The Gentleman

"T-tell me this is just one of your lame jokes, Jaques. Tell me," Donna's voice was earnest, begging. Suddenly, she feels that nature is pitying her, giving gloomy skies and fewer roaming souls within the park's ground. Who would have thought that with just two words her world will change, painfully? Two f*****g words. Tama na. Jaques jaw clenched as she watched Donna's face, tear-stained and devastated. "I'm sorry," he said and looked away. Hindi kaya ng binata na salubungin ang mga mata ng kaharap. She'll see through him, she always does. Naikuyom ng dalaga ang mga kamao habang hilam ang mga matang pinagmamasdan ang binatang ilang saglit lamang ang nakakalipas, ay binabawi na ang karapatan niyang maging nobya nito. "Sorry? Iyon lang 'yon? Ilang buwan kang 'di nagpakita't nagparamdam sa 'kin tapos ngayon sorry lang ang sasabihin mo?" puno ng galit na saad ng dalaga sa kaharap na ngayon ay nakayuko na. Pilit nilalabanan ni Donna ang sariling pumiyok. Jaques has been acting weird and far from the composed and confident man Donna knew and love. There's something he's not telling her and she wants to know it, but how? Kung iyong rason nga ng pakikipag hiwalay nito'y di kayang sabihin ang problema pa kaya? "It's just over. Ayoko na," mapait na saad ni Jaques na lubhang ikinagulat ni Donna. "Just over?! Tangina ano 'to lokohan?" natawa nang pagak ang dalaga't inis na pinahid ang luhang mabilis na tumulo sa mga pisngi. "I need one f*****g reason, Jaques. Tell me bakit?" Lubha mang nasasaktan ang dalaga'y pinipilit niyang tatagan ang loob, ayaw niyang basta na lang maghiwalay sila ng ganoon ni Jaques. Matigas na umiling ang binata bago sumagot, "Di lahat ng bakit kayang sagutin, Donna. Hindi lahat." Hindi na napigilan ng dalaga ang sarili dahil sa narinig, mabilis na lumakad siya palapit sa binata't pinag susuntok ang didbdib nito. Hindi umiwas o tuminag si Jaques, tahimik lang nitong tinatanggap ang lahat ng suntok ng dalaga. Somehow, he's hoping that it will lessen the pain that he, himself, caused. "Bullshit!Kung ayaw mo ng bakit, paano? Ano? Sino? Pero, don't tell me na walang reason dahil laging meron." "Stop it," awat ni Jaques sa nobya at hinuli ang mga kamay nito. "No!" galit na binawi ng dalaga ang mga kamay kay Jaques at parang napapasong lumayo rito. "Ano? Are you gonna give me the most creative line of all? It's not you it's me? Or it's the f*****g third party? O 'yung putang inang hahanapin ko muna ang sarili ko! Sabihin mo, alin don!" nanggagalaiting dugtong ng dalaga pero nanatiling nakatitig lang sa kanya si Jaques. His reaction angered Doona more. She wants to slap him for being so cruel. "f**k, Jaques. Bakit 'di ka makasagot? Pwede mong sabihin lahat 'yon. All of the above. Sinaktan mo na din naman ako di ba?Lubus-lubusin mo na. Di yung para kong tangang mag fi-fill in the blanks sa mga tanong ko!" Natigilan ang binata sa mga salitang binitawan ng dalagaang hilam sa luha ang mga mata at namumula ang ilong sa kakaiyak. Nagtagis ang bagang n'ya. Jaques wanted to comfort her, pulled her in his arms, and told her all the things she wanted to hear but he can't. It's for her. He's done enough selfishness and he doesn't need to drag Donna into his mess. She deserves better than that. "You always have a choice. We all do. It's just sad.. that I'm not one of those, your choice," Donna said in a poignant voice and it wrenched Jaques' heart. "I'm so sorry. I really do. Someday, you'll know my reasons and I'm not asking you to forgive me," malungkot na sinalubong ng binata ang mga matang parati na'y tumatagos sa kanyang buong pagkatao. "I just pray that you'll understand me." "N-no... Jaques." "Goodbye, Donna." Walang lingon likod na lumakad palayo ang binata habang nang hihinang napa upo si Donna sa damuhan, di maawat sa pag iyak. Mula sa 'di kalayuan ay marahas nasuntok ng lalakeng kanina pa nag mamasid sa dalawa ang punong pinagtataguan. He wanted to murder the man who left Donna weeping and utterly devastated. Bigla niyang naisip kung tama ba ang ginawa niyang pananahimik at pagpaparaya. Hindi niya sukat akalaing ganito ang kahihinatnan ng lahat. "Sweetheart, hush. This tangled love story of ours will soon be unraveled. We need to break apart, into tiny pieces, for us to be whole again. So hush now. I'll come for you like I always do."