รักอุ่นใจนายเย็นชา 11
เวลทำเสียงงอนๆใส่ไม่รู้ทำไมฉันถึงยิ้มบางเวลาเขาทำท่างอนแบบเด็กๆแบบนี้ ฉันป้อนเขาสลับกับทานเองจนอิ่ม เรากลับถึงห้องก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว ไม่ได้เข้าร้านมาสองวันแล้วไม่รู้เป็นยังไงบ้างฉันเปิดไลน์ดูเพราะผู้จัดการร้านส่งรายงานประจำวันมาให้หลังจากเช็คงานเสร็จเวลก็เดินเข้ามาในห้องทิ้งตัวนอนหนุนตักฉันที่นั่งพิงหัวเตียงเหยียดขาไปตามความยาวของเตียง
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
“เหนื่อยอ่ะ”
เวลตอบเสียงแผ่วแล้วจับมือฉันขึ้นไปวางบนศีรษะเขา
“ไปอาบน้ำได้แล้วจะได้นอน”
“ไปอาบด้วยกันมั้ย”
“ไม่! รีบไปอาบเลย”
จากวันนั้นจนถึงวันนี้นับวันเวลยิ่งหื่น ตอนนี้ฉันนอนบนเตียงดึงผ้าห่มมาคลุมถึงหน้าอกแล้วเล่นมือถือรอคนอาบน้ำ ขืนหลับก่อนก็โดนแกล้งกันพอดีน่ะสิ เกือบสิบห้านาทีเวลถึงได้เดินออกจากห้องน้ำเขากระโดดขึ้นมานอนบนเตียงพาดแขนพาดขามาบนตัวฉัน
“ทิม”
“หือ? ว่าไง”
ฉันครางถามเมื่อเวลเรียก ฉันหันหลังให
