“ถ้าไปที่พัก เราก็ไม่ได้ทำแบบนี้สิคะ อาจารย์ขา” วินมองใบหน้าของเชอรี่ที่ผละจากซอกคอของเขาและจับจ้องดวงตาของเขา ที่ถึงแม้จะมืด แต่ทุกสัดส่วนของร่างกายเชอรี่เขาสัมผัสได้หมด ลมหายใจร้อนๆ ของเชอรี่ที่มีกลิ่นเหล้าดองทำให้เขาถึงกับไปไม่เป็นสักนิด เมื่อมือบางไล่กรีดนิ้วไปตามอกแกร่งของเขา ก่อนจะถอดเสื้อกล้ามเขาออก โดยที่เขาเอาแต่จับจ้องร่างบางที่กัดปากยั่วเขา วินไม่เคยต้านทานเชอรี่ได้เลยโดยเฉพาะตอนเมา มันเหมือนกับว่าเขาโดนร่างบางสะกดด้วยความอ่อยแบบมึนๆ ของเธอ เมื่อถอดเสื้อวินเรียบร้อยแล้ว เชอรี่ก็ไล่ริมฝีปากไปตามแผงอกแกร่ง วินบีบเอวบางไว้แน่น เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่มืดมิดอย่างเสียวซ่าน
“อา เชอรี่...”
“อืม อาจารย์ขา” ใบหน้าสวยเลื่อนขึ้นไปบดจูบริมฝีปากของเขา แน่นอนว่าวินหลงไปกับการกระทำของสาวขี้เมานักอ่อยของเชอรี่ เขากดริมฝีปากจูบตอบเธออย่างร้อนแรง จนเชอรี่แทบจะเผาไหม้ มือหนาเลื่อนไปตามร่างกายที่
