Sleeping with the Billionaire (Men in Suit #3)

Kabanata 1

Kabanata 1

“Amos, you’re really back huh?” bati sa kanya ni Marcus.

KADARATING lang ni Mathias galing ibang bansa sa Metropolis upang asikasuhin ang branch na ipinatayo ng kanyang ama rito. The company was originated from another country kaya naman nang ipamana sa kanya ang kumpanya ay doon siya nanatili ng mahabang panahon pagkatapos nito magtapos ng kolehiyo.

His father, Lorenzo created another branch of their company and asked him to handle this branch. Ayaw niya sana dahil mas okay siya sa main branch at ayaw niya rin sana iwan ang pamilya niya sa ibang bansa pero matagal na rin siyang hindi nakakauwi ng Metropolis. He made a promise that he will come back as early as possible pero sa mga nababalitaan niyang isyu sa branch dito sa Metropolis ay mukhang matatagalan ang pagbalik niya.

Marami itong problema at kailangan niya ayusin ‘yon. Balita niya ay hindi maayos ang pagmamanage ng dating manager kung kaya’t nagkapatong-patong ang problema. Bukod doon ay may pera rin nawawala sa branch na ‘yon na kailangan niyang mabawi. At dahil iyon sa dating manager na humahawak ng branch na hinahawakan niya ngayon na kasalukuyang nakadetain sa presinto habang on-going ang kaso ng patong-patong na estafa.

Whether he like it or not, he needs to finish his task before he could go back to the country where he’s staying at. Iyon kasi ang pangako niya sa papa niya bago umuwi rito sa Metropolis. Na aayusin niya kung anuman ang problema sa branch na ito.

Kung tutuusin ay ayaw naman niya talaga tanggapin ang tungkulin na ibinigay sa kanya ng kanyang ama. Who would want to stay in a country where he’s not belonged? Oo nga at ipinanganak siya nghg kanyang mga magulang sa Metropolis. Pero lumaki siya sa ibang bansa. Ibang-iba ang kinagisnan na kultura niya noon dito sa Metropolis kung kaya’t hindi niya alam kung paano ilulugar ang sarili. He suddenly felt new in a place where he's not familiar.

Umuuwi lang siya sa Metropolis kapag bakasyon o di kaya’y gusto ng mga magulang na manatili muna kahit isang buwan lang. Pero sa kabila no’n ay hindi pa rin siya pamilyar sa mga lugar na nakikita na niya noon pa lang. Metropolis would always be a stranger place to him and he knows that he would never be comfortable to live in a such place like this.

“Are you back for good?” tanong ng kanyang kaibigan na si Marcus.

Mabuti na lang na kahit sa kabila ng hindi niya pagkapamilyar sa lugar kung saan siya ipinanganak ay may mga iilan siyang tao na kilala roon at nakakasama niya at isa nan ga rito ang mga kaibigan niya noong kolehiyo.

Nilingon niya ang kaibigan at nagkibit-balikat. He can’t say that he’s really back for good because he was planning to stay with his family and manage the main branch of their company. Buo ang desisyon niya na bumalik sa ibang bansa para roon na manatili ng permanente. Kaya lang naman siya nandito ay dahil iyon ang pakiusap ng kanyang ama.

Ang dapat tahimik na pagdating niya ay tuluyang kumalat sa mga kabarkada niya na kapwa din anak-mayaman at mga kasundo niya talaga noong college. At isa nan ga rito ang kaibigan niyang si Marcus. They took up the same course which is Business Management dahil tulad niya ay minana din nito ang kumpanya ng mga magulang. Nang dahil doon ay nagkaroon tuloy ng party para sa kanya sa darating na linggo. Sa katunayan nga ay may listahan na kaagad siya kung sino ang aatend ng selebrasyon para sa araw na ‘yon.

“Not really. I am only here because my father asked me to handle the second branch temporarily,” sagot naman nito sa kaibigan.

Marahan nitong ipinikit ang kanyang mga mata. Inihiga niya ang sarili sa mahabang sofa. Pagkarating na pagkarating niya kasi sa Metropolis ay nagpasundo siya kaagad sa kaibigan niyang si Marcus upang ituro sa kanya ang daan kung paano pumunta sa condo na binili niya. It turns out na magkapitbahay lang pala sila ng kanyang kaibigan kaya naman hindi na siya mahihirapan pa. He can call him whenever he wants.

“Btw, how long are you gonna stay here? You have your own unit, Amos,” wika ni Marcus sa kanya. Umikot ang mata ni Amos sa sinabi ng kaibigan. “My room isn’t fixed yet so let me stay here a little longer. Maybe three days and two nights until they deliver all the furniture’s I’ve needed for my unit,” paliwanag niya rito.

