“ยังไม่ได้คุยกันเลย”
เอื้อมดาวมองหน้าเพื่อนอย่างแสนเสียดาย แต่โดนสายตาดุๆของปีขาลปรายตามองนิ่งๆ
“อยู่ค่ายเดียวกัน ทำงานก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว”
“อื้อ”
“มึงพาน้องกลับเลย พวกกูกลับทางเดียวกัน เดี๋ยวแบกมันเอง”
โทนสรุปออกมา ด้วยเกรงใจปีขาลที่พักอยู่คนละที่ ให้แบกนับตังค์มันก็ได้อยู่หรอก สองสาวก็ไม่ได้เมาขนาดที่ต้องแบกกลับบ้าน ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
“ไม่ต้องแบก กู~”
คนเมาพูดเสียงยานคาง ขยับใบหน้าขึ้นจากโต๊ะมามองเพื่อน พยายามยืนขึ้นให้เพื่อนดูสภาพตัวเองว่ายังไหว
“เออ! ปล่อยแม่งเดินเอง”
ปีขาลส่ายหน้าให้คนที่ทำท่าทางอวดเก่ง มาดื่มทีไรเมาตลอด ไม่มีคนห่วงคนคุมก็เป็นแบบนี้แหละ
“เจอกันพรุ่งนี้”
“พรุ่งนี้เหรอ?”
สองสาวที่ดื่มมากกว่าปกติ ครางเสียงแผ่ว ดื่มแล้วก็อยากจะนอนตื่นสายๆ ไม่คิดว่ายังต้องทำงานอยู่
“ให้พักสามวันแล้วกัน ถือว่าเตรียมตัว ที่ผ่านมาก็ซ้อมหนักมากแล้ว ไปคิดแผนไว้ ว่าจะไปเที่ย
