C H A P T E R 8
Rrrr
“ฮัลโหล” ภูมิรับสายเบอร์แปลกที่โทรเข้ามา
“สวัสดีครับ ผมทินนะครับ คือรูปถ่ายในวันงานผมได้ปรับแต่งไปส่วนหนึ่งแล้ว คุณภูมิดูรูปก่อนไหมครับ”
“ดูก่อนครับ แอดไลน์จากเบอร์แล้วส่งมาได้เลยครับ”
“เดี๋ยวผมเอาไปให้ดูที่บ้านเลยก็ได้ครับ”
“หื้อ คุณรู้จักบ้านผมเหรอ”
“ครับ อีกห้านาทีพบกันนะครับ” ปลายสายวางไปในทันทีภูมิมองสมาร์ตโฟนด้วยความงุนงงปนกังวลว่าใช่ช่างภาพแน่เหรอ เขาจำได้ว่าทีมที่ไปถ่ายในวันงานมี 4คน แต่ไม่มีสักคนที่ชื่อทิน
ขวัญเพิ่งแต่งตัวเสร็จกำลังเดินลงมาจากชั้นสอง เธอเห็นสามีคว้าไม้กวาดมาถือ ท่าทางการถือไม่ใช่ว่าจะเอามากวาดบ้าน เหมือนเขาจะเอามาฟาดใครมากกว่า เบนสายตาไปที่โต๊ะกระจกตัวเตี้ยมีมีดทำครัวที่เขาเอาออกมาวางไว้
“ทำอะไร” เสียงของขวัญทำเขาสะดุ้งโหยง
“หลบไปขวัญ ภูมิจะต่อสู้กับมันเอง” ภูมิชูไม้กวาดขึ้นสูง หน้าตาฮึกเหิมอย่างกับซูเปอร์ฮีโร่ที่กำลังจะต่อสู้กับ
