The Sweetest Regret

Chapter 4

Lovely Angels From The South 

Miggy's POV

"What Happened?" Nang makabalik ako sa Table namin ay hinawakan ako ni Mommy sa braso at mukhang nagaalala na naman ito. "It's just an unforseen incident Mom. It's okay" Sabi ko naman at hinawakan ang kamay ni mama na nakahawak sa akin

"Great Job Son." Nakangiting saad naman ni Dad sa akin.

"You look so Handsome. I could fall over and over again to you." Napalingon ako nang marinig ko ang boses ni Suzeth. Umupo ito sa tabi ko at hinalikan niya ang kanang pisngi ko.

"Well, I just blushed." I said to her.

"You're doing great Son, I am so Proud of you." Tuwang tuwang saad naman ni Mommy..

Well that was Epic. My first speech was crushed by three little pigs. Kaninong anak kaya ang mga yun. It must have been hard, Raising 3 kids at the same age. Iniisip ko palang, Napapatulala nalang ako.

"Hey," Untag sa akin ni Suzeth.

"Yup?" Bumaling naman ako sa kanya. "I was planning why don't we have our wedding sa Ilocos? I have a friend there, Maganda yung Resort na yun. Instead of going to Cebu?"

"Whatever you want. Ilocos is fine with me too. It's a great place. And Please, Don't forget to choose your gown soon. I have asked Doni for the new arrivals.. Fresh from France." Kinindatan ko pa siya. Napatakip naman ito sa ibibig at yinakap niya ako. "Oh My God!" Mahinang napahiyaw ito nang

"I'm gonna check it out tomorrow. Oh my god I can't wait."

I promised Suzeth the wedding that she's been dreaming of. I want our marriage to be unforgettable.

"You will always be beautiful in what ever you wear." I stared at her as I cupped her cheeks and pulled her for a kiss.

Nang tumigin ako sa Entrance ay nakita ko sila Mr. De Vera na kausap ang empleyado sa front desk.

"Wait honey." Tumayo ako at hahakbang na sana papunta sa Entrance nang bigla akong nahilo.

"Miggy?" Narinig kong tawag ni Mommy sa akin. and I could not hear anything aside from the ringing in my ears. Everything is starting to look like blur. Napasapo ako sa Ulo ko nang maramdaman ko ang matinding sakit na parang ngayon ko lang naramdaman.

"Miggy!" Nilapitan ako ni Suzeth. Nang iminulat ko ang mga mata ko ay biglang lumiwanag ang lahat. Unti unti kong narinig ang Paligid.

"Yes.. I'm Fine" Hinihingal na saad ko. "Are you sure,?" Nagaalalang tanong naman ni Mom.

"I feel great." I smiled.

Naglakad ako papalapit sa Entrance. Luckily I am starting to feel good now.

"Sir." Napatingin ako kay, Ms.? I forgot her Name.

"Ms..?"

"Ms. Aragon Sir." Sabi naman niya kaagad. Siya pala ang nandit sa Front Desk.

"Miguel! It is so nice to see you! " Nakipag shake hands ako kay Mr. De Vera. "Buti na lang nakabot kayo.You missed my speech."

"It will be over the internet. I will watch it." Napahalakhak naman ito.

"Please enjoy yourselves.. " sabi ko naman sa sa kanila.

Susundan ko sana sila nang bigla akong tinawag ni Ms. Aragon

"Gusto ko ang po sanang humingi ng paumanhin sa inyo."Lumapit ito sa akin at napayuko

"Dinala ko po kasi ang mga anak ko dito dahil walang magbabantay sa kanila. Binilin ko naman po silang wag baba sa baby chairs nila. "

Hindi ko inaasahang Siya ang ina ng tatlong batang iyon. "Ikaw ang mga..." Napatingin ako sa Tatlong batang naguusap usap sa mga baby chairs nila. Palipat lipat ang tingin ko sa kanya at sa tatlo

"Opo. Anak ko po sila." Tumingala to sa akin. I caught her eyes. Those eyes are full of innocence and something that I can't tell. She is just too young to be a mother of 3 kids.

"No. It's fine At least nagbigay sila ng enterteinment sa Audience. " Napangiti naman ito nang marinig niya ang sinabi ko, "Kids are kids. We should understand them. and your kids, They are still babies. It must have been hard to take care 3 little kids." Napatingin kami sa mga bata. Ngayon naman ay tawa sila ng tawa. Nakakaaliw lang tignan dahil parang mawawaan na sila ng hinga sa kakatawa.

"It is. But they are so beautiful.." Napatingin ako sa kanya na Nakatingin at napapangiti habang pinagmamasdan ang mga anak niya. It was like, Her babies are the best creature that she could see. How lovely.

"You know what, Just..just take off. I will assign somebody here. You go and take care of your babies." Agad siyang napalingon sa akin. "Halla Sir. Ayos lang po. "

"Mas panatag akong aalagaan mo sila. Baka Makawala na naman sila sa baby chairs nila.."

