงนี้แหละ” “เดียวๆ ภีร์ ..นายจะลงตรงนี้ จริงๆ หรอ? “ “เออ..สิวะ..ไปๆ รีบกลับบ้าน..ไป” คัมภีร์พูดจบก็ลงจากรถแล้วออกเดิน โดยไม่สนใจผู้ที่มาด้วยแม้เพียงนิด "นายคัมภีร์...นายบ้าๆๆๆ " ชายหนุ่มไม่สนเสียงด่าตามหลัง เพราะเขาเดินไปเรื่อยๆ ตามทางดินเล็กๆ แต่ก็เดินไปได้ไม่ไกลนัก คัมภีร์ก็รู้สึกว่ามีมือเล็กมาจับที่แขน “ทำไมไม่กลับ แล้วยังจะตามมาทำไม? “ “ก็เรากลัว..นี่..ใครละจะกล้าขับรถกลับคนเดียว ทางก็เปียวเปลี่ยว..น่ากลัวจะตาย.” วันนี้มันเป็นคืนเดือนแจ้ง ที่อากาศเย็นระเยือก โดยรอบๆ อาณาบริเวณแห่งนี้ มันก็มีเพียงต้นไม้น้อยใหญ่ ที่พากันขึ้นอยู่อย่างรกทึบ และสิ่งนี้นี่เองที่มันทำให้ความเย็นที่นี่มันเหน็บหนาวกว่าปกติ "ภีร์..ให้เราอยู่ด้วยนะ..." นิสิตหนุ่มมองเห็นใบหน้าของหญิงสาวได้ จากแสงจันทร์ที่ส่องมากระทบ ทำให้ชายหนุ่มเห็นเพียงความตื่นตระหนกบนใบหน้าสวยเท่านั้น “อืก..อืก...อืก..” เสียงนกกลางคืนร้องทำให้นิสิตสาวต้องรีบเข้าไปกอดแขนข้างหนึ่งของชายหนุ่มไว้แน่น “เออ..ถ้าจะอยู่ด้วยก็อย่าถาม..อย่าพูด และอย่าส่งเสียงเข้าใจไหม? “ “จ๊ะ.ๆ “ คัมภีร์ไม่มีทางเลือกเขาจึงจำใจพาเพื่อนนักศึกษาสาว เดินลัดเลอะไปตามทางดินที่คนท้องถิ่นใช้สัญจร โดยบริเวณทั้งสองฝากทาง มันเต็มไปด้วยต้นไม้ ทั้งน้อยทั้งใหญ่ขึ้นอยู่เต็มทั้งสองข้างทาง หนุ่มสาวในชุดนักศึกษา เดินผ่านป่าละเมาะในช่วงเกือบสี่ทุมอยู่นาน ก่อนที่ทั้งคู่จะหลุดออกมาเจอทุ่งโล่ง ชายหนุ่มจึงรีบพาฝ่ายหญิงเดินตัดทุ่งใหญ่ เพื่อจะมุ่งตรงไปยังกระต๊อบเล็กที่ถูกปลูกติดอยู่กับแนวป่าอีกด้านที่มองเห็นอยู่ลิบๆ “ภีร์ นี่มัน..มัน..ป่าช้านี่...ถีร์ “ แสงจันทร์ทำให้ศรสวรรค์ สังเกตเห็นไม้กางเขนที่คนพื้นถิ่นใช้ทำเป็นป้ายชื่อเหนือหลุมศพของผู้วายชน ที่มันถูกปักเรียงรายอยู่ทั่วไปตลอดแนวของทุ่งโล่ง “บอกว่าอย่าถาม..อย่าสงสัย? ..” “ก็ๆ ..เรากลัวทีไร. เราๆ ก็..จะปวดฉี่..ทุกที่.นะ สิภีร์ “ “แปลว่า จะฉี่ “ ใบหน้าสวยพยักลงเล็กน้อย ขณะ ชายหนุ่มส่ายหัวไปแบบเซ็งๆ ..ก่อนจะชี้นิ้วแล้วพูด “ไปทางนั้น..เดินเข้าไปในป่า นู๊น “ “เรา..ไม่กล้า..ไปเป็นเพื่อนเรา..หน่อยสิ..” “อ้าว..ถ้าไปเป็นเพื่อนจะให้เราอยู่ห่าง เธอแค่ไหน? ..” ลูกศรส่ายหัวไปมา แสดงว่าเธอไม่ยอมให้เพื่อนชายห่างตัวเธออย่างแน่นอนในเวลานี้ “งั้นอยู่ตรงนั้นกับอยู่ตรงนี้ก็ เหมือนกัน..งั้นฉี่มันตรงนี้ แหละ ศรสวรรค์ “ “คือ..อ..คือ..” “คือๆ ..อะไรละ..เร็ว..รีบฉี่ “ นิสิตสาวด้านหนึ่งก็อาย แต่อีกด้านก็ปวดปัสสาวะจนมันจะราดออกมาเสียให้ได้ หญิงสาวจึงตัดสินใจใช้มือล้วงเข้าไปจับเอากางเกงชั้นในรูดลงมาตามขาเรียว ก่อนจะนั่งลงปลดปล่อยน้ำปัสสาวะที่เธออดกลั้นเอาไว้อย่างเต็มที่ ออกมา ฉี่...... หญิงสาวยังปล่อยไม่สุดดี คัมภีร์ก็ส่งผ้าเช็ดหน้าของหญิงสาวที่ยังอยู่กับเขาไปให้ “ที่หลังค่อยๆ ปล่อยก็ได้ ..เอาเช็ดซะ..เดียวเหม็นตายห่า..” ศรสวรรค์รีบจับเอาผ้าผื่นเล็กของเธอไปเช็ดปัสสาวะในส่วนที่ควบคุมไม่ให้เลอะไม่ได้ ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนแล้วดึงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วกลับเข้าที่ ............ตามต่อนะครับ.............. ครับก็บทที่2 แล้วนะครับ ตอนนี้ตัวละครเอกของเราก็ออกมาทั้งพระเอกและนางเอกแล้วนะครับ ก็หวังว่ารี๊ดจะอ่านแล้วมีความสุขนะครับ สำหรับคีมภีร์ เขาจำเป็นต้องเอาศรสวรรค์ไปด้วย?และเรื่องนี้เองที่มันจะนำมาถึงเรื่องราวที่ไม่คาดคิดให้เกิดขึ้นนะครับ?ยังไงก็ติดตามอ่านนิยายเรื่อง"ลวงรักหลอนสวาท"ตอนต่อไปนะครับ รับประกันความผิดหวัง.. จาก ... กระซิบแผ่ว..

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more

บทที่2​ คัมภีร์​ กับ​ ศรสวรรค์

บทที่2 คัมภีร์ กับ ศรสวรรค์