The Sweetest Regret

Chapter 2

New Rules!

Kyla

Hindi lang yata ako ang nakakaramdam ng Unfamilliar na Aura dito sa Office. Bigla kasing Naging Tahimik ang Department namin. Kanina pa din takbo ng takbo at pabalik balik ang Manager namin. Ano kayang problema niya?

Dati kase ay Mejo maingay ang Opisina namin. Friendly at mabait ang Dating CEO Namin. Marami siyang naiinspire na tao at isa na ako dun. How I wish I had a Father like h. Napakaswerte siguro ng mga anak niya.

"Huy, OMG." Nagulat ako nang biglang nagsalita si Lotie habang kumukuha kami ng Tray dito sa Cafeteria.

"Why?"

"Tignan mo yun nasa Table malapit sa Bintana." Bulong naman nito. Tumingin ako sa direksyong itnuro ito.

Hindi ko inaasahang makikita ko si Sir Pogu duon at kumakain ng mga Nakatray na Pagkain gaya ng kinakain ng mga empleyado. Kaya pala nagbubulungan itong mga nasa harapan ko.

"Bakit kaya siya dito kumakain?" Bulong naman ni Lotie

"Eh bakit bawal ba siyang kumain dito? Sakanya naman ito eh. Saka wag na natin pakialaman yung tao. " Sabi ko naman kay Lotie at kinargahan ng Pagkain ang Tray ko.

"Wala nang bakante" Napatingin kami sa mga Tables. Halos Occupied na ang lahat.

Kaya naman naglakad pa kami at humananap ng bakante pero puno ang tables, Maliban sa isa,

"Wag mo sabihing jan tayo uupo." Napaatras kami pareho ni Lotie . "No way." Sabi ko naman pero pagharap namin ay parami pa ng parami ang mga empleyado.

"Dito oh." Napatingin ako kay Lotie na nagtung sa isang Upuan. Umalis na kase yung dalawa kaso May umagaw nung isang Upuan at hinatak papunya sa kabilang Table.

"Halla, Bastos yun ah " Nainis na saas naman ni Lotie. "Gusto mo salit na lang tayo kumain. Bibilisan ko."

Napatingin kami ni Lotie nang bigla marinig namin ang tunog ng malakas na paghatak ng upuan

Napatingin kami dun sa may bakanteng upuan kanina.

Hindi ako Nakagalaw at nakatitig lang kay Sir.Oo si Sir kase ang nandun, Kaya nga hindi kami tumuloy.

Tumingin ako kay Lotie. "Punta ka na! Dito na ako. Nahiya ako."

Nang mapatingin naman ako kay Sir ay nakatingin na pala ito sa akin. Nginuso naman nito ang bakanteng upuan sa harap niya.

Bahala na nga! Ampupu!

Wala akong choice kundi umupo sa bakanteng upuan sa tapat ni Sir. Kung titignan mo parang ordinaryong tao lang siya kumain. At hindi ko mapigilan macurious sa kanya. Parang napakamisteryoso ng pagkatao niya. Parang puno ng lihim.

Nasilip ko sa gilid ng mga mata ko ang pagsulyap sa akin ng mga ibang empleyado. I knew it! Pagchichismisan na naman nila ang pagtabi kong ito.

Magsusubo na sana ako ng pagkain nang bigla akong makarinig ng mga bulungan. Kanina Samaan ng tingin sa akin ngayon bulungan naman?

Hindi na lang sana ako nag Lunch.

"Don't Mind them"  Nagulat ako nang bigla kong marinig ang boses ni Sir. Siya yung nagsalita!?

Sinubukan kong kumain na lang pero sa totoo lang pawala na yung gana ko. Sino bang nakakakain ng ganito? Hindi komportable tapos hindi mo pa mabilang kung ilang mata ang nakatingin sayo. Punyemas!

Mukhang Tapos na si Sir at niligpit niya ang Tray niya. May Waiter na sasalubong sana sa kanya pero maagap niyang pinigilan at siya mismo ang naglagay ng Tray niya sa Counter. Eh syempre nakatingin na naman sila kay Sir. Parang bawat galaw nito gusto nilang panuorin.

