Loving The Ruthless Man

Chapter 11: Curse

While scrolling my f*******: account hinanap ko ang pangalan ni Herondale. Ilang minuto kong ginugol ang sarili ko sa paghahanap ng account niya ngunit hindi ko talaga ma-search. Nakakapagod maghanap nang maghanap kaya tinigil ko ito sabay sabunot sa buhok.

"Parang gusto mo na ang ibato iyang hawak mong cellphone, ah."

Na-igtad ako sa biglaang sulpot ni Alaster sa likuran ko. Humalakhak pa siya nang kamuntikan ko ng mahulog ang hawak. Nasa sofa kasi ako ngayon sa living room nanood ng movie pero hindi doon iyong atensyon ko, nasa cellphone na kanina ko pa kinakalikot.

Sinamaan ko siya ng tingin.. "Shut up! Get a life. Huwag mo akong bantayan."

"Oh! Galit na agad itong baby girl ko. Sino iyang senesearch mong pangalan? Parang..." Tumigil siya para mag-isip. Nanlaki ang mata ko. Did he saw something?

Mabilis kong itinago ang cellphone ko sa unan at dinampot 'yong unan sa gilid para isapak sa kanya.

"Back off!"

"Parang kilala ko 'yon eh..." Mas lalo siyang humagalpak sa tawa dahil nag-alburuto na ang ilong ko sa inis.

Sa isang iglap lang limang unan na agad ang tumilapon sa kanya. Dahil sa inis ko hindi pa ako nakuntento sinapak-sapak ko siya. Tanging sangga lamang ang ginawa niya at ang kanyang nakakainis na halakhak.

"Stop it! Ouchh you're hurting me so much Roshana!" tawa niya pa rin.

Bigla akong nakaramdam ng hiya. Ni maski isa wala akong tinatago sa kanila tungkol sa mga lalaking gusto akong ligawan noon o iyong nilapitan ako para makipag kaibigan. Sinasabi ko lahat ng mga lalaking umaaligid sa akin. Pero noong nabisto ako ngayon ni Alas halos mag-aalburuto ako sa galit.

"Chismoso ka talaga!" inis kong sigaw

"Alright! Alright stop it! Darn it! Hindi ko kilala 'yang hinahanap mong lalaki. Sino ba yong si Hendel? Hero? Heron? Heronda------hwijshdbgdjkso"

Mabilis kong tinakpan ang bibig niya nang makita kong pababa ng hagdanan ang mga kapatid ko na mas strikto pa sa kanya. Kung siya puro kalokohan ang alam, ang natirang kapatid na lalaki ay hindi mo na kayang patawanin sa sobrang seryoso kung lalaki na ang pag-uusapan.

"Shut up jerk!" Pinandilatan ko siya ng mata. Napa-iling naman siya nang mabitawan ko ang bibig niya. Ngumisi siya sa kin nang nakakaloko.

"I smell something,Roshana. Who's that gu----"

"Wala lang iyon! He's our prof asa ka pa riyan. Alam ko ang tumatakbo sa isip mo! You're disgusting creature," mahina pero may diin kong sabi.

Muli napa-iling siya at umayos na para pumunta sa sofa na inuupuan ko kanina.

"Anong meron? Bakit ka sinapak ng prinsesa natin, Alas?" tanong ni kuya Rohan. Magkasalubong ang kilay niya. Nagtataka sa pagdidilat ko kay Alaster.

Naka sunod naman sa kanya ang iba ko pa'ng kapatid na nag-aasaran pababa. Mukhang bagong gising lang dahil magulo at naka pantulog pa silang lahat.

"Tangina ganda ng chix ko kagabi" rinig kong pagyayabang ni kuya Renzo.

"Wala naman, nagkukulitan lang kam," sagot naman ni Alaster kay kuya.

Bumalik na ako sa inuupuan ko kanina at hindi na muli hinawakan ang cellphone.

"I thought you were fighting... Roshana looks so mad," sabi naman ni Kuya Harris gamit ang ka walang ka emo-emoayong boses.

