หญิงวัยกลางคน แนะนำตัวว่าชื่อพี่น้อย เป็นเลขาท่านประธาน ลงมารับน้องใหม่ด้วยตัวเองถึงที่ สายไหมยิ้มออกมา แล้วฝากเนื้อฝากตัวกับพี่น้อยด้วยความอ่อนน้อม
" บอสของเรา ทำงานเก่งและต้องไว ถ้าท่านหาอะไรต้องพร้อม เข้าใจไหม "
พี่น้อยบอกนิสัยบอสคร่าวๆให้ฟัง
" งานเลขา หมายถึงต้องดูทุกอย่างทั้งหมดเกี่ยวกับงานและตัวบอส รวมไปถึงคอนเน็กชั่นต่างๆด้วย ค่อยๆเรียนรู้ไปแล้วกัน คนเก่าของท่านก็ถือว่าดี แต่ลาไปเรียนต่อเมืองนอก "
พี่น้อยขยายความ
" ชั้นนี้จะมีทีมบริหารระดับผู้จัดการทั้งหมด สายไหม พี่เรียกไหมนะ "
พี่น้อยตัดบท
" ไหมต้องเตรียมกาแฟ ดูแลแม่บ้านที่ขึ้นมาทำความสะอาด ถ้าไม่ยากมาก ทำเองได้จะดีมาก โต๊ะทำงานค่อนข้างเรียบร้อย ปัดกวาดนิดหน่อยก็พอ บอสไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายมากนัก เข้าใจนะ"
สายไหมพยักหน้า เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่นั่งหน้าห้อง
"มีอะไร โทรได้ตลอด แล้วไหมก็ดูงานไปนะ วันนี้บอสไม่เข้า"
สายไหมยกมือไห้วขอบคุณพี่เลี้ยงอีกครั้ง ก่อนจะสำรวจโต๊ะทำงานตัวเอง
คอมพิวเตอร์รุ่นใหม่แม้จะไม่ล่าสุดแต่ก็ใหม่มากทีเดียว บนโต๊ะทำงานจัดวางอย่างเป็นระเบียบ เธอเปิดดูโปรแกรมต่างๆก็พบว่า ทุกอย่างเรียบร้อยไม่มีข้อผิดพลาดใดๆเลย บนโต๊ะมีสมุดจดเบอร์โทรและรายละเอียดของคู่ค้าเอาไว้อย่างละเอียด ร้านดอกไม้เจ้าประจำ ร้านอาหาร ไทย จีน ฝรั่ง หรือแม้แต่เบอร์คลับ นี่เธอต้องโทรนัดผู้หญิงให้เค้าด้วยใช่ไหม สายไหมถอนหายใจออกมา เธอเปิดเอกสารต่างๆขึ้นมาอ่าน จนล่วงเวลาเที่ยงแล้ว
แม่บ้านวัยกลางคนเดินเข้ามา แล้วถามว่า จะทานอะไรเป็นอาหารกลางวัน ที่นี่มีฟู้ดคอร์ทขนาดใหญ่ อยู่ที่ชั้นห้า สายไหมยกมือไห้วขอบคุณ แล้วเดินลงไปด้วยตัวเอง
เธอตกเป็นเป้าสายตาทันทีที่เดินเข้าไป เลขาใหม่ของบอส ลงมาทานอาหารที่นี่ สายไหมเดินเร็วๆผ่านร้านอาหารต่างๆที่เปิดให้บริการเป็นซุ้ม อาหารหน้าตาน่ากิน แถมราคายังถูกกว่าข้างนอกด้วยซ้ำ สายไหมเลือกเส้นเล็กเย็นตาโฟ เป็นอาหารเที่ยง เธอรับชามมาก่อนจะเดินเร็วๆไปนั่งที่มุมเล็กๆเพียงลำพัง พี่น้อยเดินเข้ามาแล้ววางจานข้าวลง
"พี่นั่งด้วย" สายไหมยิ้มอย่างดีใจ
"ปกติถ้าบอสอยู่ต้องถามบอสว่าจะกินอะไร แล้วสั่งให้พร้อมก่อนเที่ยงเข้าใจไหม แล้วจะมีบางวันที่บอสลงมาทานที่นี่ เพื่อสำรวจคุณภาพ "
สายไหมนิ่งฟังแล้วตักอาหารทานไปด้วย รสชาติดีสมกับหน้าตาทีเดียว เย็นตาโฟชามใหญ่ หมดลงอย่างรวดเร็ว พี่น้อยยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู ก่อนจะชวนชิมขนมหวานต่อ
สายไหมเดินพุ่งป่องขึ้นมาบนห้อง เธออิ่มพุงจะแตกแล้ว เย็นตาโฟ กับ มันเชื่อม อีกจาน รับรองเธอต้องน้ำหนักขึ้นแน่ๆ เธอเปิดเสื้อตัวเองขึ้นเมื่อกับมาที่โต๊ะ แล้วบ่นออกมา
"รับรองว่ากว่าจะผ่านโปรต้องซื้อกระโปรงใหม่แน่" เสียงหัวเราะออกมาเบาๆทำให้เธอปิดเสื้อลง
บอสเปิดประตูออกมา แล้วมองเลขาคนใหม่ที่บ่นเรื่องน้ำหนัก ก่อนจะเปิดเสื้อตัวเองดูพุงที่ยื่นออกมา เค้ากลั้นหัวเราะไม่ไหวจริงๆ จึงหลุดเสียงออกมา เธอตกใจเต็มที่ก่อนจะอายสุดขีดแล้วลุกขึ้นยืน
"บอส" เสียงเธอเรียกเค้าออกไปสั่นๆ พิสุทธิ์ปรับสีหน้า แล้วถามออกมาอย่างเป็นงานเป็นการ
"ครึ่งวันแรก โอเคใช่ไหม "
เค้าถามเรียบๆ
"ค่ะ บอสต้องการอะไรคะ"
เธอถามออกไป
"ขอกาแฟแก้วนึง กาแฟดำ ไม่ใส่น้ำตาล แก้วพิเศษ ถ้าหาไม่เจอ ถามแม่บ้านดู" เค้าสั่งแล้วปิดประตูห้องไป
สายไหมลูบแก้มตัวเอง ตายแล้วมีแต่เรื่องขายหน้าตลอดเลย เธอเดินเร็วๆไปที่แพนทรี ก่อนจะหาแก้วพิเศษที่ว่า แก้วมัคใบใหญ่ขนาดเกือบยี่สิบเซนต์วางบนชั้น เธอคิดว่าคงเป็นใบนี้แน่ๆ แต่ดื่มขนาดนี้จะนอนหลับไหม เธอคิดในใจก่อนจะชงกาแฟไปให้เค้า
เสียงเคาะประตูดังก้อกแก้ก เเล้วเธอก็เปิดเข้ามา ก่อนจะวางแก้วกาแฟตรงหน้า เค้าขอบคุณเบาๆ เธอยิ้มออกมา แล้วหันหลังกลับ
"ฟู้ดคอร์ท ปิดสองทุ่ม ถ้าวันไหนมีโอ พักช่วงสี่โมงครึ่งถึงห้าโมงเย็น ขนมปังนึ่งเค้าอร่อยนะ เผื่ออยากลอง"
เสียงบอสบอกลูกน้องสาว สายไหมกลืนน้ำลายทันที ขนมปังนึ่งใช่ไหม เย็นนี้เธอจะไปลอง