ตอนที่ 22
“ก็ใช่นะสิเป็นเพราะผมมันคนโง่ไม่ได้วิเศษวิโสอย่างมันนี่ ถึงทำให้คุณหลงใหลได้ปลื้มยกย่องชื่นชม แล้วก็รักมันจนหัวปักหัวปำฮึจนถอนตัวไม่ขึ้นเพราะอำนาจสวาท”
“เอ๊ะ คุณนี่ ชักจะบ้า กันไปใหญ่แล้ว ไม่มีเหตุผล นอกจากคนพาล แล้วเหมือนคนบ้าคลั่ง”
“บ้าใช่สิ เพราะผมมันบ้า แล้วบ้าเพราะรักคุณ ไงล่ะ รักมาตั้งนมนาน แล้ว ณี แต่ว่า คุณเคยเห็นผมอยู่ในสายตาสักนิดหรือเปล่า ก็เปล่าเลย”
เขาเอ่ยเหมือนคนที่พร่ำวอน และเจ็บปวด เหมือนคนผิดหวังจนเสียใจมาก เลยทำให้ อัครณีอึ้ง ไม่นึกว่าเขาจะสารภาพออกมาอย่างนี้
เขารักหล่อนถึงสารภาพออกมามามากมาย เพราะฤทธิ์เหล้าอย่างเดียวที่ทำให้เขาพูดจาเพ้อเจ้อกล้าพูดและทำในสิ่งนี้ ได้ ทั้งๆที่ในยามปกติ นั้นเขาเป็นคนที่ขี้อาย
“นี่รู้ไหม ปล่อยให้ผมแอบรักคุณมาตลอดโดยที่คุณไม่เคยไยดี สักนิด ฮึ นึกถึงหัวอกของผมบ้างไหม?”
เขาเอ่ยตอบเหมือนคนที่แววตาเจ็บร้าว ยังเอ่ยต่อไป
