สามวันผ่านไป
ตลอดระยะเวลาสามวันที่ผ่านมา แด๊ดเค มัมเม็งได้น้ำเลือดในร่างกายมของเถื่อนไปตรวจหาสาเหตุของการผิดปกติของมวลสารในร่างกายของเถื่อน ทั้งสองคนทำงานหนักแทบไม่ได้หลับได้นอนเลย แต่ผลตรวจและวิจัยแบ่งแยกสารในร่างกายนั้นกับทำได้ยากมากๆ แต่ตอนนี้ค่าทำอย่างในร่างกายของเถื่อนคงที่แล้ว แต่แด๊ดเคและมัมเม็งก็ไม่ได้ชะล่าใจอะไรเลย เพราะทั้งสองคนอยากที่จะคาดเดาได้ว่าการปะทุของภูเขาไฟจะระเบิดขึ้นมาตอนไหน เมื่อไหร่
" ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้างตาเถื่อน" แด๊ดเคถามลูกชายที่นั่งเมอลอยแปลกๆ ซึ่งเถื่อนไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
" ดีครับแด๊ด" เถื่อนตอบเสียงสดใส มัมเม็งมองหน้าลูกชายอย่างหวาดหวั่นเล็กน้อย
" พี่เถื่อนดื่มน้ำหรือเปล่าคะ" ซีแล็บถามพี่ชายด้วยความเป็นห่วง เถื่อนหน้าน้องสาวพลางยิ้มๆเอ็นดู
" ยัยแล็บเก็บไว้ดูแลแฟนของตัวเองในอนาคตบ้างเถอะ" เถื่อนบอกน้องสาวคนเล็กอย่างแซวๆ ซีแล็บยิ้มพลางทำหน้างอง้ำ
"
