สำนักทรงใกล้บ้านตาศักดิ์และยายสอน
มัมแก้ว มัมแสน มัมรัก มัมมาริสา มัมมัส มัมไผ่ มัมมัส มัมสน มัมเม็งที่โดนจับลากมาด้วยทั้งๆที่ท่านนั้นไม่เชื่อเรื่องแบบนี้ ทั้งเก้ามัมมาที่สำนักทรงแห่งนี้เพื่อมาคลายเครียดและตอนนี้มัมๆนั้นนั่งอยู่บนสำนักทรงแล้วเรียบร้อย โดยไม่ได้มีชาวบ้านหรือคนนอกเลย
" เอ็งชื่อดอกกกกกกกกกกกแก้วใช่ไหม" ร่างทรงเอ่ยทักทายมัมแก้วอย่างทรงๆ มัมแก้วเงยหน้าขึ้นมาท่านอ้าปากค้างและพยักหน้ารับ
" เจ้าค่ะท่านพญานาค" มัมแก้วตอบเสียงแผ่วเบา เพราะร่างทรงช่างแม่นมากจริงๆ
" เอ็งอยากให้ข้าช่วยอะไร " ร่างทรงถามมัมแก้วๆกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆพลางกำลังคิด
" คือลูกชายของดิฉัน." มัมแก้วพูดขึ้นมาถึงลูกชายสองคนแต่ท่านพูดไม่จบ
" ลูกชายเอ็งสองคนไม่เป็นอะไรหรอก ร่างกายแข็งแรงดี " ร่างทรงบอกมัมแก้วๆยิ้มกว้างๆท่านรู้สึกโล่งใจขึ้นมามากๆเพราะลูกชายของท่านแต่ละคนนั้นคือที่สุด ท่านทุกข์ใจมากๆกับทั้งสองคน
