“เอื้อมเคยรู้จักเขาค่ะ แต่ตอนนี้ไม่อยากทำอะไรที่เกี่ยวข้องกับเขาอีก”
“เอื้อมกลัวอะไร กลัวเขา หรือกลัวตัวเอง”
คำพูดของพี่ทรายทำเอาเอื้อมดาวถึงกับสะอึก พี่ทรายดูคนได้ทะลุปรุโปร่ง บางทีก็พูดตรงใจราวกับมานั่งอยู่ในอก
“เสียดายจัง”
เพชรพะพายระบายยิ้ม เมื่อเห็นท่าทีของเอื้อมดาว แต่พูดตามสิ่งที่เห็นไม่คิดว่าตัวเองจะพูดถูก ถ้าเป็นเอื้อมดาวเธอจะถอย เพราะเขาเองก็ดูสนใจเอื้อมดาวไม่น้อย บางทีเขาอาจจะสนใจเอื้อมดาวมากกว่าเรื่องเพลงก็ได้
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
“พี่สนใจเขานะสิ”
“อ่า”
“ฮะฮ่า เขาหล่อนี่นา แต่พี่ไม่จริงจังหรอกนะ”
“อ่า”
“ฮะฮ่า”
เพชรพะพายยีผมเอื้อมดาวจนมันฟู ด้วยเอ็นดูหน้าตาน่ารักของเด็กสาว เอื้อมดาวได้แต่ยืนนิ่งให้คนที่ตัวเองเคารพยีผมจนกว่าจะพอใจ และแอบใช้ร่างของพี่ทรายปิดบังร่างกายจากสายตาคู่คมของปีขาล
ปีขาลนั่งอยู่จนร้านปิด เก็บข้อมูลของเอื้อมดาวไว้จนรู้ว่าหมดว่าเธอมีจุดเด่นจุดด
