พลิกชะตาหวลคืนรัก

ตอนที่ 5 ชื่อตอน รังแกร่งฉี 25+

ร่งฉีนั่งอยู่ภายในรถม้ากับนางเพื่อคุ้มกันนาง เช่นนั้นระหว่างทางหลันเสวี่ยจึงกลั่นแกล้งคนได้ในรถม้า นางเอนกายลงทำทีเหมือนเหนื่อยล้า ก่อนที่จะคว้าเอวคนแล้วล้วงฝ่ามือลงไปบีบท่อนเนื้อร้อนระอุ ที่ตื่นตัวอยู่ภายในอย่างชั่วร้ายรังแกคน

ร่งฉีสะดุ้งเฮือกแอ่นสะโพกขึ้นมาอย่างลืมตน แล้วใช้มืออุดปากของตนอย่างทุกข์ทรมาน มิกล้าส่งเสียงใดออกไปแม้เพียงนิด เพราะยามนี้รถม้านั้นติดอยู่กลางผู้คนที่ต่างยังเดินอยู่ในงานเทศกาล คุณหนูมิรีบเร่งให้ม้าเหยาะไปตามหลังคนช้าๆ ร่งฉีกัดฟันแน่นแล้วแอ่นสะโพกขึ้นลงอย่างบ้าคลั่ง เพราะมือนุ่มนั้นชักรูดบนท่อนเนื้อของตนอย่างว่องไว ร่งฉีหอบหายใจแรง หลันเสวี่ยหัวเราะคิกคักแล้วเป่าลมหายใจใส่ใบหูคน จนบุรุษนั้นกายกระตุกกอดรัดนางเข้าในอกตนแล้วจับมือของนางเอาไว้ ก่อนจะแอ่นสะโพกขึ้นลงอย่างมิอาจจะทานไหว

“คิก คิก เจ้ามันม้าลามก ร่งฉี กายของเจ้าใหญ่เช่นนี้ช่างน่าหยอกเย้านัก ราตรีนี้ข้าจะทำโทษเจ้าที่บังอาจพูดจามิรู้ความบนเรือทหารของสกุลเจ้า ยามที่เพ่ยเพ่ยนั้นหลับลงไปแล้ว เจ้าก็อย่าลืมมารับโทษทัณฑ์ของเจ้าเล่าร่งฉี อย่าคิดหนีไปโดยเด็ดขาด คิก คิก คิก “

หลันเสวี่ยหัวเราะคนแล้วใช้นิ้วอุดที่ตาน้ำน้อยๆของร่งฉี ก่อนจะเร่งชักรูดแก่นกายให้ด้วยมือนุ่มขาวทั้งสองมือ ร่งฉีถึงกับกางขาออก กายเกร็งแน่นขยับกายขึ้นลงอย่างรุนแรง แล้วเร่งดึงผืนผ้าขาวออกมา แล้วคลุมลงไปซับน้ำกามของตนเองอย่างอับอายเป็นที่สุด ร่างบางหัวเราะเบาๆแล้วดึงมือแข็งแกร่งของร่งฉี มาสัมผัสผิวเนื้อนางที่แฉะชุ่มแล้วขยับขึ้นนั่งบนตักแกร่งลงไป

“ข้าทรมานนักร่งฉี ข้าเป็นสตรีมิดีแอบอ่านตำราข้างหมอนของสตรีหม้ายไปเสียแล้ว เจ้าต้องช่วยข้าดับอารมณ์นี้ลงไปนะร่งฉี มิเช่นนั้นคุณหนูของเจ้าย่อมทรมานตนเองไปจนตาย ข้าจะต้องตายนะร่งฉี “

“ซี้ด คุณหนู ท่านน่าตีนัก หากนายท่านรู้เข้า ข้าต้องถูกนายท่านถ่วงน้ำไปแน่ๆเลย อร่า “

ร่งฉีแอบเอ่ยออกมาด้วยเสียงเบาๆเหมือนยุงบิน ร่างบางหัวเราะคนขึ้นมาจับฝ่ามือแกร่งล้วงลงไปในเอี้ยมของนางแล้วนิ้วมือของร่งฉีก็สะกิดยอดอกนุ่มระรัว ร่างบางดิ้นเร่ากางขาออกอย่างมิอาจจะทานทน

“ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง “

ยามที่เสียงพลุไฟเริ่มจุดขึ้น รถม้าของนางมาถึงที่ยอดผาที่สูงที่สุดของเมืองหวยเหอ ร่างบางโผล่หัวออกไปน้อยๆที่หน้าต่างรถม้า ในขณะที่นางนั้นถูกนิ้วมือหยาบระคายของร่งฉีนั้นทิ่มตำเข้าออกมิหยุดยั้ง นางดวงตาเหลือกลานท่ามกลางเสียงพลุไฟ นางหดตัวเข้าไปในรถม้าในยามที่ ที่นี่มิมีผู้ใดและยามที่เสียงพลุไฟดังติดต่อกันขึ้นมา ร่างบางใช้ให้คนขับรถม้าออกไปซื้อขนมให้นางเสีย

ยามที่รอบกายนั้นเงียบสงบ มีแต่เสียงพลุดังถี่ๆที่จะต้องจุดติดต่อกันไปทั้งราตรี นางถูกร่งฉียกเรียวขาขาวขึ้นไปดันจนติดผนังในรถม้า ร่งฉีคลุกใบหน้าลงไปขบกัดตุ่มไตบนร่างของนาง แล้วดูดดึงมันเข้าไปในปากพร้อมทิ่แทงนิ้วหยาบๆเข้าออกมิหยุดยั้ง ร่างบางแลบลิ้นร้องดังขึ้นมาในเสียงพลุไฟ นางกางขาและขยี้เรือนผมของบุรุษอย่างทรมานใจ

“อรูย อร้า นิ้วของเจ้ายาวเหลือเกินร่งฉี อร้า “

ร่งฉีตาหวานฉ่ำขึ้นมา เร่งดันนิ้วทิ่มพรวดๆจนร่างบางน้ำหวานแตกกระเซ็นออกมา ยามที่นางนั้นถึงสวรรค์ไปแล้ว บุรุษก็ควักแก่นกายออกมาแล้วไถไปบนร่องนุ่มๆของนางอย่างว่องไว

“อรูย คุณหนู คุณหนู โอย “

ร่งฉีขยับกายเสียดสีกับกายของนางจนแตกพร่า และช่วยนางทำความสะอาดกายอย่างรีบเร่ง คนขับรถม้ายังมามิถึงเพราะคลื่นมนุษย์ เช่นนั้นร่งฉีจึงใจร้อนออกไปบังคับรถม้า ส่งคุณหนูไปที่ในเรือน แล้วนำรถม้าไปเก็บเสีย ยามที่วันนี้คืองานเทศกาล เพ่ยเพ่ยได้ลากลับเรือนของนาง ไปเพื่อพบหน้าครอบครัวของนางเช่นข้ารับใช้ผู้อื่น เช่นนี้ร่งฉีจึงเร่งนำน้ำร้อนไปตักใส่ในถังน้ำ แล้วออกไปเรียกคุณหนูของตนเองให้ไปอาบน้ำ แต่ทว่า ภาพที่เห็นยามนี้นั้นทำให้ร่งฉีครางออกมา และเร่งคลานเข้าไปที่ร่างงดงามที่นอนพิงหมอน นอนกางขารอคอยคนอยู่บนเตียงนั้นแล้ว

“คุณหนูท่านมิควรเรียนรู้สิ่งที่มิสมควรนัก อร่า ข้าจะขาดใจตายแล้วขอรับ แต่ข้าทรยศนายท่านกดแทรกแก่นกายลงไปย่ำยีพรหมจรรย์ของท่านมิได้ ท่านอย่ารังแกข้าเลยขอรับ “

ร่างแกร่งเข้าไปกกกอดนาง และถูกนางนั้นผลักลงไปในเตียง มือบางปลดสายรัดเอวคนลงไปจนเสื้อผ้านั้นหลุดรุ่ย เสียงพลุจะถูกจุดดังไปเรื่อยๆจนถึงในยามเฉิน ราตรีนี้ต่อให้นางร้องดังเท่าใด นางก็จะได้ร้องไปจนถึงเจ็ดราตรีกาล

ร่างหนาถูกนางขบกัดที่ยอดอกตึงแน่น และถูกนางดูดดึงยอดอกเหมือนมารดาถูกทารกน้อยนั้นกลืนกิน บุรุษถึงกับนอนกางถ่างขาตน แล้วลูบผมของนางอย่างทรมานใจ

