The woman in my dream ( Tagalog)

The woman in my dream. Episode 23

" SEBASTIAN, where have you been?" tanong ng kasamahan ni Sebastian ng maka balik siya.

" May pinuntahan lang ako saglit." umupo siya sa bakanteng upuan.

" Ang ganda nitong Villa nakuha ng mga Vasquez." anang isang kasama nila.

" What about if, we will have a project like this? Resort with a little villa?" suhestion ng isang kasama nila.

" Yeah, that will be good. Tapos sosyo tayo." naka ngiti nitong sabi.

" Parang gusto ko ang ideyang iyan."sangayon ng isa.

" Sebastian are you with us?" pukaw ng kasamahan niya ng hindi siya umimik.

" Y-yes." mahinang tugon niya.

" Ang lalim ng iniisip mo." anang kasama niya.

" I'm sorry." maikli niyang tugon.

Hindi mawawala sa isipan niya ang dalaga at ang binili niyang damit para rito.

Inisip niya kung magkasya ba rito ang damit. Hindi niya lang natiis kanina na makita ang dalaga sa simpleng ayos nito. Baka mapahiya ito at iyon ang hindi niya hahayaan mangyari. Ayaw niya itong magmukhang kawawa sa harapan ng mga bisita kaya ginawan na niya ng paraan para maging comportable ito at magmukhang pressentable sa mga bisita naroon,

Kahit kailan naman hindi pa siya nagkakamali sa pagpili ng mga damit. Sa daming mga babaeng naka salamuha niya alam na alam na niya ang mga sizes nito.

" Is there something bothering you? kanina pa kami nagsasalita rito." angal ng isa nilang kasama.

" I was just thinking about your proposal." kinuha niya ang baso may lamang wine at nilagok niya iyon.

" Really?" naka ngiting tanong ng lalaki halata sa mga titig nito hindi ito naniwala sa kanyang sinasabi.

Ginantihan niya lang ito ng ngiti at lumingon sa may pintuan, " Angel!" bulalas niya ng makita si Rhian naka tayo roon. Sout nito ang long dress na binili niya. Hindi siya nagkakamali sa sukat ng dalaga.

Hapit na hapit sa katawan nito ang tela ng dress. Lumilitaw ang kurti ng baywang nito. Isa sa nagpapamangha sa kanya ay ang wet look na ayos ng buhok at ang make up nito. Lumilitaw lalo ang taglay nitong kagandahan. Alam na niyang maganda na ito pero hindi niya inasahan, nagiging classy looking ang dalaga at nag mistula anak mayaman sa bago nitong ayos.

Napa kunot noo ang kanyang kasamahan sa sinasabi niyang anghel, " What are you talking about?" sinundan nito ng tanaw ang tinitignan niya at napangiti ang mga ito,

" I see, what you mean." naka ngiti nitong sabi.

" The mens weakness." natatawang biro ng isa pa nilang kasama na no'y naka tingin din kay Rhian.

Napa tayo siya at inayos ang sout niyang suit" Excuse me germs."naka ngiti niyang sabi sa mga kasamahan.

KINAKABAHAN si Rhian ng pinagtitinginan siya ng mga tao.

" Relax ka lang." ani mrs Vasquez ng maramdaman ang panginginig niya.

" Naiilang ako sa mga titig nila sa'kin eh. Sigurado ka bang okay lang ang ayos ko?" nahihiya niyang tanong.

" Oo, naman syempre. Wala kabang tiwala sa'kin?" natatawa nitong sabi.

" Sigurado ako lahat sila ka gaya ko rin, humahanga sa ganda mo." palakas loob nito sa kanya.

" E-iwan na kita, andiyan na si Sebastian." anito ng makita naka tayo si Sebastian, habang naka tingin sa kanila.

" Huwag mo muna akong iwan." pakiusap niya.

"Lapitan mo si Sebastian, mag usap kayo." pagka sabing iyon, tinalikuran na siya nito.

Huminga siya ng malalim at sinalubong ang mga tingin ng binata. Naka ngiti itong naglakad palapit sa kanya.

Umayon naman ang panahon sa kanila ng tumogtug ang Truly Madly Deeply, by Savage Garden.

Naka ngiti naglakad si Sebastian palapit sa kanya tila ba sinasabayan ng lyrics ang bawat hakbang nito.

Dahan dahan din siyang humakbang palapit rito. Pareho silang huminto sa paglakad ng nasa kalagitnaan sila ng bulwagan, titig na titig sila sa isat-isa, parehong nangungusap ang kanilang mga mata. Pakiramdam niya ng sandaling iyon ay tumigil sa pag irog ang mundo at tanging sila lang dalawa ni Sebastian naroon.

