สามวันต่อมา
ห้องแล็บเควิน
มัมเม็ง แด๊ดเค ซีแล็บยืนมองร่างของเถื่อนในตู้กระจกด้วยความเป็นห่วงมากๆเพราะสามวันแล้วที่เถื่อนยังนอนแน่นิ่งอย่างเดียว แต่ทุกอย่างในร่างกายของเขาเริ่มฟื้นตัวขึ้นมาเรื่อยๆ อีกอย่างไม่ใช่แค่พวกท่านที่เป็นห่วง ออดี้ เควิน มาคัสก็โทรหาเถื่อนตลอดเวลา แต่พวกท่านไม่ได้รับหรือตอบกลับโทรศัพท์ของลูกชายเลยพวกท่านรอให้เถื่อนฟื้นขึ้นมาก่อนค่อยให้เถื่อนเคลียร์เอง
" แด๊ดกับมัมไปพักผ่อนเถอะนะคะ ทางนี้แล็บดูแลพี่เถื่อนเองค่ะ" ซีแล็บบอกบุพการีทั้งสองให้ไปพักผ่อน เพราะสามวันแล้วที่แด๊ดกับมัมเฝ้าตรวจดูอาการของพี่ชายไม่ห่าง วิจัยกับโทรมาทุกๆหนึ่งชั่วโมงเพราะเป็นห่วงพี่ชาย เธออยากมาหาเถื่อนแทบขาดใจ แต่เพราะเธอท้องและต้องสอนหนังสือลูกๆทั้งสองคนอีกด้วย เธอเลยต้องอยู่ที่เชียงใหม่ตลอดเวลา
" เรานะพามัมไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวทางนี้แด๊ดจัดการเอง" แด๊ดเคบอกลูกสาวคนเล็ก มัมเม็งถอนหายใจแรงๆ