"We're not fighting," sabi ko para matapos na ang usapan dahil baka lumalim pa at mabuking ako. Mabuti na lang wala pa si Jehova kundi patay talaga ako kapag ibubuking nga ako ng demonyong si Alas.

"Oo nga 'di kami nag-aaway. 'Di kaya ng sikmura ko pag-aawayin ko ang bunso natin," sabi niya sabay ngisi sa akin na para bang may pinapahiwatig siya. Sinasabi ng mga mata niya na may utang ako sa kanya dahil pinagtanggol niya ako.

Tumabi si kuya Renzo sa akin, sumunod si Rohan, Deon at kuya Harris kaya nagsiksikan kami sa sofa.

"Why, I smell liqour all of you?" Ngiwi ko.

Mukhang nagpa-party yata kagabi ang mga kapatid ko kaya pagod na pagod silang tingnan at mukhang walang gana ngayong weekends.

"Oo nga noh. Maligo muna ako." Tumayo si Kuya Rohan. "Halika dito Renzo kailangan mong maligo para makuha yang dumi ng amoy babae sa katawan mo." Hinila niya si Kuya Renzo na lupaypay sa sofa. Nakatitig siya sa malaking flats screen pero lutang ang pananaw

What happened to them? They look exhausted and tired.

"Get your ass," sabi naman ni kuya Deon. Napa-iling na lang ako.. Moonzarte nga naman.

"I'm tired bro. Maya na'ko maligo, sakit ng ulo ko." Pumikit siya nang mariin.

"Pfft Tangina! Sino iyong kahalikan mo kagabi ha?" Asar ni Alas sa kanya.

"Shut the f**k up! Ikaw rin naman ah. Sino 'yong kasama mo sa kotse?" Biglang nabuhayan si kuya Renzo sa pang asar ni Alaster sa kanya.

Nakita kong nag-iwas ng mukha si Alaster nang lahat ng atensyon ay nasa kanya. Kahit kailan hindi ko pa nakitang may kasama siyang babae. Ika nga niya Allergy siya sa ganyan. So who is the lucky girl?

"Ako na nga muna ang maliligo" Mabilis na umalis si Alaster. Nakaka-curios tuloy iyong babae.

"Hoyy! Alas! Sagutin mo! Fvck bro!" natatawang sigaw ni kuya Rohan.

Tinaasan lang siya ng midlle finger nito sabay sabing "f**k off!"

Napuno ng tawanan ang lahat. Pati tuloy ako hindi mapigilang matawa. Kahit kailan pikonin talaga, iyong tipong ang hilig niyang mang-asar pero kapag siya ang naasar halos lumukot ang mukha niya sa inis.

"Manang paki-hatid nga ng merrienda rito," utos ni Kuya Deon sa kakalabas lang na ginang sa kusina.

"Sege iho" nakangiting sabi niya bago siya pumasok pabalik sa kusina..

Tinignan ko isa-isa ang mga kapatid ko. Hindi nila napansin iyong ginang dahil busy sila sa kakalaro ng X-box. Si kuya Deon naman nasa cellphone ang mukha tapos si kuya Harris nasa loptop niya nakatuon.

"Kuya..." I called kuya Harris

"Hmm" Siya... hindi man lang ako binalingan.

I was going to speak when manang walk towards us. Bitbit ang merrienda namin. Nilapag niya ito sa centered table. Hindi mawala ang titig ko sa kanya. Ngayon ko lang kasi siya nakita sa bahay.

"Thanks manang," sabi ko.

Sinulyapan niya ako at ngumiti. Kahit may katandaan na siya pero ang ganda niya pa rin. Parang nasa thirties pa lang siya. Mapungay ang mata niya.

"Mga iho magmeryenda na kayo. Kagigising niyo lang, dapat sana kanin kakainin niyo." Baling niya sa mga kapatid ko na busy sa ginagawa.

