ท่านอ๋องวันนี้ต้องไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้เป็นการส่วนพระองค์ จึงนำผู้ติดตามมาแค่คนสนิมคนเดียวเท่านั้น พอมาถึงที่พำนักขององค์ฮ่องเต้ทางขันทีก็ประกาศว่าท่านอ๋องขอเข้าพบและเปิดประตูให้เข้าไปด้านในเมื่อได้รับคำบัญชาแล้ว
"ถวายบังคมพระเจ้าค่ะ ขอให้พระองค์มีพลานามัยแข็งแรงหมื่นปีหมื่นๆพี่พระเจ้าค่ะ "
"ไม่ต้องมาก็พิธีหรอกเชิญ"
แล้วเมื่อท่านออกเงยหน้าขึ้นก็ต้องเจอกับที่ยิ้มยียวนกวนประสาทส่งมาให้อยู่ก่อนแล้ว
"ทำไมท่านเจอหน้าข้าต้องทำสีหน้าเบื่อหน่ายเช่นนั้นหรือท่านอ๋อง"
"ข้าไม่กล้าทำสีหน้าเช่นนั้นใส่ท่านหรอก ข้าแค่แปลกใจที่วันนี้ท่านเข้าวังหลวงได้"
"ท่านจะได้สบายใจว่าข้าไม่ได้กระด้างกระเดื่องต่อฮ่องเต้มิดีหรือ"
เฟิ่งหัวยังคงตอบอย่างอารมณ์ดีที่เห็นท่านอ๋องหนิงหลงไม่พอใจ แม้จะทำหน้านิ่งแต่เขาเป็นสหายกันตั้งแต่กำเนิดแล้ว เหตุใดจะมองไม่ออก
"พวกเจ้าของคนเจอหน้ากันไม่ได้เลยนะ ทำให้ข้าเพลิดเพลินเวลาดู
