ตลอดทางที่ไปร้าน เอื้อมดาวแอบมองสำรวจคนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ตลอด ปีขาลวันนี้แต่งตัวดูดีมาก สมกับที่เป็นเจ้าของค่ายและเป็นลูกคนมีเงิน เสื้อที่เขาใส่เป็นเสื้อฮูดจากแบรนด์ดัง ด้านในสวมเสื้อยืดสีดำของแบรนด์ดังเช่นกัน กางเกงก็ด้วย แม้ทั้งหมดบนตัวจะเป็นเสื้อเรียบๆไม่หรูหรา แต่ราคาแพงมากเลย
“มองอะไร?”
ดวงตาคู่คมตวัดมอง รู้ตัวว่าถูกมองอยู่ตลอด แต่ทำเป็นไม่สนใจ แต่ถูกมองสำรวจอยู่แบบนั้นชักเขิน เมื่อจอดรถติดไฟแดง จึงหันมาถาม
“จะให้ดาวเรียกว่าคุณหรือพี่ดี”
เอื้อมดาวไม่ตอบ เลือกถามและแทนตัวเองตามชื่อจริงๆของตัวเอง เมื่อก่อนถูกเรียกว่าดาว แต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ บอกคนอื่นๆว่าชื่อเอื้อม เพราะไม่อยากนึกถึงเรื่องในอดีต ตอนนี้อยากจะก้าวผ่านและลืมมันไป อยากค่อยๆกลับมาใช้ชีวิต เหมือนไม่เคยเกิดเรื่องนั้นขึ้น
ที่จริงเธอเริ่มจะลืมไปได้แล้ว เรียกว่าโตขึ้นและยอมรับมันได้มากขึ้นจะดีกว่า เธอเป็นเหยื่อก็จริงและเ
