[สามวันต่อมา] เค้กเฝ้าใจจดใจจ่อกับโทรศัพท์มือถือแทบจะตลอดเวลา เธอรอคอยการติดต่อกลับจากบาสเตียน ตลอดเวลาที่ผ่านมาบาสเตียนติดต่อกลับมาบ้างเป็นครั้งคราว แต่ไม่ได้มาเจอด้วยตัวเองเขาให้เหตุผลว่าต้องการเคลียงานให้เรียบร้อยก่อน "เห้ออออ ฉันมันสำคัญน้อยกว่างานรึไง" เค้กบ่นพึมพำเบาขณะที่กำลังเตรียมตัวไปงานเลี้ยงที่จัดขึ้นเพื่อขอบคุณพนักงาน และฉลองยอดขายที่ทะลุเกินเป้าหมาย ครืด ครืด ครืด "ฮัลโหล" (ไปงานกี่โมงครับเบบี๋) "เฮีย!!! เฮียขาเฮียไปกับเค้กนะคะ" (เฮียต้องทำงานนะครับคนดี เดี๋ยวเสร็จงานแล้วจะรีบไปหาเลยนะ) "งื้ออออ เค้กอยากงอแง แต่กลัวเฮียหายไปอีก" (เฮียซื้อของขวัญไว้ให้ด้วยนะ รางวัลสำหรับคนเก่งของเฮีย" "เค้กไม่อยากได้ของขวัญ เค้กอยากเจอเฮีย" (เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว เฮียไปประชุมก่อนนะ อ่อ ห้ามแต่งตัวโป๊ ห้ามอ่อย ห้ามใกล้ผู้ชาย ถ้าเฮียรู้เบบี๋เจ็บแน่) คำขู่ของบาสเตียนทำเอาเค้กขนลุก