ห้องอาหารใหญ่ของบ้านแด๊ดแมร์
เถื่อนเดินอุ้มรีโมตเข้ามาในบ้าน
" พ่อเถื่อน !!!!!!!" มัมสามมัมเรียกเถื่อนด้วยความดีใจ พวกท่านมองหน้าที่แสนหล่อเหลา มีเสน่ห์ของเถื่อนอย่างเอ็นดู
" นี้พ่อเถื่อนไปย้อมสีผมมาเหรอลูก" มัมทองถามเถื่อนด้วยความเอ็นดู ทั้งสี่มัมมองพิจารณาเถื่อนตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมสีทองที่เงาเป็นประกาย นัยต์ตาที่สีเขียวมรกต ที่พวกท่านมองแล้วยังอดไม่ได้ที่จะหลงเสน่ห์เถื่อนอย่างง่ายๆ
" หล่อกว่าตอนที่ผมสีแดงอิฐอีกนะลูก หล่อเหมือน พญานาคสีทองตัวที่ชาวบ้านศรัทธาเลยลูก" มัมข่าพูดขึ้นมาลอยๆ แด๊ดๆเดินเข้ามาได้ยินพอดี พวกท่านถึงกับส่ายหน้า ถอนหายใจแรงๆ เถื่อนยิ้มอ่อนโยนให้มัมๆ รีโมตมองหน้าของเขาด้วยหัวใจที่มันเต้นเเรงโครมครามแทบทะลุออกมาเลย
' หล่อ เหมือนพญานาคสีทองตัวนั้นเหรอ' เธอคิดในใจ ก่อนจะค่อยๆยกมือขึ้นมาสัมผัสใบหน้าของเขา เถื่อนหรี่ตาลงมองเธอเล็กน้อย
" น้อยๆหน่อย / เป็นผู้หญิงวั
