ลุ้นรักจับหัวใจบอส

หวั่นไหว

​

ถ้าขนมเมื่อตอนกลางวัน เป็นรางวัลปลอบใจ สัมผัสเมื่อสักครู่คงเป็นรางวัลที่1แน่ๆ สายไหม หน้าแดงก่ำเต็มที่เลย เมื่อเค้าลูบผมเธอเบาๆ หากไม่เกรงใจสายตาคนอื่น เธอคงร้องวี้ดออกมาแน่ๆ ยิ่งเค้าน่ารักกับเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเธอยิ่งถลำลึกลงเท่านั้น

จานขนมปังนึ่ง นมนมอุ่น2 แก้ว ถูกวางลงตรงหน้า เธอกำเงินทอนมาคืนเค้า พิสุทธ์หยิบเงินทอนมายัดลงกระเป๋าเสื้อ แล้วมองหน้าเธอ คนตรงหน้าเขินอายเต็มที่กับสิ่งที่เค้าทำ ตัวเค้าเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าทำไมต้องทำแบบนั้น แต่คนตรงหน้าก็น่ารักเหล่อเกิน ทนห้ามใจไม่ไหวจริงๆ

ขนมปังนึ่งไส้ทะลัก สองชิ้นถูกแบ่งตรงหน้าคนละชิ้น เค้ากำลังจะบอกเธอให้ระวัง แต่ไม่ทันแล้ว เธอหยิบขึ้นมากัดเข้าปากทันที ไส้นมไหลเปื้อนขอบปากออกมา เธอมองหาทิชชูแต่ดูเหมือนกล่องกระดาษทิชชูจะอยู่ไกลเกินไป

ผ้าเช็ดหน้าสีขาวสะอาดถูกนำมาซับที่ปากเธอเบาๆ นิ้วโป้งของเค้าถือโอกาสไล้เบาๆที่ปากของเธอ

สายไหมรู้แล้วว่าเค้าเป็นไฟ ปากของเธอเห่อร้อนอย่างมาก แล้วเค้าก็ปล่อยมือออก เธอไม่รู้หรอกว่าทุกการกระทำของเค้าคืออะไร แต่สำหรับเธอแล้ว ความรู้สึกนี้จะติดตราตรึงใจเธอไปนานแสนนาน

เค้าถอนมือออกอยากยากลำบาก ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ไม่ควรได้สัมผัสปากเธอ แต่เป็นปากเค้าต่างหาก พิสุทธิ์ยกแก้วนมขึ้นดื่มกลบเกลื่อนอาการ เธอกินขนมของเธอต่ออย่างระมัดระวัง ไม่มีคำพูดอะไรออกจากปากของทั้งคู่ แต่คนทั้งสองรู้ดีว่า ระหว่างเธอและเค้ามีบางอย่างเปลี่ยนไป

สายฝนยังตกลงมาอย่างต่อเนื่อง เค้ามองความมืดด้านนอก แล้วเดินออกไป เธอเงยหน้าขึ้นมา

"บอสกลับแล้วหรอคะ" เธอถาม เค้าพยักหน้าแล้วดูเวลา

"ไปเดี๋ยวไปส่ง" เค้าบอกออกมา เธอส่ายหน้าเตรียมจะปฎิเสธออกมา

"ลุกเร็วๆ เดี๋ยวดึก" เธอเก็บของอย่างรวดเร็ว แล้วเดินตามหลังเค้าไป

ลิฟต์ปิดสนิทลง ภาพสะท้อนที่ประตูลิฟต์ เป็นภาพเธอกับเค้ายืนคู่กัน สายไหมมองข้างๆแทน คนข้างๆหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ช่างหยอดช่างแกล้งแบบนี้ เดี๋ยวจับหอมเลย สายไหมคิดในใจ

รถสปอร์ตคันหรูจอดติดอยู่บนถนนนานนับชั่วโมง แอร์ในรถเย็นฉ่ำจนเธอขนลุกไปหมด เค้าเปิดเพลงสากลฟังเบาๆอย่างผ่อนคลาย เธอนั่งกอดอกตัวเองเอาไว้แน่น คนขับรถสังเกตเห็น

"หนาวหรอ"

เค้าปรับแอร์ให้เธอทันที ก่อนจะถอดสูทตัวเองออก แล้วยื่นให้เธอ สายไหมส่ายหน้า เค้าจัดการคลุมตัวให้เธอเองอย่างขัดใจ แล้วบ่นออกมา

"ถ้ารู้ว่าดื้อแล้วไม่สำเร็จ จะดื้อทำไม"

สายไหมค้อนน้อยๆแล้วหันหน้าหนี เธอกลัวเค้าจะเห็นความสุขของเธอที่มันแทบจะทะลุออกมานอกอกอยู่แล้ว กลิ่นหอมอ่อนๆกับความอบอุ่นของเค้าอบอวลอยู่เต็มหัวใจ วันนี้เธออยากให้รถติดสักค่อนคืน จะได้อยู่แบบนี้นานๆ

" ทำงานใหม่ไม่ทันไร มีรถสปอร์ตมาส่งถึงบ้าน สงสัยจะพากันไปถึงไหนต่อไหนเสียมั้ง "

พ่อเลี้ยงพูดขึ้นมา เมื่อเธอเดินเข้าบ้าน เค้านั่งอยู่หน้าร้านพร้อมเบียร์อีกหลายขวด พิสุทธิ์ขมวดคิ้วออกมา เมื่อเธอบอกให้จอดหน้าบ้านหลังนี้ บ้านอยู่ติดถนนก็จริง แต่คนที่นั่งอยู่ดูไม่น่าไว้ใจเลย เธอส่งเสื้อคืนให้เค้า แต่เค้าไม่รับ

"เอาไปซักแห้งให้ด้วย"

เค้าสั่งออกมา หน้าที่เลขาใช่ไหม ดีคืนนี้จะเอามานอนกอดก่อน เธอยกมือไห้วขอบคุณ แล้วเปิดประตูรถ เดินเข้าบ้านไป เค้าจอดมองเธอเดินเข้าไปแล้วจึงขับรถออกมา

พิสุทธิ์รู้ดีว่าสิ่งที่เค้าทำลงไปคืออะไร เค้าเริ่มต้นทำลงไปแล้ว ผลตอบแทนที่ได้รับดีต่อความรู้สึกตัวเองจริงๆ เธอเป็นอย่างที่เห็น ชัดเจน อ่านง่าย และที่สำคัญ เค้าชอบแบบนี้ อยู่ด้วยแล้วสบายใจดี เท่านี้ก็พอแล้ว

เสียงเพลงดังออกมาจากในห้อง เค้าเปิดประตูเข้าไปเห็นเธอกำลังเช็ดกระจกอย่างขยันขันแข็ง กางเกงขาสั้นตัวเล็กกับเสื้อยืดอีกตัวที่เธอใส่ ดูคล้ายเด็กมหาลัยเข้าไปอีก เค้ากระแอมออกมา เธอหันมาทันที

สายตาของเค้ามองเธอแล้วยิ้มออกมา ผมยาวที่เคยปล่อยสยาย มันขึ้นเอาไว้รวบๆ ใบหน้าขาวใสมีเหงื่อซึมออกมา เค้าเดินตรงเข้าไปหา แล้วยิ้มออกมา

"นี่เลขาผมใช่ไหม คิดว่าเด็กที่ไหนมาทำงาน" เค้าบอกกับเธอเบาๆแล้วกักเธอเอาไว้ในอ้อมแขน