วันนี้หมออนุญาตให้พี่เจ้าคุณออกจากโรงพยาบาลได้ โชคดีที่ฉันมีเรียนตอนบ่าย
พี่เจ้าคุณให้คนขับรถเอารถมาให้ จากนั้นก็ให้คนขับรถนั่งแท็กซี่กลับ ฉันก็ไม่เข้าใจว่าเขาจะขับรถไปเองทำไม ทำไมไม่ให้คนขับรถขับไปให้
“จะไปไหนคะทำไมไม่รีบกลับบ้าน หนูต้องไปเรียนนะ” ฉันรีบพูดท้วงเมื่อพี่เจ้าคุณเลี้ยวรถมาที่ห้างสรรพสินค้า
“ไหนว่ามีเรียนบ่าย พี่แวะมาซื้อของแป๊บเดียว”
ฉันไม่ได้ตอบอะไรอีก แค่พยักหน้าตอบก็แค่นั้น พอจอดรถพี่เจ้าคุณก็ให้ฉันลงไปจากรถให้เข้าไปในห้างด้วยกันกับเขาตอนแรกฉันจะไม่ลงไป แต่พี่เจ้าคุณนี่สิเอาฉันลงไปจนได้
“มาซื้ออะไรคะ” ฉันหันไปถามพี่เจ้าคุณ
“ซื้อกล้อง ^_^”
“ซื้อทำไม” ฉันถามกลับอย่างแปลกใจ อย่างพี่เจ้าคุณเนี่ยนะซื้อกล้อง ถ้าบอกว่าซื้อไปถ่ายรูปตัวเองต้องไม่ใช่แน่ๆ
“พี่อยากซื้อ” พี่เจ้าคุณตอบแค่นั้นก่อนจะจูงมือฉันเดินเข้าไปในร้านขายกล้อง
เขาซื้อจริงๆ ด้วย ไม่น่าเชื่อ
หลังจาก
