ทะเลทรายนูเบีย
ท่ามกลางท้องทะเลทรายที่แสนเวิ้งว้างไกลสุดสายตา แสงแห่งเทพราใกล้จะลาลับจากขอบฟ้าเข้าไปทุกขณะเวลาแห่งรัตติกาลกำลังก้าวเข้ามาเยือน และในยามนี้กลางทะเลทรายที่แสนเปล่าเปลี่ยวไร้สิ้นผู้คนเดินทางสัญจรไปมา
เนินทรายเบื้องหน้าปรากฏผ้าขนาดใหญ่ห่อหุ้มคล้ายร่างของคน นอนสงบนิ่งไร้สิ้นญาติมิตร โดดเดี่ยวเดียวดายและหามีผู้ใดเหลียวแลร่างดังกล่าวนั้นประดุจซากศพไร้ญาติฉันใดก็ฉันนั้น
ความมืดมิดเริ่มแผ่เข้ามาปกคลุมโดยรอบ และแล้วเวลาแห่งรัตติกาลก็เข้ามาเยือนพร้อมๆ กับดวงวิญญาณของอดีตพระสังฆราชผู้ลือนามพลันปรากฏขึ้น ดวงวิญญาณปรากฏอยู่ตรงหน้าร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้า ดวงตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนยืนมองหลานสาวเพียงคนเดียวด้วยความรัก
“ไนล์!” เสียงแหบแห้งร้องเรียกชื่อเพื่อให้หญิงสาวฟื้นคืนกลับมา
“ฟิ้ววววว” จู่ๆ ลมกรรโชกแรงมิรู้มากจากทิศทางใดพลันบังเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เฮือก!” ลมหายใจได้กลั