Nakuha naman niya ang atensyon naming lahat nang tumikhim ito.

"Incase you might not know. We have a New Rule in the Cafeteria too." Tapos may itinuro ito sa itaas ng dingding malapit sa bintana.

Bawal pag chismisan ang kapwa empleyado. Bawas Sweldo.

"Please Enjoy your Lunch." Ngumiti naman ito bago siya unalis.

Napangiti ako dahil biglang tumahimik ang buong Cafeteria. I think I take back what I said. Feeling ko mas okay ang Boss namin ngayon.

*******************

"Mukhang hindi ako makakasama Lotie." Napatigil kami ni Lotie sa Waiting shed kung saan kami maghihintay ng Bus.

Pinaunlakan kase lahay ng empleyado na dumalo sa Welcome Party ni Sir. Bale, ang buong araw na kasama sa Working days namin ay magiginh day off dahil sa Party ni Sir. Pero inisip ko. Imbes na pumunta ako, Dun na lang ako sa bahay kasama ng mga anak ko. Hindi rin naman kailangan ang presensya ko dun.

"At, May duty si Mits. Hindi ko pwedeng iwan ang mga anak ko sa Gabi. "

"There You are!" Napalingon kami ng marinig namin ang pamilyar na boses na iyon.

"I finalized the Invitation so, See you!" Si Jovie lang naman iyon at ang mga alipores niya.

"Bakit may invitation kami?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Ohh. Diko pa ba nasabi? Nilagay kita sa Front Desk Assistance. You're the best person I could think to be there. Wag kang mag alala Lotie. Waitress ka. So See you!" Maglalakad na sana ito papalalayo pero lumingon pa siya "And Oh, Kapag daw hindi tayo pumunta Bawas Sweldo! Byers Raggies!!" At ayun rumampa na sila.

"Nabwibwisit talaga ako sa Haliparot na yan. Bibigyan ko na yan eh!" Mukhang napipikon na naman si Lotie kaya pinigilan ko ito nang akmang susundan na naman niya si Jovie

"Hayaan mo na nga lang. "

"Bastos to eh. Alam niyang madali akong mapagod tapos gagawin niya akong Waitress!" Galit na saad naman nito.

"I am supposed to take the day off for my Triplets." Napayuko ako at hinawakan ng mahigpit ang invitation.

"Naku Kyla." Hinagod ni Lotie ang likod ko. "Kung walang magbabantay sa kanila paano yan?"

*************

Miggy

Today is maybe unusual for me. I feel it but I don't think what I feel is right. I started feeling like this ever since I came back here.

"Gabrielle?" Agad akong lumapit sa kanya nang mamukhaan ko na siya ang nasa counter.

"Napaaga ba ako masyado?" Napangiti ito at iniurong niya sa akin ang baso ng alak.

"Hindi naman."

"This is all I could find." Sabi naman nito at ibinigay ang Folder sa akin. "Thanks."

"Your... memories are not yet back?" He hesitated to ask. Tinignan ko lang siya at hindi ako nakapagsalita.

"Let me tell you this. I'm doing my part to help you find outwhat really happened on your accident Because you told me you are having doubts. But something is covering up. I'm not sure of anything. But the best thing you can trust is your memories. " 

I asked Gab to investigate my accident. When I came back here. I see flashes of images in my dreams or even when I am awake. Sometimes I felt that a particular place where I am in the moment feels so familliar that I was there. But I can't remember how or when.

I just felt like something triggers my memories to comeback.

"You mean, I should take my theraphy again?"

"Why did you stop taking it by the way?" Tanong naman niya

"They said I am fully recovered. and my Mom convince me not to struggle. They said I am better now. "

"Maybe you should start knowing the Old you. How you used to live. That could help." He tapped the folder that he gave me. "Then we'll find out what really happened to you."

Nang mainom niya ang Alak niya ay akmang aalis na ito pero pinigilan ko siya

"Do you think, my family is hiding something from me?" Napatingin si Gab sa akin

"I don't know. Who knows? You trust them the most right? You should figure it out. If you'll excuse me, I have a wife who is waiting for me." Ngumisi naman ito bago naglakad papalayo.

****************

UNEDITED

SALAMAT PO!