"ข้าว่าท่านบอกเรื่องที่ข้าอยากรู้มาดีกว่า ข้าไม่อยากพูดไปเรื่องอื่น"
"ท่านจะรีบไปที่ใด อยู่กินข้าวกับข้าก่อนสิรอบที่แล้วข้ายังกินเป็นเพื่อนท่านเลยนะ"
เหมยลี่คิดว่าชายผู้นี้ช่างเจ้าเล่ห์เสียเหลือเกิน ถ้าไม่ติดว่าเธอต้องหาข่าวกับเขาคงไม่อยากติดต่อคุยด้วยกลัวว่าความฉลาดรอบรู้ของเขาจะทำความลับของเธอแตกเข้าสักวัน
"ก็ได้ถือว่าข้ากับท่านไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะ " เหมยลี่ตอบรับอย่างจำใจ
แต่คนที่บอกว่าไม่หิวและไม่อยากกินกินทุกอย่างจนเกลี้ยงและดูท่าจะไม่อิ่มเสียด้วย เฟิ่งหวงได้แต่มองภาพนั้นอย่างนึกเอ็นดูนางปกติต้องไว้ตัวรักษามารยาทกับชายแปลกหน้าแต่นี่นางทำตัวเป็นตัวเองแถมยังกินอย่างไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ
"ข้าว่าจะสั่งอาหารเพิ่ม"
"งั้นข้าขอหมูเปรี้ยวหวานกับซุบปลาอีกนะ" เหมยลี่บอกด้วยท่าทางดีใจเมื่อได้กินอาหารที่ชอบโดยไม่ต้องกลัวอ้วนแบบที่ผ่านมา
เฟิ่งหวงได้แต่มองหญิงสาวด้วยความอึ้งไม่รู้ว่านางเอ
