ภาคิมแทบจะเอาหน้าซุกอกอวบๆ ขาวผ่องไร้อะไรปกปิด เห็นแค่วับๆ แวบๆ คือเสื้อนอนตัวบางเท่านั้นแค่นี้หัวใจของเขาก็สั่นไหว ยิ่งเห็นไม่หมดแบบนี้แหละ ยิ่งอยากจะจับเธอถอดเสื้อผ้าออกเสียให้หมด จะได้เห็นทุกตารางนิ้วบนร่างกายงดงามนั้น
“พี่หมอลงมานอนทำอะไรตรงนี้คะ” ถามตาใส
“พี่อุ้มเราเข้ามานอนไง” เขาตอบเสียงเรียบเมื่อรวบรวมสติได้แล้ว ไม่ปล่อยอะไรที่น่าอายออกไป
“ขอบคุณมากๆ ค่ะ สงสัยหนูนาจะง่วงหลับไปอีกแล้ว เลยต้องรบกวนให้พี่หมออุ้มเข้ามานอนในห้องทุกทีเลย”
เธอลูบท้ายทอยเก้อๆ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เรื่องที่เขาปลดบราเซียร์เธอทิ้งไปแล้ว ที่เธอตื่นเอาตอนนี้ก็เพราะยังไม่อยากให้เขาล่วงเกินมากกว่าที่ควรจะเป็น เรียกว่าให้กระหายไปก่อน ค่อยว่ากัน เรื่องอื่นเธออาจจะไม่ได้เรื่องบ้าง แต่เรื่องแกล้งคนเธอได้เรื่องเสมอล่ะ ฮิฮิ
“ไม่เป็นไร นอนได้แล้ว ดึกแล้วครับน้องพี่ นอนดึกไม่ดีนะ ตื่นมาจะไม่สดชื่น” เมื่อเห็นเธอไม่พูดอ