*************

Kyla's POV

"Tada!" Tuwang tuwa akong pinuntahan ang mga anak ko. "Ma!!" Humahagikhik pa sila nang makita nila ako.

"Ma ngayon kakain na ba tayo!" Naeexcite na tanong ni Sean. "Oo. Tapos na work ni Mama!"

"Yey!" Sabay sabay pa nilang saad.

Bale Apat na plato ang kinargahan ko. Grabe lang at parepareho ang dami. Kaya kasing kainin ng mga anak ko ang buong plato na gaya sa kinakain ng mga Adults. Napakalakas ng apetite nila. Kaya nilang ubusin ang tig iisang kilong karne. Kaya kailangan ko talagang kumayod.

Hindi ko nga namalayan pati laman ng pinggan ko naipapakain ko na rin sa kanila.

"I am the tyrant.. Tyranosaurus!" Kumakanta pa si Kino habang kumakain. Naghuhum lang naan si Sean at sumasayaw pa si Darc. Maingay din kasi sila Kumain. Nasanay silang nakikinig sa songs habang kumakanta. Noong baby pa kase sila, Hindi pa ako marunong mag alaga. Tuwing umiiyak sila Lagi ko silang pinapakinig ng Songs. Mukhang nasanay na sila habang lumalaki sila.

"Oh si, Uncle Dinosaur!" Napatingin kami kung saan yung tinuturo ni Sean. Agad kong binaba ang kamay ni sean nang makita kong si Sir pala ang tinuturo niya. "hindi siya dinosaur." Sabi ko naman sa kanila

"Matangkad siya Ma.. Kaya Dino siya" saad naman ni Darc.

Napatingin ako kay Sir na kasama si Ms. Suzeth at may kausap na mga businessmen. Hindi ko alam kung bakit biglang nagplay sa utak ko ang usapn namin kanina.

Inalis ko ang mga titig ko sa kanya at inalalang mabuti ang pinagusapan namin. Ano naman ang nakakaalala dun?

Hindi.

His Voice..

It's Familliar.

What the hell! Why am I feeling so creepy. Bakit biglang bumibilis ang t***k ng puso ko.

Napailing iling ako. "Hindi naman siguro.." bulong ko nalang sa sarili ko.

Gabi na nang matapos ang Party. Kaya tulog na rin ang tatlo. Hirap pa akong isinakay sila sa Train nila. Dahil mabibigat naman talaga sila. Hila hila ko silang Lumabas.

Bigla kong napansin na parang may nakasunod sa akin.

"Sir?" Nagulat ako nang bigla ko siyang makita na hawak hawak ang Dinosaur na laruan ni Sean

"Nahulog niya kase. Hindi ko mailagay." Sabi naamn nito at nilagay niya sa dibdib ni Sean ang laruan at ipinatong ang kamay niya sa laruan.

Hindi ko inaasahan ang ginawa niyang iyon. Tumayo ito ulit at nilagay ag mga kamay niya sa bulsa niya.

"They are like angels when they sleep." He smiled. I never saw hi smile like that.

"Hindi pa sila magigising kung hinahatak mo sila sa Train na ito?" Tanong naman nito agad.

Why does he sound so concerned?

"Hindi ko naman sila mabuhat lahat." saad ko naman sa kanya.

"How can you take care of them alone?" Namilog ang mga mata ko sa sinabi niya, Paano niya nalaman na Single mother ako?

"Jaila told me. She apologized because what happened was unintentional and I truly understand. She also told me, You were not supposed to be hire since, You are single parent at against sa Company yun." Nayuko ako sa sinabi niya.

Hindi naman talaga dapat ako natanggap, Nagsinungaling pa ako na may live in partner ako. Pero ang sabi ni Maam Jaila sa akin ay papalampasin niya daw ako. Siguro naiintindihan niyang mahirap magpalaki ng tatlong bata na wala kang trabaho

"I don't mind about it. and I truly understand. But you should have told me sooner. You could have just stayed home. These kids can't last this kind of party that long. Napuyatan pa sila." Napatingin pa siya sa relo niya

"I hate to say this but, I really felt bad. I don't exactly know why. " He gasped. Napatingin ito sa mga anak ko. "But all I can promise you is, You can keep your job. "

"Malaking bagay po iyon sir, Maraming salamat po sa pagintindi."

"I got a Limo that is coming. You take that." Sabi pa nito bago siya tuluyang umalis.

Biglang namuo ang mga luha ko habang natingin sa mga anak ko. Agad kong kinuha ang cellphone ko at idinial ang number ni Mits.

"hello?" Sinagot naman niya ito kaagad.

Napatakip ako sa bibig ko. Napahilamos ako sa mukha ko at parang hindi ko alam kung anong gagawin ko.

"Mits.." Nanginig ang mga boses ko,

"Oh ano bakit? Nakauwi na ba kayo?"

"Mits, Maniniwala ka ba sa akin kung sasabihin ko sayong nahanap ko na ang Tatay ng mga anak ko?"

****************************

UNEDITED

See you next UD!