“อรูย ข้าอยากชำเราคุณหนูเหลือเกิน ข้านั้นเป็นองครักษ์ที่น่าอัปยศแล้ว ซี้ด ข้าอยากตีท่าน โอว ซี้ด “

หลันเสวี่ยนั้นหัวเราะขึ้นมา ในชาติก่อนนั้นนางถูกสั่งสอนจากฉูหวาง ให้ปรนเปรอจนฉูหวางนั้นสุขสม เช่นนั้นางจึงรู้ว่าที่ใดที่บุรุษนั้นจะชื่นชมนางบ้าง เช่นนี้นางจึงค่อยๆตวัดปลายลิ้นช้าๆ ลากมันไปมา แล้วเลื่อนกายลงจุมพิตขบกัดหน้าท้องสีน้ำผึ้งของหรงฉีจนแดงก่ำ และมีรอยฟันเต็มไปหมด หรงฉีปิดหน้าตนร้องครางขึ้นมา ก่อนที่ยามที่นางนั้นเลื่อนลงไปที่กลางกายแกร่ง หรงฉีสะดุ้งเฮือก แล้วพยายามขืนกายเอาไว้แน่นกับเตียงนุ่ม

“ซี้ด โอย โอย คุณหนูกายของข้าสกปรก อย่า โอย คุณหนูของข้า ร่งฉีจะขาดใจตายแล้ว ข้าต้องถูกนายท่านสังหารสับเป็นชิ้นๆ อรูย ลิ้น โอ๊ย คุณหนูอย่ากลืนมันลงไป อรื้อหือ โอย สวรรค์ข้าจะแตกพร่า อรูย อรูย “

ร่งฉีกางขาแล้วจับหมอนตรึงกายเอาไว้ มิให้ทำร้ายคุณหนูของตนเองได้ เช่นนั้นกายบุรุษจึงคล้ายถูกนางข่มขืนด้วยปากนุ่มๆ ร่งฉีดิ้นแอ่นกายกดสะโพกขืนกายแน่นอยู่ในเตียงนอนนุ่ม ที่มีแต่กลิ่นกายหอมๆของคุณหนูอบอวลอยู่ไปหมด ร่งฉีครางดังอย่างมิอายตน ก่อนที่จะถูกลำคอนุ่มกระแทกลงมา จนบุรุษร้องครางดังๆคว้าเรือนผมของนางแล้วกระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่งจนน้ำแตกพร่าออกมาในที่สุด

“อ๊าก ซี้ด ความบริสุทธิ์ของข้า มังกรของข้าถูกกินแล้ว อ๊าก ซี้ด อรูย โอ๊ะ โอ๊ะ ถึงแล้ว โอ๊ย “

ร่งฉีปลดปล่อยในปากของนาง จนทะลักขึ้นมาถึงจมูกของนางแล้ว ร่างบางสำลักน้ำขุ่นคาวไปหมด แต่ทว่าสุดท้ายแล้วนางก็ถูกปากลิ้นของร่งฉีชอนไชไปทั้งราตรี ร่งฉีจับข้อเท้าขาวตรึงเอาไว้ทั้งราตรี แล้วกดดันลิ้นแหย่แยงเข้าออกในกลีบเนื้อนุ่ม ทำให้นางแตกพร่าจนหลับลงไปในที่สุด ยามที่นางหลับลงไปแล้วร่งฉีทานทนมิได้ กดดุนหัวมังกรใหญ่โตเล่นน้ำหวานแล้วไถจนมันเลื่อนไปครูดตุ่มไตน้อยๆบนปากร่อง แล้วขยับกายไถผ่านปากทางนุ่มอย่างคุ้มคลั่งก่อนจะเผลอตนจุ่มหัวเบ่งบานลงไปน้อยๆ แล้วทดลองดันหัวลงไปเบาๆให้นางตอดรัด แล้วตัดใจไถมันผ่านไปอย่างรุนแรงในที่สุด

“อร่า ข้าอยากขืนใจท่านให้ขาดใจตายนัก คุณหนู ซี้ด ข้าจะทานทนได้เช่นใด ข้าจะทำใจปล่อยท่านไปแต่งกับบุรุษใดได้หรือ อร่า ท่านมันร้ายกาจ สตรีน่ามิอาย สตรีน่าตาย อร่า “