ไม่โปรดปราน:5

1587 Words

“มาคัสไม่มาด้วยเหรอลูก” เสียงแม่เล็กเอ่ยถามหลังจากเราเตรียมของรอใส่บาตรเรียบร้อยแล้ว “เฮียมาคส์ติดประชุมด่วนค่ะ” ที่จริงฉันลืมชวนเขาต่างหากแต่ไม่อยากบอกแม่เล็กน่ะ “เดี๋ยวพระคงใกล้ถึงแล้ว ยกของไปเตรียมไว้หน้าบ้านกันเถอะ” “ค่ะ” ฉันช่วยแม่เล็กยกถาดกับข้าวที่ตักใส่ถุงไว้รวมถึงผลไม้ต่าง ๆ ที่จัดเป็นชุด ๆ ไปไว้โต๊ะหน้าบ้านที่กางเตรียมไว้รอพระ วันนี้เป็นวันครบรอบการจากไปของพ่อและแม่ของฉัน อา...เดี๋ยวจะงงว่าแม่ฉันจากไปแล้ว แล้วใครที่ฉันเรียกแม่เล็กอยู่ในตอนนี้ แม่เล็กคือภรรยาใหม่ของคุณพ่อที่ได้ตบแต่งเข้าบ้านหลังจากที่แม่ฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอายุสี่ขวบ แม้ว่าพ่อจะมีภรรยาใหม่แต่ท่านไม่เคยลืมรักครั้งแรกซึ่งคือแม่ฉันไปเลยสักวินาทีเดียว ทุก ๆ วันครบรอบการจากไปของแม่ฉัน พ่อและแม่เล็กจะร่วมกันตักบาตรทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แม่ฉันตลอด จวบจนเมื่อหนึ่งปีก่อน พ่อฉันป่วยเป็นโรคร้ายด่วนจากไปอีกคน ทำให้ตอนนี้ฉันเหลือเพียงแม่เล็กคนเดียวเป็นที่พึ่ง “อายุ วันโน สุขขัง พลัง” หลังจากตักบาตรรับพรเรียบร้อย เราก็ช่วยกันเก็บข้าวของกลับเข้าที่ “ถึงจะผ่านไปนานแค่ไหน แม่ก็รู้สึกว่าพวกเขายังอยู่กับเราตรงนี้” แม่เล็กชอบพร่ำเพ้อถึงคุณพ่อและแม่ของฉันทุกครั้งที่ถึงวันครบรอบการจากไป “ค่ะ น้ำก็รู้สึกว่าพวกท่านกำลังมองดูพวกเราและคอยคุ้มครองเราอยู่” สองกายกอดกันกลมนั่งมองรูปพ่อกับแม่ฉันที่ถ่ายคู่กันและแขวนไว้ตรงผนังห้องรับแขก แม่เล็กเป็นคนดีมาก แม้ท่านจะแต่งเข้ามาทีหลังแม่ฉันที่ล่วงลับไปแล้วแต่แม่เล็กยังคงให้เกียรติคนจากไปราวกับแม่ฉันมีชีวิตอยู่ ท่านไม่เคยยกตัวเองขึ้นเหนือแม่ฉัน แม้แต่รูปแต่งงานของแม่เล็กกับพ่อฉันท่านยังไม่ยอมตั้งไว้ในห้องรับแขกอวดสายตาแขกเหรื่อเวลามาเยี่ยมเยียนเลย จะมีก็แค่อยู่ในห้องนอนพวกท่านหนึ่งกรอบรูปเล็ก ๆ และในอัลบั้มเก็บภาพความทรงจำเท่านั้น “วันนี้น้ำดูซีด ๆ นะลูก” อา...ก็แหงละเมื่อคืนโดนน้ำค้างไปซะขนาดนั้น เช้ามาเลยรู้สึกหนักอึ้งศีรษะนิดหน่อยแต่ไม่ถึงขั้นไข้กิน “คงโหมงานหนักมั้งคะ” พอพูดแบบนี้ก็ถูกสายตาห่วงใยมองอย่างดุ ๆ “พักผ่อนบ้างนะลูก ตอนนี้เราเหลือกันแค่นี้แล้วนะ” แววตาแม่เล็กสั่นไหว ทำเอาหัวใจฉันวูบไปชั่วขณะก่อนจะรีบสวมกอดท่าน “น้ำไม่ทิ้งแม่เล็กไปไหนหรอกค่ะ แม่เล็กเองก็ต้องดูแลสุขภาพให้มาก ๆ นะคะ น้ำไม่ค่อยได้กลับมาบ้าน บอกให้แม่เล็กหาคนมาอยู่เป็นเพื่อนก็ไม่ยอม” แอบบ่นตบท้ายนิดหน่อยที่อีกคนดื้อรั้น