ฉันถึงกับถอนหายใจออกมายาวๆ พี่เจ้าคุณเขาไม่รู้ตัวเองบ้างเลยเหรอว่าเขาบังคับฉันขนาดไหน
“ว่าไง” พี่เจ้าคุณเลิกคิ้วถาม
“ค่ะ”
“พรุ่งนี้”
“จะบ้าเหรอคะ ขอเวลาหนูหน่อยสิ” ฉันรีบประท้วงทันที ฉันไม่ได้ต้องการจะเลิกกับพี่เดย์ แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง
ทำไมมันเหนื่อยใจขนาดนี้นะ
“แล้วเมื่อไหร่”
“หนูขอเวลาสามเดือน”
“นานไป” พี่เจ้าคุณทำหน้าอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า
“สองเดือนก็ได้ค่ะ”
“บอกเลิกใช้เวลาถึงสองเดือน หึ!!”
“ถามหนูบ้างสิคะว่าหนูอยากเลิกกับเขาไหม ไม่ใช่จะบังคับกันอย่างเดียว”
“พี่ไม่สนเธอเป็นเมียพี่เธอก็ต้องมีแค่พี่คนเดียว”
“งั้นหนูก็จะมีผัว เยอะๆ...อื้ออ มันเจ็บนะพี่เจ้าคุณ” ฉันร้องออกมาเสียงหลง ยังพูดไม่ทันจะจบพี่เจ้าคุณก็กระชากแขนฉันแรงๆ จนตัวฉันแทบจะปลิวไปตามแรงกระชากของพี่เจ้าคุณ
“อย่าพูดแบบนั้นให้พี่ได้ยินอีก” พี่เจ้าคุณสั่งเสียงแข็ง
“แล้วทำไมต้องโหดด้วยหน
