EP15
@โรงพยาบาล
ฉันใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้หอพักที่เปิดทิ้งไว้มากที่สุดเพราะคิดว่าพวกท่านไม่น่าจะไปไหนได้ไกล พอมาถึงก็ตรงดิ่งไปยังแผนกฉุกเฉินทันที สายตาก็เห็นแม่นั่งด้วยสีหน้าเศร้าอยู่ เห็นแบบนั้นจึงรีบเข้าไปหาท่านทันที
"แม่"
"ปิ่น"
"หมอออกมารึยังคะ" ฉันถามออกไปแล้วเข้าไปจับมือท่านเอาไว้แน่น
"ยังเลย กำลังรอผลเอกซเรย์ร่างกายอยู่"
"ทำไมอยู่ๆ ยายถึงเป็นแบบนี้ละคะ ตอนถูกส่งตัวไปต่างประเทศ เขาให้แม่กับยายทำอะไร" ไม่รอช้าก็ตัดสินใจถามสิ่งที่ข้างคาในใจออกไป ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงข้างกายแม่
"เอ่อ…"
"บอกมาเถอะค่ะแม่"
"เขาก็ให้ทำงาน"
"งานอะไร"
"ปิ่นไม่ต้องรู้หรอกลูก"
"ปิ่นต้องรู้ค่ะแม่"
"เขาให้แม่กับยายทำงานกับกลุ่มพวกแรงงานต่างชาติ แต่มันเป็นงานกลางแจ้งที่สำหรับผู้ชายทำ ร่างกายของยายเลยทรุดลงตั้งแต่วันแรก" แม่เล่าด้วยสีหน้าเศร้า เดิ
