"เอ๊ะ"
"ฉันอิจฉาเธอจัง อิจฉาที่เธอได้รับความรักจากคุณท่าน สายตาที่คุณท่านมองเธอแบบนั้นฉันไม่เคยได้สัมผัสมันเลย สิ่งที่คุณท่านมอบให้เป็นแค่เซ็กส์ที่ไม่มีความรู้สึกลึกซึ้งใดๆ แต่เธอได้ทุกอย่าง ฉันไม่ดีตรงไหน "
"นี่มันอะไร ฉันงงไปหมดแล้ว" ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกมึนงงกับสิ่งที่เลลาพยายามจะสื่อให้เธอรับรู้ ผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรกันแน่ เธอรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าอีกรอบเพื่อจะโทรหามาร์ค
..โทรศัพท์ถูกปัดจนล่วงลงพื้น ฝีมือของเลลา เธอเริ่มรู้สึกกลัว เพราะสีหน้าของเลลาในตอนนี้คาดเดาได้ยาก ...ต้องการอะไรกันแน่
"ฉันบอกให้คุยกันก่อนไง! " น้ำเสียงของเลลาเริ่มเปลี่ยนไป แววตาและสีหน้าก็เช่นกัน
"แต่ฉันไม่มีอะไรต้องคุยกับเธอ ถอยไปฉันจะกลับบ้าน"
"หึ กลับบ้านงั้นเหรอ จะรีบไปไหนล่ะ "
"ถอยไป"
"ไม่ "
..เลลาเดินตรงเข้ามาหาเธอ
ปึก
"ป๋า"
"คุณท่าน "
...โชคเข้าข้างที่มาร์คมาทันเวลา เลลามีสีหน้าตกใจไม่น้อย
