Episode 02 "ตกหลุม..."
1378 Words
Episode 02
Talk พริ้งเพรา
สวัสดีค่ะทุกคน เราชื่อพริ้งเพรานะคะ นางสาวญาณิน มณฑารัตน์ ที่ปัจจุบันกำลังจะกลายเป็น…นางญาณิน อคิราห์
เรากำลังจะได้แต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อโรม นายเตชิน อคิราห์ ทายาทตระกูลดัง หนึ่งในตระกูลที่รวยที่สุด ติดอันดับหนึ่งในห้าของประเทศไทย ทันทีที่ข่าวแพร่ออกไปว่าทั้งสองตระกูลกำลังจะแต่งงานกัน ทุกคนก็พากันฮือฮายกใหญ่ โดยเฉพาะในแวดวงธุรกิจ ออกข่าวทุกสำนัก และขึ้นหน้าหนึ่งของทุกหนังสือพิมพ์
และนั่นก็เป็นเพราะ…สองตระกูลที่รวยติดอันดับหนึ่งในห้าของไทยกำลังจะเป็นทองแผ่นเดียวกัน
พ่อและแม่ของเราทั้งสองฝ่าย นอกจากจะได้หน้าแล้วก็ยังได้พันธมิตรทางธุรกิจเพิ่มอีกด้วย มีแต่ได้กับได้ทั้งนั้น ต่างฝ่ายต่างเกื้อกูลกัน ทุกคนได้หน้าและได้ผลประโยชน์ทางธุรกิจ
ยกเว้นเรา…ที่ต้องมาตกนรก เพราะต้องไปเป็นเมียไอ้บ้านั่น!
เรากับเขา ซึ่งจริงๆ ต้องเรียกเขาว่าพี่ แต่เราไม่อยากเรียก!
หมอนั่นน่ะเป็นผู้ชายที่แย่มาก ตอนที่ยังเป็นเด็ก พวกเราเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน มีสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน เราอยากให้เขามาเที่ยวที่บ้านเราบ่อยๆ เพราะเราอยากเล่นกับเขา อยากมีเพื่อน หรือไม่…ก็อยากไปหาเขาที่บ้าน เพื่อที่จะไปเล่นสนุกกับเขา
แต่พอโตมา วันเวลาเปลี่ยนไป นิสัยใจคอของคนเรามันก็เปลี่ยนไป ยิ่งโตขึ้นก็ยิ่งเลว! จากพี่โรมที่แสนดีในวันนั้น ที่เราร้องไห้งอแงอยากไปเล่นกับเขาที่บ้าน สู่ไอ้โรม! ผู้ชายเฮงซวยที่สุดแสนจะน่ารังเกียจ นอกจากเขาจะไม่ใช่พี่โรมที่แสนดีของเราแล้ว
เขาก็ยังเลวแสนเลว เจ้าชู้แสนเจ้าชู้อีกด้วยค่ะ!