เพราะงานของฉันเวลาไม่ตายตัวว่าต้องเข้างานกี่โมงเลิกกี่โมง ทำให้ส่วนมากขลุกอยู่แต่ที่คอนโดมากกว่าการกลับมาบ้านที่อยู่ไกลจากแหล่งชุมชนที่ฉันทำงานอยู่ พอเสนอให้แม่เล็กหาคนใช้มาช่วยดูแลบ้าน คอยพูดคุยด้วยให้คลายเหงาท่านก็เอาแต่ปฏิเสธว่าเปลืองเงินเปลืองทอง แค่มีน้องหมาอยู่เป็นเพื่อนตัวเดียวก็คลายเหงาได้แล้ว อีกอย่าง แม่เล็กชอบทำบุญท่านเลยมีเพื่อน ๆ สายบุญมาชวนไปวัดนู้นวัดนี้บ่อย จนวัน ๆ หมดไปกับการเข้าวัดฟังธรรม “อ้ะ! น้ำลืมว่าจะมาเอาของ เดี๋ยวขอตัวขึ้นไปหยิบก่อนนะคะ” อีกสามวันจะเป็นวันเกิดของฉันแล้ว นึกขึ้นได้ว่าลืมสร้อยไว้ที่ห้องนอนเลยว่าจะมาเอา ห้องนอนสีชมพูฟรุ้งฟริ้งยังคงสะอาดสะอ้านด้วยฝีมือทำความสะอาดของแม่เล็ก ฉันเดินเข้าไปหยิบเจ้ากาตุ่ยเน่าที่ชอบกอดตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะเป็นของขวัญวันเกิดชิ้นแรกที่จำความได้ว่าพ่อกับแม่ซื้อให้ก่อนแม่ฉันจะเสียในอีกหนึ่งสัปดาห์ต่อมาขึ้นมาหอมมาจูบ “เอาแกไปคอนโดด้วยดีไหมนะ” นั่งคุยคลายเหงากับเจ้ากาตุ่ยเน่าที่ลักษณะเหมือนตุ๊กตากระต่าย หูยาว ๆ ข้างหนึ่งสีฟ้า ข้างหนึ่งสีครีม บนหน้ามีรอยปะเย็บคล้ายโรงงานผลิตทำผิดพลาดจนหน้าตาขี้เหร่ ทว่าฉันกลับมองว่ามันน่ารักแปลกดี “ไม่ไปเหรอ ก็ได้ งั้นก็เฝ้าห้องนี้ดี ๆ ล่ะ เดี๋ยวพี่น้ำแข็งจะกลับมานอนกอดบ่อย ๆ นะ” จุ๊บแก้มแดง ๆ ของเจ้ากาตุ่ยเน่าก่อนจะวางมันลงบนเตียงนุ่ม ห่มผ้าผืนเล็ก ๆ ของมันให้เรียบร้อยแล้วเดินมาหยิบเอาสร้อยคอทองคำขาวของขวัญวันเกิดอีกชิ้นของคนสำคัญที่ฉันรักมากซื้อให้เป็นของขวัญเมื่อปีที่แล้ว “บนนั้นเป็นยังไงบ้างคะ ว่าง ๆ มาหาน้ำบ้างสิ” ยืนคุยกับรูปถ่ายของผู้หญิงคนหนึ่ง เธอใบหน้าสวยใส หน้าตาเราคล้ายกันราวฝาแฝด เธอเป็นคนมารยาทเรียบร้อยกง่าฉันหลายเท่าตัว และที่สำคัญเป็นคนที่ฉันรักอันดับสามในบ้านหลังนี้ ก๊อก ๆ เสียงประตูหน้าห้องดังขึ้น ฉันเลยรีบวางกรอบรูปนั้นไว้ที่เดิมแล้วเดินออกมา “แม่เห็นโทร. มาหลายสายแล้วคิดว่าน่าจะมีเรื่องด่วน” ฉันมองโทรศัพท์มือถือที่แม่เล็กยื่นมาให้พลางเบิกตาโต ลืมไปได้ไงว่าวันนี้มีนัดถ่ายแบบตอนเก้าโมงครึ่ง นี่ก็เกือบจะถึงเวลานัดแล้วถึงว่าเจ๊สุ่มโทร. ตามยิก ๆ ขนาดนี้ “น้ำลืมไปว่ามีงานด่วน ขอตัวก่อนนะคะแม่เล็ก ไว้ว่าง ๆ เดี๋ยวน้ำมารับไปทานข้าวนอกบ้านนะคะ” รีบกระโดดหอมแก้มคนตรงหน้าแล้ววิ่งลงบันไดดังตึงตังจนถูกดุไล่หลัง “ช้า ๆ ลูก เดี๋ยวหัวร้างข้างแตกเอา” “ค่าาาา” ตะโกนตอบอีกคน ทว่าก็ยังไม่หยุดวิ่งลงบันไดอยู่ดี ก็นะ นาทีรีบเร่งนี่นา สตูดิโอถ่ายแบบ “เดี๋ยวทั้งคู่ช่วยทำท่าส่งจูบเล่นกับกล้องด้วยนะครับ” เสียงตากล้องประจำวันนี้บอกฉันกับมินตรา “สวยครับ ต่อไปหันหลังชนกัน ทำสายตายั่ว ๆ ให้กับกล้องหน่อย” พวกเรามืออาชีพ แค่ตากล้องสั่งอะไรมาเทกเดียวเราก็ผ่านหมด “รูปสุดท้าย พอยต์เท้าตามอัธยาศัยเลยครับ” เป็นท่าจบที่สวยเลิศและเบสิกสุด ๆ ฉันยื่นเท้าขวาออกไปเล็กน้อยก่อนจะจิกปลายเท้าเชิดหน้าขึ้นอย่างสาวมั่น เสียงปรบมือให้กำลังใจจากทีมงานดังรัว ๆ เมื่อพวกเราถ่ายแบบชุดว่ายน้ำเสร็จแล้ว “เหนื่อยไหมแก” มินตราถามหลังจากเราเดินมานั่งเก้าอี้ที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้ “นิดหน่อยแก สงสัยเพราะเมื่อคืนนอนน้อย” “ทำไมอะ แกแอบไปทำอะไรมาทำไมถึงบอกนอนน้อย” ยัยมินตราอมยิ้มแถมยังสีหน้าแกมจับผิดฉันอีก “เฮียมาคส์พาขับรถเที่ยวนอกเมืองน่ะ” “แค่นั้น?” ฉันมองหน้าเพื่อนแวบหนึ่งก่อนจะหลบสายตาที่เหมือนรู้แกวกัน “ถึงว่าคอนซีลเลอร์เต็มตัวเชียว” ยัยนี่ก็ว่าไป... “เสียงดังทำไมเดี๋ยวใครได้ยินเข้า” ไม่ปฏิเสธเธอเพราะตอนเปลี่ยนชุดเราเปลื้องผ้าอยู่ในห้องกันสองคน คิดเอาแล้วกันว่าฉันกับมินตราสนิทกันแค่ไหน ก็นะ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยมต้นแล้วนี่ “สาว ๆ เหนื่อยไหมคะ” เสียงเจ๊สุ่มดังขึ้น “นิดหน่อยค่ะ” เธอยื่นน้ำมาให้พวกเราคนละแก้ว ของฉันเป็นน้ำแตงโมปั่นราดวิปครีม ส่วนของมินตราเป็นเมล่อนปั่นราดคาราเมล ยัยนี่ชอบคาราเมลสุด ๆ เลยละ ทุกอย่างที่เป็นของหวานนางต้องราดด้วยคาราเมลถึงจะฟิน “จบงานแล้วว่างกันไหม” จู่ ๆ เจ๊สุ่มถามเหมือนมีอะไรจะพูด “ก็วางนะคะ” ฉันตอบพลางมองมินตราไปด้วยว่าเธอน่าจะว่างเหมือนกัน “มินก็ว่างค่ะ” “งั้นดีเลย เดี๋ยวเจ๊จะพาไปดูดวงกัน” “ดูดวง!?” ฉันกับเพื่อนรักโพล่งออกมาอย่างประสานเสียง “แม่หมอคนนี้แม่นมากเลยนะ เดี๋ยวบอลลูนมาเราก็ไปกันเลย” ฉันกับยัยมินมองหน้ากันเล็กน้อย จริง ๆ ไม่ได้เชื่อเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ คนที่ดูแม่นก็มี คนที่มีดีแค่คำพูดให้หลงเชื่อก็แยะ ฉันเลยไม่ค่อยพึ่งดวงเท่ากับแสวงหาทุกอย่างด้วยกำลังของตัวเอง “จะไปดูเรื่องผู้ชายกันอีกใช่ไหมคะ” มินตราแอบแซว และเหมือนจะตรงจุดนะเจ๊สุ่มทำท่าเขินใหญ่เลย “รู้ทัน” เสียงขำเบา ๆ ดังขึ้น ทำเอาฉันกับยัยมินขำตาม “อ๊ะ แป๊บนะคะ” โทรศัพท์ฉันสั่น พอเห็นว่าใครโทร. มาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “หลัวโทร. มาล่ะสิ” เจ๊สุ่มแอบรู้ทัน “ค่ะ ขอตัวแป๊บนะคะ” รีบเดินออกไปคุยที่ระเบียงของสตูดิโอ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more