ได้ยินเสียงระบายลมหายใจของปลายสาย อรปรียานิ่งชั่วขณะ คนอย่างเขามีอะไรให้ครุ่นคิดมากกัน
“ผมให้ทางเลือกคุณ คุณจะยอมรับไหมล่ะ”
“ทางเลือกอะไร!”
“คุณน่าจะรู้ ถ้าอยากแก้แค้นผมช่วยคุณได้”
หญิงสาวเงียบไป แววตาไหววูบ บางอย่างกำลังเต้นไม่เป็นส่ำ
“แล้วคุณต้องการอะไรตอบแทน”
“ผมไม่บอกคุณตอนนี้ นอกเสียจากพรุ่งนี้มาหาผม เพื่อทำข้อตกลง คุณมีสิ่งที่ผมต้องการอยู่แล้วล่ะอรปรียา”
เขาวางสาย อรปรียานิ่งงันราวกับร่างกายถูกสาป ริมฝีปากบางเม้มแน่น สีหน้าเคร่งเครียด หลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอไม่มีทางเลือกเลย นอกจากยอมรับสิ่งที่กาเรสหยิบยื่นให้ ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ เธอเชื่อเช่นนั้น
ห้องพักในโรงแรม วิวสวยที่สุดของที่แห่งนี้ กาเรสยืนมองผ่านกระจกหน้าต่าง ได้ยินเสียงเคาะจึงหันมา ประตูเปิดออก ปรากฏร่างหญิงสาวซึ่งตนถวิลหาทุกเมื่อเชื่อวัน อรปรียาสบตาเขา ห้องถูกปิดตามเดิม กาเรสผายมือ
“นั่งก่อนสิ”
เธอทำต