" You look so beautiful, I can't take my eyes of you." Ani Sebastian, titig na titig pa rin sa kanya.

" Salamat." nahihiya niyang sabi.

" Bagay na bagay sa'yo ang sout mo. Pwedi ba kitang isayaw?"

Naka ngiti siyang pinaunlakan ang pakiusap nito. Hinawak niya ang mga kamay sa magka bilaang balikat nito.

Nakikiliti pa siya ng hawakan nito ang kanyang baywang.

Marahan silang sumayaw at ini-enjoy ang bawat titik ng kanta,

Naihilig niya ang kanyang ulo sa dibdib nito. Amoy na amoy niya ang paborito nitong pabango. The sweet smell of Dela Torre that she will never forget.

Maya-maya pa naramdaman niya ang paghaplos ng mga daliri ni Sebastian sa kanyang pisngi.

Inangat niya ang mukha para tignan ang binata, nagka salubong ang kanilang mga paningin.

Matagal silang nagkatitigan bago nagsalita ang binata.

Nanatili naka hawak ang kamay nito sa kanyang pisngi, " I love you." sabi nito sa seryusong mukha.

"Gusto kung malaman mo mahal na mahal kita, not because you were in my dream. Mahal kita bilang ikaw." malambing nitong sabi sa kanya.

Napahawak siya ng mahigpit sa balikat nito pakiramdam niya matutumba siya sa subrang kilig. Kinikilig siya sa mga titig nito sa kanya.

" I love you because I need you to be part of my life." pagpapatuloy nito.

" Sagutin mo na ako please, sabihin mong mahal mo rin ako." lumamlam ang mga mata nitong nakikipag titigan sa kanya.

Hindi na niya mapigil pa ang kanyang sarili, at hindi na niya maitanggi, mahal niya rin ito. Napangiti siya, " Oo, mahal din kita. Mahal na mahal kita Sebastian." malambing niyang sagot.

Nayakap siya nito ng mahigpit sa subrang tuwa inangat nito ang kanyang mukha " Hinding hindi ka magsisi na sinagot mo ako. I will make you happy" pagka sabing iyon dahan dahan nitong nilapit ang mukha sa mukha niya.

Napa pikit siya ng dumampi ang mga labi nito sa labi niya. Kakaibang saya ang hatid nito sa kanya. Dalang dala siya sa kanyang emotion naramdaman ng mga sandaling iyon. Masuyo niyang ginantihan ang mga halik nito at napayakap siya rito ng mahigpit.

Mga mauugong na palakpakan at hiyawan ang nagpabalik sa kanila sa katinuan.

Nahihiya siyang kumalas sa binata at napalingon sa gawi ni mrs Vasquez, naka thumps up itong naka tingin sa kanila.

" Shall we get some room?" naka ngiting biro ni Sebastian sa kanya.

Pinamulahan niya iyon ng mukha " Anong room?"

"Biro lang." hinawakan siya nito sa kamay, magka holding hands silang lumabas sa villa.

" Saan tayo pupunta?"

" Gusto kong ma solo kita." sabi nitong humawak ng mahigpit sa kamay niya.

Nagpunta sila sa dalampasigan. Hinubad niya ang kanyang sandals at binitbit naman iyon ng binata. Naka paa siyang naglakad.

" Ang galing mong pumili ng damit." puri niya.

" Magaling ka rin mag dala bagay na bagay sayo." sabi nito.

Saglit itong huminto sa paglakad at humarap sa kanya." Simula bukas bumalik kana sa opisina ko."

" Hindi pwedi dahil may trabaho na ako. Nakakahiya kay mrs Vasquez, kapag hihinto ako agad."

Hinawakan nito ang kanyang mukha." Wag mo na alalahanin iyon, ako na ang bahala." anito.

Tumango-tango siya." Ngayon tayo na, ayaw kung mawala ka sa paningin ko."

Gusto niyang himatayin sa sinasabi nito, kinikilig siya. Ayaw na niyang matapos ang gabi.

" Akin ka lang babe." sabi pa nito.

" Sa'yo----"

Pinutol ng halik nito ang sasabihin pa niya sana. Halos mapugto ang kanyang hininga ng bitawan siya nito.

" I love you with all of my heart." malambing nitong sabi.

Nayakap niya ang sarili sa subrang lamig mula sa simoy ng hangin nagmula sa karagatan.

Mabilis naman hinubad ni Sebastian ang sout na coat.

" Salamat." aniya, ng ipasout nito iyon sa kanya.

Muli nilang nayakap ang isat-isa sa tuwa na officially sila ng dalawa.