สัมพันธ์เพื่อนรักวิศวะ 14
ปากดี
ผลัก!!
"อ๊ะ..." รันดาร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อถูกผลักลงบนโซฟาหนังที่อยู่ใกล้ ๆ ทันทีที่เขาพูดจบก่อนที่ร่างใหญ่จะขึ้นมาคร่อมทับร่างเธอเอาไว้
มือหนาดึงผ้าสีขาวสีคลุมศีรษะทุยเล็กออกพร้อมโยนลงบนพื้นห้อง สายตาเรียบนิ่งจ้องมองเธอโดยไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมา
"หยุดนะไค! นายจะมาทำแบบนี้ไม่ได้" หญิงสาวร้องห้ามแม้จะพยายามขยับตัวยังไงก็ไม่สามารถหลุดออกจากพันธนาการของเพื่อนหนุ่มได้
"ทำไมฉันจะทำไม่ได้ในเมื่อฉันอยากทำ" ร่างสูงไม่ได้สนใจถ้อยคำของเธอเลยแม้แต่น้อยเพราะสิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้คือร่างกายของเธอเท่านั้น
"เห็นแก่ตัว หัดคิดถึงผู้หญิงของนายบ้าง"
"แล้วทำไมฉันต้องคิด" ชายหนุ่มเลิกสนใจคำพูดของเธอก่อนจะจัดการกระชากเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวออกจากกันทำให้ร่างกายเปลือยเปล่าไร้ชุดชั้นในห่อหุ้มปรากฏต่อสายตาคมที่ยังคงเรียบนิ่ง
"โอ้ย! ปล่อยฉันนะ!" ร่างเล็กขยับตัวขัดขืนอย่
