ผู้ชายขายเซ็กส์

มังกรน้อยของฟรานซิส

บทที่ 5 มังกรน้อยของฟรานซิส

กุ๊กไก่รีบตื่นแต่เช้าแล้ววิ่งจู๊ดออกจากบ้านทันที โดยแป๊ะโน้ตติดไว้ที่ห้องครัวบอกพี่ชายทั้งสองของเธอว่า วันนี้เธอต้องรีบไปเข้าประชุมทำให้ไม่สามารถอยู่ทานมื้อเช้าได้ เพราะนายฟรานซิสคนเดียวทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืน เอาแต่คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ไหนจะมารบกวนเวลานอนเธออีก นิสัยก็ไม่ดี ติดสินบนเธอว่าจะทำสปาร์เก็ตตี้ของโปรดให้ทาน เธอไม่ได้ห่วงกินเลยนะ เพียงแค่ได้ยินว่าคาโบนาร่าเท่านั้นหูผึ่งเลยทันที

“กริ้งงงงง”

เสียงกริ้งหน้าห้องดังขึ้น ทำให้ฟรานซิสที่กำลังจัดการกับมื้อเช้าหยุดชะงักลง แล้วเดินไปเปิดประตู ไม่ต้องบอกว่าใครมาแต่เช้า นอกจาก กวางน้อยไร้เดียงสาของเขาคนเดียว มือหนาจัดการเปิดประตูออก พบกวางน้อยแสนน่ารักในชุดเดรสสีชมพูหวานแหวว ถักเปียทั้งสอง ดูไปดูมา ราวกับเจ้าหญิงน้อย “เจ้าหญิงน้อยของราชสีห์” เข้าท่าดีแฮ่ะ

“อรุณสวัสดิ์ครับกวางน้อย เข้ามาก่อนสิ ผมเตรียมอาหารเช้ารอกวางน้อยไว้แล้ว” เสียงทุ้มทักทายขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่น

“นี่คุณฟราน ฉันชื่อ กุ๊กไก่นะ ไม่ใช่กวางน้อย” กุ๊กไก่หันไปค้อนใส่ฟรานซิสอย่างไม่พอใจ มีที่ไหนมาเรียกเธอแบบนั้น ชื่อมีก็ไม่ยอมเรียก มาเรียกกวางนง กวางน้อย ฟังแล้วมันจั๊กจี้

“หมับ!!!!”

มือหนาดึงร่างเล็กมาในอ้อมกอด ร่างนุ่มนิ่มหอมๆ ทำเอาแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ

“คุณเหมาะกับชื่อกวางน้อยมากเลยรู้ไหม กวางน้อยของราชสีห์ ชื่อไหนมันก็ไม่สำคัญเท่ากับตัวคุณหรอกนะ ฟอดดด” ใบหน้าคมเคลียคลอที่แก้มนวล จากนั้นก็แอบหอมแก้มฟอดใหญ่

“คุณ!!!!” กุ๊กไก่หันไปขึงตาใส่ฟรานซิสอย่างไม่พอใจ ที่แอบมาขโมยหอมแก้มนวลของเธอ

“มาๆ กินอาหารเช้า ผมทำของโปรดให้คุณแล้วนะกวางน้อย” ฟรานซิสจูงมือกวางน้อยเดินไปยังห้องครัว แล้วจัดการเอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟ กุ๊กไก่หูตาแพรวพราวทันทีเมื่อเจอกับของโปรดของตนเอง เธอไม่ได้เห็นแก่กินเลยนะ แต่เห็นของโปรดทีไร อดใจไม่ได้ทุกครั้ง

“สาวน้อยกินสิ นั่งมองมันคงอิ่มหรอกนะ”

“ชิ!!” กุ๊กไก่หันไปค้อนใส่ฟรานซิสอย่างไม่พอใจ แล้วลงมือจัดการกับอาหารเช้าตรงหน้าที่แสนวิเศษ ล้วนแล้วแต่มีของโปรดเธอทั้งนั้น

ฟรานซิสนั่งมองกวางน้อยของเขาที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารเช้าตรงหน้า ดูทำหน้าเข้าสิ เหมือนกับเด็กน้อยที่ได้รับลูกอมเป็นของขวัญนั่นแหละ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงฟรานซิสยกจากไปล้าง ตอนแรกแม่กวางน้อยของเขานะไม่ยอม จะล้างเองให้ได้ เขาเลยต้องจัดการด้ววิธีนี้