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่โรมในตอนเด็ก ผู้ชายที่แสนดีที่เราตกหลุม…เอ่อ! ช่างมันเถอะค่ะ
คือ…ตอนเด็กๆ เขานิสัยดีมากๆ เลยนะคะ
แต่พอโตขึ้นมาเขานิสัยแย่มากๆ ทั้งเจ้าชู้ ทั้งนอกกายนอกใจแฟนสาวของตัวเอง แถมยังควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ตัวเขาในตอนนี้เราเกลียดมากที่สุดเลยค่ะ ทั้งรังเกียจและขยะแขยง แต่ด้วยความที่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้าน บวกกับความกตัญญูที่มีต่อคุณพ่อและคุณแม่ เราก็เลยต้องยอมแต่งงานกับเขา ตามที่คุณพ่อและคุณแม่ของเราขอร้องไว้
สำหรับเราแล้ว คนที่เราทำให้ได้ทุกอย่างในชีวิต ก็มีแค่ไม่กี่คนหรอกค่ะ คนแรกคือคุณพ่อและคุณแม่ ส่วนคนที่สองก็คือลูกๆ ของเราที่ในอนาคตอาจจะเกิดมา ด้วยเหตุนี้เราจึงยอมแต่งงานกับเขา แม้ว่าจะรู้อยู่แก่ใจตัวเองว่าเขาเจ้าชู้ รักใครไม่เป็น และควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าขนาดไหน แต่ทุกคนวางใจได้เลยนะคะ เพราะเราเตรียมตัวเอาไว้แล้ว…
เราเตรียมตัวมาอย่างดี ในการรับมือกับผู้ชายเจ้าชู้หลายใจแบบเขาค่ะ
ดังนั้น…เราจะไม่มีวันเสียน้ำตาให้เขาเด็ดขาดค่ะ
“ค่าสินสอดตามที่ตกลงกันไว้ก็จะมีรถหรูห้าคัน ทองคำแท่งหนึ่งร้อยบาท ชุดเครื่องเพชรมูลค่าไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้านบาท บ้านพักต่างอากาศที่ภูเก็ต ที่ดินทางภาคอีสาน แล้วก็คฤหาสน์หลังใหญ่สุดหรูราคาสามร้อยล้าน และเช็คเงินสดอีกสองร้อยล้าน ทั้งหมดนี้…พวกเรายินดีที่จะจ่ายให้ทุกอย่างตามที่ขอมาค่ะ” คุณป้าจันตาพูด พร้อมกับยื่นเช็คเงินสด พร้อมด้วยชุดเครื่องเพชรกับกุญแจรถทั้งห้าคันมาให้คุณพ่อและคุณแม่ของเรา “ตอนนี้พวกเรานำมาให้เท่านี้ก่อน ถือว่าเป็นของหมั้น ถ้าหากหนูพริ้งเพราตกลง พวกเราก็พร้อมที่จัดงานแต่งงานให้ในทันที ภายในหนึ่งเดือน”
“ค่าสินสอดแพงฉิบหาย ถ้าแต่งมาแล้วทำเป็นแค่ทอดไข่ก็ไม่เอานะ” คุณโรมพูด พร้อมกับเบ้ปากใส่เราเล็กน้อย แต่ตัวเราก็ไม่ได้สนใจอะไรในคำพูดของเขามากนัก เพราะเราชินแล้ว เราไม่ใช่ผู้หญิงในคอเล็กชั่นของเขา ดังนั้นอย่าหวังเลยว่าจะได้ยินคำพูดหวานๆ จากปากของเขา
“โรม! พูดจาอะไรให้เกียรติน้องหน่อยสิ” คุณป้าจันตาหันขวับไปต่อว่าลูกชายของตัวเองทันที “ไม่ให้เกียรติน้องก็น่าจะให้เกียรติคุณอากับคุณน้าทั้งสองบ้างนะ ขอโทษพวกท่านเดี๋ยวนี้เลย!”