"Mamaya na kami kakain manang," magalang na sabi ni kuya Jeho na kadarating lang.

"Busog pa ako sa babaeng kinain ko kagab,i" sabi naman iyon ni Alaster na preskong-preskong galing sa pagligo pero laro agad ang inatupag.

"Langya ka talaga Alas! Bibig mo talaga hindi matikom," sita ni Jeho sa kanya. Silang dalawa ang nag lalaro sa X-box "Who!! Panalo na !"

Nakita ko ang pag-iling ni manang. Na-igtad ako nang bigla niya akong tiningnan, sakto namang naka titig rin ako sa kanya.

"Iha, anong gusto mong kainin para magawan kita?"

"Okay na po ito. Salamat, Manang."

Tumango siya at lumisan na. Ilang sandali pa lumabas siya na may bitbit na juic, nilapag niya ito sa katabing merrienda.

"Tawagin niyo lang ako 'pag may kailangan kayo."

"Ok manang," sabi ko dahil mukhang ako lang nakakapansin sa prensensiya niya.

Umalis na ulit siya. Sinundan ko ng tingin ang nilalakaran niya hanggang mawala siya sa paningin ko. Hindi ko man lang napansin na may bago kaming katulong sa bahay.

"Kuya Harris?"

"What is it" Tumigil si kuya sa pag trabaho sa loptop niya

"May bago pala tayong katulong? Kailan siya nagsimulang magtrabaho rito sa Mansion?"

Nag-isip naman siya. "Last month. Why? Did you just notice manang Rosalinda today?"

Dahan-dahan akong tumango. Nagulat sa narinig, matagal-tagal na pala ang bagong katulong namin. Hindi ko man lang napansin iyon.

"You must explore our house, Roshana," aniya tila 'di makapaniwala.

Kinagat ko ang pang ibabang labi at tinikman ang pancake na mainit pa. Namangha ako sa sarap ng pagkagawa. Hindi basta-bastang pancake lang dahil kakaiba ang lasa nito. Sobrang sarap, ang hirap e explain ng lasa dahil hindi basta-basta.

Kaya pala nitong nagdaang araw naiba rin ang timpla ng mga pagkain. Ang sasarap kaya ng mga luto ng bagong tagaluto. Hindi ko maiwasang maparami ang kain. Akala ko nag-iba lang yong appetizer ko sa tiyan kaya napasarap lagi ang pagkain ko. Iyon pala may bago kaming katulong.

Mga limang tao ang katulong namin sa bahay, alam ko na ang pangalan nila kaya nga nagulat ako nang may nakita akog bagong mukha.

"Kilala niyo ba ang bagong katulong?" tanong ko sa kanila

Sabay nila akong sinulyapan na para bang nagsalita ako nang mahiwaga. Tumango sila.

"Yeah, we know her. Why?"

"Oo si manang Rosalinda. Bakit? Sarap ba ng luto niya?Naku kung pwede lang kumain ng marami gagawin ko kaso sayang iyong abs ko pag naparami" Ngisi ni Alas.

"Bilbil kako" Angal ni kuya Rohan at Jehova.

Nag-asaran na sila ngunit wala na ako sa huwisyo para pansinin pa ang kalokohan ng mga kapatid ko. Hindi ko ipagkakaila na magaling ngang magluto iyong si manang.

"Mom labas lang ako. May bibilhan lang sa national books store," paallam ko kay mommy.

She's baking in the kitchen. Kasama niya si Manang Rosalinda sa pagbe-bake, mukhang nagkatuwaan ang dalawa dahil panay ang kwento ni mommy ng kung ano sa kanya.

"Sige anak, mag-ingat ka. Pahatid ka sa mga kuya mo." Nagpahid siya ng kamay para ibigay ang credit card niya sa akin. Napangisi ako ng makita itong nakalahad sa akin.

"I don't need that Mom. May pera pa naman ako, 'yong allowance ko," naka ngiti kong sabi.

"You sure?"

