หือ? ผมเงยหน้ามองไปยังประตูบานเลื่อนที่เป็นกระจกเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู หากแต่ว่ามันกลับไม่มีใครนี่สิ ผมเปิดกระจกตรงหน้าและยื่นใบหน้าออกไปมองตามทางเดินที่มัน...
“สัดเอ่ย! โดนเล่นหรือไงวะกู” ปิดประตูลง หัวใจเต้นแรงมากตอนนี้ ทางเดินในคณะมืดมากและเสียงเคาะประตูนี่คืออะไรวะ? ผมกัดริมฝีปากตัวเอง พูดกับไอ้บอลไปว่าถ้าเป็นผีผู้หญิงจะจับเคี้ยว แต่ถ้ามาจริงๆ ผมจะจับเคี้ยวหรือควรจะวิ่งหนีดีล่ะ ไม่ต้องสนใจไอ้อาร์ มึงไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้นะ อาจจะหูแว่วก็ได้นี่หว่า
ก๊อกๆ
มาอีกแล้ว... แม่ง เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน ผมลุกขึ้นเดินไปประตู ก่อนจะหันซ้ายหันขวามองหาคนที่มาเล่นอะไรแพลงๆ ซึ่งไม่รู้ว่าจะเป็นคนหรือเปล่า ทางเดินก็ช่างมืดอะไรแบบนี้ และอะไรนั่นอะ ไฟกระพริบอีก จะให้เหมือนในหนังผีขนาดไหน ถอนหายใจออกมารอบที่เท่าไหร่ไม่รู้นะผม
หมับ
เฮือก!
ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อไหล่ของตัวเองถูกฝ่ามือเย็นๆ ยึดไว้ก่อนจะหม