“อยากเจอมังกรน้อยเหรอ ผมเลี้ยงมังกรน้องจริงๆ นะ”

เท่านั้นแหละแม่กวางผู้เดียงสาของผมก็หยุดชะงักแล้วสะบัดตูดน้อยไปนั่งเพลิดเพลินที่ห้องรับแขก อยากจะหัวเราะให้ดังลั่น แม่กวางน้อยดันเชื่อจริงๆ ว่าผมเลี้ยงมังกร ไอ้มังกรที่ว่ามันก็น้องชายผมนั่นแหละ แต่...เฮ้อ!! กวางน้อยเอ่ยชวนไมเกรนขึ้นมาเลยทีเดียว

ฉันมองหันซ้ายหันขวาไปมา กลัวเจ้ามังกรน้อยของคุณฟรานซิสจะออกมาพ่นไฟใส่ฉัน เอ่….แล้วเขาไปเอามังกรมาจากไหนล่ะ มันคือสัตว์ในเทพนิยายไม่ใช่เหรอ...แต่เธอเคยได้ยินว่ามีคนเลี้ยงมังกรด้วย หึ้ยยยย แค่คิดก็กลัวแล้ว เลี้ยงไปได้ยังไงสัตว์แบบนั้น

ฟรานซิสจัดการเก็บโต๊ะล้างจานให้เรียบร้อยแล้วเดินไปหากวางน้อยของเขาที่กำลังนั่งดู….กวางน้อยของเขาดูชินจัง!!! อยากจะบ้าตายยย นี่!!!! มันคืออะไรกันเนี่ย ผู้หญิงคนนี้มีอะไรที่แปลกเหมือนกับชาวบ้านบ้างไหม ดูชินจัง!!!สุดแปลกมาก ปกติวัยนี้แล้วควรดูซีรีส์นะ แต่...กวางน้อยดู ชินจัง!!ครับท่าน ดูหัวเราะเข้าสิ แหม!!!! เดี๋ยวพ่อก็จับกดสักหรอก

“หัวเราะอะไรเสียงดัง”

“-----”

เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ โปรดติดต่อใหม่อีกครั้ง

“กวางน้อย!!!” เรียกอีกครั้ง ก็ได้รับเสียงหัวเราะกลับมา

“-----”

เงียบไม่มีเรียกตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

“ฟรานซิสจะไม่ทนแล้วนะ!!!” ว่าแล้วก็เดิมตุ้มๆ เข้าไปในกวางน้อยทันที มือหนาจับใบหน้ากวางน้อยและฉกริมฝีปากทันที

“อุ๊บ!!!”

ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ริมฝีปากหนาแทะเล้มริมฝีปากทั้งบนทั้งล่างอย่างอ่อนโยนนุ่มนวล มือเรียวเลื่อนโอบคอของฟรานซิสไว้ ลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพรงปากดูดกลืนกินน้ำหวาน กระหวัดลิ้นพันเกี้ยวลิ้นเล็กอย่างอ่อนโยน ผ่านไปสักพัก ฟรานซิสก็ถอนจูบออก กุ๊กไก่ซุกหน้าลงอกแกร่งของฟรานซิสอย่างเขินอาย

“หึหึ” ฟรานซิสหัวเราะในลำคออย่างมีความสุข ที่ได้แกล้งกวางน้อย ดูสิแก้มนวลแดงราวกับมะเขือเทศ ปากของเธอชั่งหอมหวานเหลือเกิน เหมือนยาเสพติดชนิดหนึ่ง ที่ได้ลิ้มรสแล้วจะติดใจ จนถอนตัวไม่ขึ้น

“หมับ!!”