Hindi nagsalita ang kaibigan. Maya-maya ay muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata. Unti-unti siyang hinagod ng antok dahil sa haba ng byahe niya kanina. He has to ride the airplane for more than six hours. Hindi siya kumportable matulog sa eroplano kaya naman ay antok na antok siya ngayon.

Kung pwede lang na hindi siya muna magtrabaho bukas ay gugustuhin niya pa talaga muna na magpahinga rito at matulog pa ng isang oras. But he has a lot of things to do. Kailangan na niya umpisahan na ayusin ang pangalawang branch kundi ay mapupunta sa pagkakalugi ang pinaghirapan ng kanyang mga magulang na hindi niya pwede hayaan mangyari. He saw his parents how they worked hard for that company. Hindi niya hahayaan na masayang lang ang mga ginawa nito kaya naman nangangako siya na aayusin niya kung anuman ang problem anito. Aside from that, he has to talk with that criminal. Kung tutuusin ay hindi na niya kailangan ito kausapin pa dahil kahit ano pang mangyari, kailangan nito mabulok sa kulungan dahil sa ginawa nitong pangloloko. But to be fair, he has to hear their side. Para kahit paano ay masabing napakinggan ang saloobin nila.

“Who is he?”

Narinig niya ang boses na tila nang-aakit ng babae na nagpaagaw ng kanyang atensyon. Bagama’t hindi niya magawang buksan ang kanyang mga mata dahil sa antok ay sapat na ‘yon para makinig sa usapan nilang dalawa. Bahagya pang napakunot ang noo ni Amos dahil hindi niya alam na may nobya pala ang kaibigan.

“One of my bachelor friends,” sagot naman ng kaibigan sa babae. Nagsisimula na ma-curious si Amos sa kausap nitong babae. They seemed very close to be just a normal friend. Hindi niya rin maintindihan ang sarili niya kung bakit kahit nakapikit ang kanyang mga mata, ay hindi niya maiwasan na hindi magkaroon ng sariling imahinasyon kung ano ang itsura ng dalaga.

Sa imahinasyon niya, ang buhok ng dalaga ay umabot hanggang bewang sa haba. Balingkinitan ang katawan at maputi ang balat. Makikita ang perpektong pagkakahubog ng katawan ng dalaga sa suot nitong damit. Malaki ang puwetan habang hindi naman ganoon kalaki ang hinaharap. He can’t help but to imagine that he’s fvcking her the way he wanted. It would also be nice if that friend of his friend is a virgin. Siguradong masasarapan siya kapag naramdaman niya ang masikip at mainit nitong loob na babalot sa alaga niya.

He groaned. Hindi siya makapaniwala na nagagawa niyang matigasan sa simpleng imahinasyon sa kanyang utak.

“By the way, he’s going to stay here for a few days because his unit is not yet fixed.”

“Siya ba iyong titira sa kabila?” malumanay na wika ng dalaga.

“Yes.”

“You can still spend a night here, Helene. May isa pa naman— “Uuwi ako kela Nanay ngayong gabi dahil walang magbabantay sa kanya ngayon. Wala si Ate Karing sa bahay eh,” wika naman ng dalaga. Narinig pa ni Amos ang pagbukas ng refrigerator at ang pagkalansing ng baso.

“Ganoon ba? Ikamusta mo na lang ako kay Tita sa pag-uwi mo,” sagot naman ng lalaki.

NAKATULOG si Amos. Nagising siya na walang tao sa salas. Tumingin siya sa orasan na nasa kanang pader kung saan nakapwesto malapit ang sofa na kanyang hinihigaan. Alas-tres na pala ng hapon. Hindi niya alam kung kailan siya dinalaw ng antok. Ang huli niyang naaalala bago siya inantok ay abala ang kanyang utak sa kakaimahinasyon ng kakaibang gawain kasama ang babaeng kaibigan ni Marcus.

He can’t help but to get weird on his self. Ito ang unang beses na nagpantasya sa babaeng hindi pa naman niya nakikilala at lalo na hindi pa nakikita ang mukha. It was rare for him to get a boner because of an imagination. Siguradong pagtatawanan siya ng mga kaibigan niya kapag nalaman nila ito. At panigurado rin na hindi matutuwa ang kaibigan niyang si Marcus kapag nalaman nito kung sino ang babaeng pinagpapantasyahan niya. Malaking gulo ‘yon at ayaw niya no’n. He already has a lot of things going on his plate right now at wala na siyang balak dagdagan pa ang bagay na ‘yon.

Sigurado naman siya na hindi sila magkakagulo ni Marcus. Because he and that woman would never cross paths again. At kung oo man ay sigurado siyang iiwasan niya ito. Hindi pa siya baliw para sirain ang matagal na nilang pagkakaibigan ni Marcus. He knows his rules. Brother’s code kumbaga at wala siyang balak na baliin iyon.

