ติ๊ง! เหมือนสวรรค์เห็นใจ มินตราส่งข้อความหาพอดีฉันเลยรีบเล่าให้นางฟังเผื่อคนฉลาดอย่างเธอจะช่วยฉันแก้ปัญหานี้ได้ Me :แก เฮียมาคส์งอนฉันน่ะ Mintra : เรื่อง? Me : คุณเคนตะ Mintra : ขยายความซิ! ฉันรวบรวมสิ่งที่พอจะเดาได้ว่าสองคนนั้นคุยอะไรกันแล้วพิมพ์ลงไปให้ยัยมินช่วยหาวิธีแก้ ไม่ถึงสองนาทีนางก็ส่งข้อความกลับมา Mintra : เฮียมาคส์แพ้ลูกอ้อนแกไม่ใช่? ลองใช้สิ ปกติน่ะใช้ได้ผล แต่เมื่อกี้ลองแล้วเขารีบชิ่งหนีเลย แบบนี้ท่าจะยาก Me : ครั้งนี้เหมือนงอนแรงอะ Mintra : รักมากก็หวงมาก แกค่อย ๆ ง้อ เดี๋ยวก็หายเองแหละ ครั้งนี้ยัยมินเหมือนจนหนทางแฮะ... Me : ไว้จะลองหาวิธีดู ว่าแต่แกทักมามีไร? มินตราอ่านข้อความแล้วแต่เหมือนเรื่องจะยาวนางเลยโทร. กลับมาแทน [ไปชอปปิงเป็นเพื่อนหน่อยสิ] “วันนี้?” [อื้อ มะรืนวันเกิดฉันแล้ว แต่งานชุมมาก ว่างแค่วันนี้วันเดียว] จริงสิ! มะรืนก็วันเกิดเพื่อนรักฉันแล้วยั