เมษาเอื้อมมือไปจับเอวทั้งสองข้างไว้ หากแต่ประคองตัวไม่ให้อยู่แนบชิดตัวเขามากเกินไป ชายหนุ่มค่อย ๆ ออกรถเบา ๆ ไม่เหมือนเมื่อวานที่กระชากและขับแรงจนเธอกลัวแทบฉี่ราด เมื่อไปถึงที่ทำงาน เขาจอดให้เธอลงด้านหน้าก่อนจะหันมาบอก
“ เดี๋ยวเมษ์ขึ้นไปก่อน ผมจะเอารถไปจอดแล้วจะตามขึ้นไป ”
“ จะมาบอกทำไม ไม่ได้อยากรู้ ” อีกฝ่ายกระแทกเสียงตอบ
“ ก็อยากบอกอะ อยากรู้หน่อยนะ ” ธันวาทำเสียงอ้อนก่อนจะขับรถจากไป อีกฝ่ายเดินเข้าที่ทำงาน โดยไม่ได้สังเกตตัวเองว่ามีรอยยิ้มนิด ๆ ประทับอยู่บนใบหน้าโดยไม่รู้ตัว
วันนั้นทั้งวัน ธันวาเปลี่ยนแปลงไปมาก จากเด็กเปรตกลับกลายมาเป็นเด็กดีอย่างไม่น่าเชื่อ มื้อกลางวันเขากับเตวิทย์มาชวนเธอและวินวี่ไปรับประทานที่โรงอาหารของทางห้าง ก่อนที่จะกลับไปทำงานของตนและตอนเย็นก็รับกลับบ้านเช่นเมื่อเย็นวาน แต่วันนี้พิเศษตรงที่ ธันวาเสนอว่าจะเป็นฝ่ายเลี
