บ้านแด๊ดแมร์
แด๊ดแมร์นั่งรอลูกสาวอยู่ที่ห้องรับเเขก โดยบางครั้งท่านลุกเดินวนไปวนมาอย่างร้อนรนเหมือนมีไฟรนก้นมากๆ ส่วนมัมบุญนั้นไม่ได้สนใจเลย เพราะตอนนี้ท่านกำลังสังสรรค์กับเพื่อนๆชิวๆอยู่ห้องรับแขกกลางบ้านสี่หลัง มุมที่มีดอกไม้สวยๆห้อมล้อมกลิ่นหอมๆลอยเข้าจมูกของพวกท่านจนลืมสามีขี้หงุดหงิดไปเลย
" บุญ เธอช่างได้ลูกเขยหล่อส่วนลูกสะใภ้ก็สวยมากๆเลยเนอะ" มัมทองเอ่ยชมเถื่อนและซีคริส มัมบุญอมยิ้มพลางยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบเบาๆ ท่านปลายตามองไปที่ห้องรับแขกเล็กน้อย ก่อนจะแสยะยิ้มร้ายที่มุมปาก เพราะแด๊ดแมร์นั้นช่างเหมือนหนูติดกับมาก
" คริๆ ใช่ๆ ถ้าลูกเขยของเธอรุ่นเดียวกับพวกเรา คงไม่ตกถึงมือหนูรีโมตแน่ๆ " มัมไหมพูดขึ้นมาอย่างเห็นด้วย พลางยกแก้วไวน์ขึ้นจิบเบาๆเหมือนกัน
" แล้วอีกคนล่ะบุญเห็นว่าเฟี้ยวมากเลยเหรอ" มัมทองถามด้วยความสงสัย มัมบุญทำหน้าบอกบุญไม่รับ พลางปลายตามองมัมข่าที่นั่งเงียบจิบไวน์เบ
