CHAPTER 24
Doon sa mismong pintuan ay umiyak ako. Nagkamali na naman ako. Maling lalaki na naman ang pinili ko. Kailan ba ako makakatagpo ng lalaking tunay na magmamahal sa akin? Kailan kaya ako magiging masaya?
Gabi ng dumating si Joan at dinadampian ko ng yelo ang namaga kong pisngi sa aming maliit na sala. Nabigla siya sa nakita niya.
“Anong nangyari diyan?”
“Wala. Nadulas lang ako sa CR kanina,” sagot ko ngunit hindi ko siya matignan ng diretso.
“Sige, gawin mo akong tanga. O kaya paniwalain mo ang sarili mong nadulas kalang.”
Bumuntong hininga ako. Ngayon lang ako nagsinungaling sa kanya.
“Kailan ka pa niya sinasaktan ng ganyan.”
“Sinaktan? Sinong sinaktan?”
“Huwag ka nang magkaila. Kilala kita kapag nagsisinungaling ka. Kahit peke pa ‘yang ilong mo ngayon