"Yes! Mom. Bye." Hinalikan ko siya sa pisngi. Sinulyapan ko si manang na may kinalkal sa cabinet.

"Teka lang, Roshana. Ito oh, payong mainit sa labas."

Medyo nagulat pa ako sa pagsingit ni manang. Tinanggap ko ito nang naka ngiti. This is the first time na masyadong maalaga ang katulong namin. Iyong apat kasi hindi ko masyadong gusto iyong pag uugali. Dahil na rin siguro sa katandaan.

"Thanks manang," I said before going out in the kitchen.

Nakita ko si kuya Deon na pababa ng hagdan. Bihis na bihis at sobrang preskong pagmasdan.

"Morning, Rosh. Where's mom?"

"Nasa kitchen. Kuya may lakad ka? "

"Yeah," simpleng sagot niya habang tinutupi ang pulo hanggang siko.

"Sa'yo na lang ako magpapahatid, pupunta ako ng books store may bibilhan lang. Can I ride with you?"

"Alright. But I can't take you home I will just drop you there."

"It's okay kuya, magpapakuha na lang ako kay Haze."

Iyon nga ang nangyari. Pagkadating ko sa books store agaran akong bumaba pero bago 'yon marami pa siyang bilin.

"Don't go far after you buy your needs. I will call Hazer so that he can fetch you here as soon as possible."

"Yes kuya" I kissed his cheeks.

Nang maka-alis ang kotse niya agaran akong pumasok sa loob ng book store para bumili ng mga kakailanganin. While busying myself picking up the things that I wanted to buy, namataan ko ang isang pigura sa may hindi kalayuan namimili ng libro.

Sinipat ko ito ng pangalawang beses baka nagmalikmata lang ako. Hindi pa ako nakuntento medyo naglakad ako palapit sa kinaroroonan niya.

Lumiko siya sa isang pasilyo ng mga libro kaya naman umikot ako sa kabila para masagupa ko siya. Nasa likuran na niya ako at hindi pa ako napansin.

"Sir Castellijos," naka ngiting tawag ko.

Nilingon niya ako. Medyo nagulat pa siya pagkakita niya sa akin. Winagayway ko ang kamay habang may malaking ngiti pa rin. I didn't expect we will be seeing this place.

"Hi. Anong binili mo?"

Bigla akong nakaramdam ng saya pagkakumpirma kong siya nga itong kaharap ko ngayon.

"What are you doing here?" kalmadong tanong niya sabay balik sa librong hawak niya.

Sinundan ko iyon ng tingin kaso hindi ko na masyadong nabasa ang title dahil tinakpan niya ito sa kanyang likod para maharap ako ng maigi.

"Bumili ako ng books at ball pen. Ikaw anong ginawa mo rito?"

"Tingin-tingin lang. "

Tumango-tango ako naka titig siya sa dala ko. Lalo na sa mga librong nasa basket.

"You like books?"

"Uh... yeah, I like reading fantasy books. How about you?"

Tinignan niya ang relo niya sa pulsohan bago ako binalingan pabalik.

"Who's with you?"

"Ako lang mag-isa" Naka ngiti pa rin ako. Hindi na yata ito mawala-wala habang kaharap siya ngayon. Suddenly my heart pounded.

Mukhang ngayon ko lang napagtanto na kinakausap ko siya ng casual. Para lang kaming nagkakamustahan dalawa.

"Hatid na kita pauwi."

Halos magtatalon ako sa narinig, parang gusto ko na tuloy ibalik itong mga pinamili ko sa lalagyan at huwag nang bilhin.

"Okay. Anong dala mo?"

"I bring a car"

'Di ko maiwasang humanga. Mayaman pala siya, well hindi na ikaka-ila iyon dahil sa pananamit 'tsaka sa postura pa lang pang mayaman na.

Habang nasa counter naka pila, panay ang sulyap ko kay Heron sa may 'di kalayuan sa akin. Naka tayo siya roon, may tinitignan sa labas. Bawat taong nadadaanan siya napapatingin sa kanya. Halos mabali na ang leeg.