Tumayo si Amos at kinusot ang kanyang mata. Pinunasan niya ang kanyang mukha dahil basa iyon ng pawis. Pagkatapos no’n ay kinuha niya ang cellphone. He tried to call his friend, Marcus pero mukhang lumabas ito at siya lamang ang nandito. Nag-inat ng kaonti si Amos at pagkatapos ay kinuha ang tuwalya na nakita niya na nakasabit sa upuan sa salas. Dumeretso kaagad siya sa cr na halos katabi lang ng kusina.

Nagsimula siya maghubad ng kanyang damit. Inahit niya rin muna ang kaonting balbas na namumuo sa kanyang mukha bago pumasok sa enclosed shower room. Hindi niya nga lang inaasahan na sa pagpasok niya sa shower room ay isang babae na naliligo na hubo’t hubad ang makikita niya. Hindi niya napigilan ang sarili na tignan ang buong hubog ng katawan nito. Huli na rin para pigilan ang sarili na mapaawang ang labi at hindi mamangha sa kung gaano kaganda ito. Ang babaeng nasa harap niya ngayon ay siguradong ito rin ang babae na nasa imahinasyon niya.

Nawala siya sa kanyang iniisip nang bumagsak ang shampoo sa sahig at pagkatapos ay doon na unti-unting nanlaki ang mata ng dalaga na ngayon lang napansin ang kanyang presensya. Doon na sila nagsimula magkagulong dalawa. Hinampas-hamps siya ng babae dahilan para mabulabog ang buong kabahayan dahil sa sigaw nito.

“I didn’t know that she’s still here, Marcus,” paliwanag ni Amos sa kanyang kaibigan. Pagkatapos ng gulo na nangyari ay ipinatawag silang tatlo sa office ng may-ari ng building kung saan sila nakatira. Bukod pa roon ay dahil sa tinawag siya ni Helene na manyak ay buong akala talaga ng iba ay manyak nga ito. Pero ang gwapo naman niyang manyak kung sakali.

“Nawala lang ako sandali, ito na kaagad ang nangyari. Ano bang pumasok sa isipan mo at pumasok ka sa banyo, Mathias?”

“I told you, I didn’t know that she’s still here. Nagising ako na walang tao kaya akala ko ay umalis kayo,” paliwanag niya. Tinignan niya ang babaeng masama ang tingin sa kanya ngayon.

“It was her fault for not locking the door.”

Totoo naman ‘yon eh. Kung tutuusin, kasalanan talaga ‘yon ng dalaga dahil kung sinarado niya lamang ang pinto ng maigi ay mare-realize niya sana na may tao pa bukod sa kanya kaso hindi eh. Kaya akala niya ay nag-iisa siya.

“At paano ko naman naging kasalanan ‘yon, aber?” sagot ng babae sa kanya. Naniningkit ang mga bilugan nitong mata habang mataray din na nakatingin sa kanya. Kitang-kita na iritang-irita sa kanya ang babae. And he doesn’t know why but he finds it cute.

“It’s because you didn’t lock the door. I am sure that Marcus told you that I am going to stay here for a few nights,” giit niya sa dalaga. Lalong sumama ang tingin ng babae sa kanya. “I thought you were sleeping! At isa pa, hindi ko narinig ang boses mo!”

“It’s because you’re busy singing in the shower. I even saw you—“Nanlaki ang mata ni Helene sa sinabi niya. Wala itong nagawa kundi ang sumigaw at sabihin ang kanina pa nito sinasabi mula noong nagkitaan sila sa shower room. “Manyak!”

“Ang gwapo ko namang manyak.”

“Gwapo?” Tumawa ng sarkastiko ang babae at umiling. “Kung nagagwapuhan ka sa sarili mo at ang ibang babae, ako na ang nagsasabi na masyadong mababa ang standards nila.”

“W— “Tumigil nan ga kayong dalawa,” suway naman ni Marcus.

“Sawayin mo kasi ‘yang kaibigan mo, Marcus!” iritang wika ni Helene bago tumayo at lumayo sa kanilang dalawa. Napailing na lang si Marcus sa pagwo-walk-out ng dalaga habang siya ay nakatingin lang kung saan ito dumaan.

“Pagpasensyahan mo na si Helene, Mathias. Ganoon lang talaga ‘yon kapag naiirita,” wika naman ng kanyang kaibigan. Pasimpleng tumango lang si Amos sa kanya at pagkatapos ay sumandal na muli sa upuan.

“But she’s a nice person. Just try to know her more,” dagdag pa nito. “Alam kong hindi malabo na magkita ulit kayo pagkatapos nito kaya sana pakisamahan mo siya ng maayos, Amos.”

“Sure,” sagot niya sa kaibigan.

Tumayo si Amos upang kumuha sana ng maiinom nang tawagin siya muli ni Marcus dahilan para mapalingon siya sa lalaki.

“I know that you know our bro code. But just in case that you’ve forgotten, I am going to say this again… please do not involved yourself with her, Amos.”