ฟรานซิสอุ้มกวางน้อยของเขามานั่งบนตัก จากที่ช็อกแล้วยิ่งช็อกเข้าไปอีก

“อย่าดิ้นสิ เดี๋ยวมังกรน้อยตื่นนะ”

“O--O”

“มัง...มังกรน้อย คุณเลี้ยงมังกรน้อยจริงๆ เหรอ” เสียงหวานถามขึ้นด้วยน้ำเสียงลั่นๆ ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ด้วยความระแวง กลัวว่ามังกรมันจะมางับกินหัว แค่นึกภาพเธอก็หลับทันทีด้วยความกลัว

“หึหึ”

โอ๊ยยย เขาอยากจะถามพี่ชายของกวางน้อยจริงๆ เลี้ยงน้องสาวแบบไหน ถึงได้ไม่รู้จักมังกรน้อย นี่เป็นครั้งที่สองแล้วนะเขาพูดออกไป แต่….แม่กวางน้อยของเขาดันตีความไปว่ามันคือสัตว์ เขาควรดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย ไร้เดียงสามากกกก

“อุ๊ย!!”

มือเรียวรีบชักออกมาทันทีเมื่อไปโดนสัมผัสอะไรบางอย่างที่มันอุ่นๆ แถมยังดิ้นได้ด้วย

“เป็นอะไรไปหือออ ตกใจอะไร” เขาแกล้งถามขึ้น ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่ามือของกวางน้อยน่ะ ไปโดนลูกชายของเขา ดูสิ!!ตัวสั่นเชียว

“เมื่อกี้มือของฉันไม่รู้ไปโดนตัวอะไร มันดิ้นได้แล้ว แถมยังอุ่นๆ มันคือมังกรน้อยของคุณหรือเปล่า แล้วมันจะมางับคอฉันไหม” เสียงหวานถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอู้อี้ ดวงตาคลอไปน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา

“นี่ผมจะบอกอะไรให้นะ….”

“อะไรเหรอ….”

“มังกรของผมนะพ่นพิษได้ด้วยแหละ พิษมันร้ายกาจแรงมากกก”

“กรี๊ดดดด จริงอ่ะ เอามันออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ฮืออออ ฉันกลัว….” กุ๊กไก่กรีดร้องออกมาด้วยความกลัว เธอกอดฟรานซิสไว้แน่น น้ำตาไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง ทำเอาหัวใจดวงน้อยๆ ของฟรานซิสตกฮวบทันที เขาไม่น่าแกล้งกวางน้อยเลย

“โอ้ๆ ไม่ร้องนะกวางน้อย มันไม่ทำร้ายคุณหรอกนะ”

“ฮือออ ไม่เอา ฉันกลัว ฮือออ เดี๋ยวมันงับคอฉัน”

“----”

“มังกรที่ไหนงับคอล่ะกวางน้อย ไม่ร้องนะ โอ้ๆ” ฟรานซิสกอดกวางน้อยที่นั่งร้องห่มร้องไห้ด้วยความกลัวบนตักเขา ดีนะที่ข่มอารมณ์ไว้แน่น น้องชายของเขามันเลยไม่ตื่น ถ้าตื่นขึ้นมาหวังกวางน้อยตกใจตายพอดี แค่นี้ก็สติจะแตกอยู่แล้ว ผ่านไปสักพักกว่าจะกล่อมให้สงบลงได้ก็เล่นเอาเหนื่อยเลยทีเดียว

ใครไปเป่าหูแม่คุณทูนหัวเนี่ยยย ว่ามังกรมันจะงับคอ มังกรที่ไหนมันจะงับคอกันเหล่า!!!มีแต่พ่นไฟ ปวดกระบาลฟรานซิสจริงๆ แม่กวางน้อยไร้เดียงสา เดี๋ยวก็จับกินสักหรอก ยิ่งอดใจไม่ไหวอยู่ ขนานนอนหลับยังจะอ่อยเขาอีก

เห้อ!!!หมดกันวันนี้ไม่ต้องทำงาน แต่ก็ดีแฮ่ะ!!จะได้ใกล้ชิดกวางน้อย อุ้มไปที่ห้องดีกว่า

พอตกเย็น ฟรานซิสปลุกกวางน้อยของเขาที่นอนหลับสบายให้ตื่นขึ้นเพื่อมาทานมื้อเย็นก่อนจะกลับบ้าน สรุปว่าวันนี้เขานอนกอดกวางน้อยทั้งวันเลย มีความสุขจริงๆ ต่อไปต้องพัฒนาความสัมพันธ์ขึ้นไปอีกเยอะๆ