"Guwapo nung naka puting t-shirt na lalaki oh."

"Best parang model. Sino kaya itong hinihintay niya riyan?"

Nabaling ang atensyon ko sa babae'ng nasa likuran ko naka pila rin. Titig na titig sila kay Castillejos. Nagbubulungan at tila kilig na kilig.

"Tumingin siya rito. Oh gosh! Ang guwapo talaga," tili nila. Nakaramdam agad ako ng pagka-irita.

Tiningnan ko si Heron na sa akin naman naka titig, hindi naman sa kanila. Gustong umikot ng mata ko sa pagka feelingera ng dalawang babae. Echusera'to, ako tinignan niyan at hinintay.

Parang gusto ko iyong isigaw sa dalawa kaso hindi pa naman ako nababaliw para ipaglandakan 'yon.

"Maam.," tawag ng Cashier sa akin.

"Ayy! Sorry po," hinging paumanhin ko nang ako na sa pila. Hindi kasi mawala ang mata ko kay Heron na pinagpantasyahan ng mga bumibili sa loob. May iba pa na sinasadya talagang dumaan sa kinatatayuan niya para lang mapansin.

"Papunta siya rito," sabi ulit ng nasa likuran ko. Patuloy pa rin iyong bulungan nila tungkol kay Heron.

"2,400.50 is the total bill."

Binigyan ko ng pera ang cashier. Hindi pa ako naka dampot sa pinamili ko nagulantang na lang ako nang biglang tumahimik ang mga babae sa likuran ko, iyon pala naka lapit na si Heron sa akin para kuhanin ang mga pinamili ko.

"Ako na riyan." Agaw ko sa kanya kaso nilayo niya ito sa akin

"I can carry this. Come on."

Naglakad na siya palabas. Namula tuloy ako dahil kahit sa simpleng dala niya, ay lalaking-lalaki siyang pagmasdan.

"Girlfriend niya pala 'yan. Masyado namang bata."

"Hindi naman siguro. Baka kapatid niya 'yan. Minor pa e, imposibleng magjowa ang dalawa."

Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa narinig doon sa dalawang babae. Kinagat ko ang pang-ibabang labi 'tsaka sinundan si Heron palabas.

Masyado ba talaga akong bata? I'm still seventeen pero feeling ko sa sarili ko matured na ako. I look at my baby blue doll shoes and a baby pink dress. Mas lalo pala akong bumata sa suot ko. Favorite ko itong style ko ngayon pero parang naiinis ako sa porma ko.

Hinawakan ko ang buhok na naka tali into ponytail. Hinati ito sa dalawa, tapos may flower hairpin pa ako sa ulo. I look like a child right now.

Para akong maiyak habang sinusundan sa likuran si Heron. Ang tangkad niya at matikas ang katawan. Kahit sa simpleng t-shirt at pants na suot hindi ipagkalailang mas lalong nahumaling ang mga babae sa kanya. Sa kanyang tindig at pananamit walang babaeng hindi kayang mabaliw sa anyo niya.

"Ang gandang bata namanng magkapatid na 'yan".

Mas gumuho na talaga ang mundo ko sa matandang nasagupa namin sa pintuan. Titig na titig siya sa akin, naka ngiti pa ito ngunit hindi ko masuklian. Biglang hindi na maipinta ang mukha ko sa labis na irita.

'We're not siblings!'

I want to shout those words to those people. But I remain silent.

Bakit masyado akong affected. Natural I'm still young kaya sabihin talaga iyon ng mga tao.

"Your brother is here. Is he going to pick you up?" biglang sabi niya nang tuluyan na kaming nakalabas.

Nakita ko si Hazer na bagot na bagot kakahintay sa akin sa kotse. Lumapit siya sa amin at tinanguan si Heron. Para ba'ng magtropa na nagkikita sa eskinta.

"Bakit nandito ka?" matabang kong tanong. Kainis naman kasi, gusto ko sumakay sa sasakyan ni Herondale.