“ครับๆ ขอโทษครับ” คุณโรมถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ก่อนที่จะพนมมือขึ้นไหว้ขอโทษแบบลวกๆ “ขอโทษครับคุณอา ขอโทษครับคุณน้า” เห็นไหมล่ะคะ? ผู้ชายแบบนี้น่ะเหรอที่จะมาเป็นสามีของเรา ไม่เหมาะสมเลยสักนิด ชิ! น่ารังเกียจแล้วก็น่าขยะแขยงเป็นที่สุดเลย! ไอ้ชั่วเอ๊ย
“ช่างมันเถอะ อาไม่ถือสาอะไรหรอก” คุณพ่อของเราพูด ก่อนที่ท่านจะเอื้อมมือมาจับมือของเราและมือของคุณโรมมาประกบกัน “อามีลูกสาวคนเดียว อารักลูกของอามาก และอาก็ไม่เห็นว่าจะมีใครเหมาะสมไปกว่าโรมอีก ฝากดูแลน้องด้วยนะ อย่าทำให้น้องต้องร้องไห้เสียใจล่ะ อามีลูกสาวเพียงคนเดียว เมื่อโรมได้มีลูก โรมก็จะเข้าใจเอง”
“ถึงยังไงผมก็ขัดใจอะไรคุณพ่อกับคุณแม่ไม่ได้อยู่แล้ว แต่เอาเป็นว่า…พริ้งเพราจะอยู่สูงกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ของผมก็แล้วกันครับ” ว่าพลางดึงมือออก พร้อมกับชูมือขึ้นมากะขนาดให้คุณพ่อและคุณแม่ของเราได้ดู “อยู่สูงกว่าประมาณคืบนึง”
“เฮ้อ~” คุณลุงเหนือเมฆถึงกับส่ายหัวให้กับพฤติกรรมแย่ๆ ของลูกชายตัวเองอย่างเอือมระอา ท่านส่ายหัวอยู่แบบนั้นสักพักหนึ่ง ก่อนที่จะพูดขึ้นมาถามไถ่เราต่อ เพราะต้องการความมั่นใจว่าเราจะไม่หนีงานแต่งงานไปกับชายอื่น “พริ้งเพราโอเคใช่ไหมลูก? ถ้าหนูไม่โอเคก็บอกลุงได้นะ ลุงเองก็ไม่เห็นว่าจะมีใครเหมาะสมเท่าหนูอีกแล้ว”
“แต่ถ้าหนูไม่อยากแต่งงานกับโรม และมีแผนที่จะหนีงานแต่งงานไปก็…บอกลุงมาตรงๆ ได้เลยนะ”
“หนูไม่หักหน้าคุณพ่อและคุณแม่ของตัวเองหรอกค่ะ” เราตอบ พร้อมกับเหลือบสายตาไปมองคุณโรมนิ่งๆ “หนูยินดีที่จะแต่งงาน แต่มีข้อแม้…”
“ข้อแม้อะไร?” คุณพ่อหันมามองหน้าเราทันที เพราะข้อแม้นี้เราเป็นคนคิดขึ้นมาเอง “ทำไมพ่อไม่รู้”
“ไม่มีใครไม่รู้จักผู้ชายที่ชื่อเตชินท์ อคิราห์ ใครๆ ก็รู้ว่าคุณโรมเขาเจ้าชู้มากขนาดไหน หนูยินดีที่จะแต่งงานและเปลี่ยนไปใช้นามสกุลอคิราห์ แต่มีข้อแม้ว่าคุณโรมจะต้องไปตรวจร่างกายก่อน เพราะหนู…กลัวว่าเขาจะเอาโรคร้ายจากการนอนไม่เลือกหน้าของเขามาติดหนูค่ะ”
“นี่เธอ! ถึงฉันจะเจ้าชู้ แต่ฉันก็ป้องกันตลอด อย่ามาใส่ร้ายฉันจะได้ไหม?”
“ฉันเปล่าใส่ร้ายนะคะ ฉันก็แค่กังวลว่าคุณจะเอาโรคร้ายมาติดฉัน ทำไมผู้หญิงที่นอนกับผู้ชายแค่คนเดียวต้องมารับกรรมติดโรคจากผู้ชายที่นอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าด้วยล่ะ? คุณป้องกันแล้วยังไง ถุงยางอนามัยก็รั่วได้เหมือนกัน ถ้าบริสุทธิ์ใจจริงก็ไปตรวจร่างกายมาสิคะ”
“หรือกลัวว่าผลที่ออกมามันจะทำให้ตัวเองช็อกจนหายใจไม่ออก” เรายิ้มมุมปากพร้อมกับยกขาเรียวขึ้นไขว่ห้าง “ถ้าตรวจร่างกายออกมาแล้วไม่เป็นอะไร ฉันก็ยินดีที่จะแต่งงานกับคุณ และหลังจากนั้นคุณ…จะไปไหนก็ไป!”
“เออ! รอรับผลตรวจไว้ได้เลย! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ชิ!” เขาจิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะลุกออกจากบ้านของเราไป
- Writer
