บ่ายโมง
เถื่อนนั่งอ่านบทสวดมนต์และคาถาบาลีสันสกฤตอยู่เงียบในช่วงบ่ายแต่สมาธิของเขานั้นมันกลับไม่ได้มีเลย เพราะในหัวของเขานั้นมีแค่ ' เมีย ' เท่านั้น เถื่อนปลายตามองโทรศัพท์ เขาเกิดความสงสัยว่า
' ทำไม ' เมียๆๆๆๆๆๆ' ของเขาถึงได้ไม่โทรมาหาเขาเลยสักครั้ง เพราะปกติผู้หญิงที่ตกเป็นเมียผู้ชายแล้วจะโทรจี้ๆตลอดเวลาเลย
" รีโมต แม่ง!" เถื่อนสบทออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้เลย เพราะเขาปลายตามองโทรศัพท์ของตัวเองทีไรมันเงียบ จะมีก็แค่คริสโตเฟอร์โทรมา คริสเตียนโทรมา ออดี้ มาคัส เควิน แต่ยกเว้น ' เมีย '
" โทรสิ" เถื่อนพูดพึมพำกับโทร เขาจ้องมองโทรศัพท์เหมือนคนบ้า แต่โทรศัพท์แม่งก็เงียบ เขาอยากรู้ว่ารีโมตนั้นกลับจากต่างจังหวัดหรือยัง เถื่อนพลางวคิดถึงเรื่องเมื่อเช้าที่เข้าไปส่งเธอที่สนามบิน
' พี่จะให้ไนเจอร์ไปด้วย' เขาบอกกับเธอ รีโมตส่ายหน้า
' ไม่ค่ะ แค่พี่มายาก็พอค่ะ' เธอตอบปฏิเสธเขาเสียงหวาน พลางย