"Kuya Deon called me. Why you're not waking me up in my room para masamahan kita rito? Inabala mo pa talaga itong si Herondale para samahan ka."

"Magkalilala kayo?" gulat kong tanong.

"It's just a coincidence. I saw her inside. I was going to give her a ride but you're here already," balewang sabi ni Heron. Hindi ininda ang pagkagulat at pagtatanong ko.

"Magkakilala kayo? " ulit ko. Sinulyapan ako sandali ni Haze. Kumunot ang noo niya sa akin.

"Yeah. Let's go princess. Our brothers will gonna kill me, tss" Kinuha niya ang mga pinamili ko sa kamay ni Heron. "Thanks dude." Tinapik niya ito sa balikat.

Hindi pa rin ako makapaniwala na magkakilala silang dalawa. Si Hazer na sobrang nerd sa pag-aaral ay may kaibigan pala.

"Next time, magpasama ka kung lalabas. It's very dangerous, Ms.Moonzarte," paalala ni Heron. Ngumuso ako at hindi na umimik sa kanya.

Naglakad na siya sa may hindi kalayuang kotse. Binuksan niya ito. Bago siya pumasok tinignan niya ako ng pang huli. Walang mababakas na emosyon sa kanyang mata. Sinundan ko lang siya ng tingin hanggang makapasok siya sa kotse niya.

Nasa isip ko, para akong bata iniwanan niya sa gilid ng daan. Gusto kong sumakay sa kotse niya ang kaso nandito na si Haze.

"Tara na Rosh," tawag ni Haze.

Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko. Hinintay kong umandar ang sasakyan ni Heron. Kinagat ko ang labi dahil pakiramdam ko nag-iinit ang mga mata ko dahil hindi ako nakasakay sa sasakyan ni Heron.

Herondale Castellijos POV

"Sino iyong babae?"

I look at the girl in the front seat. She's so calm while sitting and do her make ups.

"Kilala lang," malamig na sagot ko.

Inayos ko ang rear mirror para matapat sa kapatid ni Hazer Moonzarte ang salamin. She look solen yet sad while looking the car. I sigh, why I felt so worried by her face?

"Sobrang bata pa nun ah," komento niya. Umayos siya sa pag-upo. Hindi ako nagsalita o kahit tignan siya. Binuhay ko ang sasakyan.

"Bakit hindi mo binili iyong libro? Nakita kong wala kang dala. Di ba kakailanganin mo 'yon. Kaya nga tayo nandito e."

"Masyadong mahal. I can't afford those stuff using my money."

"It's no big deal." She laughdealoudly. "Seriously? I can pay."

Niliko ko ang sasakyan para madaanan namin ang magkapatid. Sobrang tinted ng sasakyan kaya hindi ako kita sa loob na naka tingin ako sa kanya. She's still looking the car that I'm driving... Alam ko namang hindi ako nakita ni Roshana pero dahil sa titig niya sa driver seat. Hindi ako mapakali. Parang tumatagos ang titig niya sa akin.

I curse, she can't see you morron!

"Bakit lumiko ka pa, pwede namang dumeretso ka na. Matatagalan tayo niyan," saad ng kasama ko rito sa loob ng sasakyan.

Napamura ako nang hindi ko namalayan, binuksan niya ang bintana nang matapat kami sa kinatatayuan ni Roshana. I saw how her face change when she saw a woman beside me.

"Close the goddamn window, Aaliyah!"

"Why? The air is so nice."

"I don't give a f**k! Close the window!" nangangalaiti kong saad.

For my entire life I've never been shout to her. Damn it, bigla akong nag-panic sa hindi ko malamang dahilan.

"O-Okay..." she scaredly said. "Bakit ka sumisigaw? Pwede namang magsabi ng mahina."

I curse again and hold the steering wheel so tight. I look at the rear mirror to see if she's standing beside the road but I can't see her anymore darn! She saw the women beside me right? Fvck you Herondale, of course she saw it.